Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het xlvij. Capittel.

1 Het exempel Nathans. 2 De lof Davids in het overwinnen van den leeuw ende beyr, van den reuse Goliath, ende van de vyanden Israëls. 9 Sijne lofsangen, ende andere instellingen. 13 Tot bevestinge van het Koninckrijcke in sijn geslachte. 14 De lof Salomons, sijnen rijckdom, ende val, met Godts barmhertigheyt over hem. 26 De dwaesheyt Roboams. 27 ende den afval Ieroboams.

1

NA desen stont Nathan de Propheet op in de dagen Davids.

2

Gelijck het vette is afgesondert geweest van het danck-offer, alsoo is David [afgesondert geweest] uyt den kinderen Israëls.

3

Onder leeuwen verkeerde hy gelijck onder geytenbockskens: ende onder beyren, gelijck onder schaeps-lammeren.

4

In sijne jeught bracht hy eenen reuse om, ende nam de versmaetheyt uyt het volck wech.

5

Als hy sijne hant ophief, om met den steen des slingers den trotz van Goliath ter neder te werpen.

6

Want hy riep den Allerhooghsten Heere aen, ende die gaf hem in sijne rechter hant kracht, dat hy wech nam eenen mensche die machtigh was in de oorloge, om den hoorn sijns volcks te verhoogen.

7

Alsoo dat het hem verheerlickte onder tien duysenden, ende presen hem met zegeningen des Heeren, als hem de kroone der heerlickheyt gebracht wiert.

8

Hy verdelghde de vyanden rontom henen, ende bracht tot niet de Philistijnen die hem tegen waren, tot op desen hedigen dagh toe heeft hy haren hoorn verbroken.

9

In al wat hy dede gaf hy [Gode] den Heyligen ende Allerhooghsten de eere, met heerlicke woorden.

[fol. 38v]

10

Uyt geheel sijn herte songh hy lofsangen, ende hadde den genen lief die hem gemaeckt hadde.

11

Ende heeft sangers ingestelt voor den altaer, om uyt sijn geluyt eenen soeten toon te maken, ende dagelicks [Godt] te prijsen met hare gesangen.

12

Hy heeft op de feesten geordineert dingen die wel staen, ende de bestemde tijden volkomelick verciert: op dat sy souden prijsen sijnen heyligen naem, ende van ’s morgens vroegh aen sijn heylighdom souden weerklanck doen geven.

13

De Heere heeft sijne sonden wech genomen, ende sijnen hoorn verhooght in eeuwigheyt: ende heeft hem gegeven het verbont des Koninckrijcks, ende den throon der heerlickheyt in Israël.

14

Na hem stont op sijn soon zijnde een wijs man, ende door hem heeft [het volck] in de ruymte gewoont.

15

Salomon regeerde in den tijt des vredes, ende is beroemt geworden, gelijck Godt rontom hem ruste gegeven hadde: op dat hy voor sijnen naem een huys soude oprechten, ende een heylighdom bereyden in der eeuwigheyt.

16

Hoe wijs was hy in sijne jeught? ende wiert vervult met verstant gelijck een stroom.

17

Uwe ziele heeft de gantsche aerde bedeckt, ende met scherpsinnige byspreucken vervult.

18

Uwen naem is verre tot in de eylanden gekomen, ende ghy zijt bemint geweest in uwen vrede.

19

De lantschappen waren verwondert over uwe gesangen, ende byspreucken, ende gelijckenissen, ende uytleggingen.

20

In den name des Heeren des Godts der gantscher aerde, die bygenaemt wort de Godt Israëls, bracht ghy gout te samen gelijck tin, ende gelijck loot vermenighvuldighde ghy het silver: maer ghy hebt uw’ herte geneyght tot de vrouwen.

21

Ende zijt met u lichaem in hare macht gekomen.

22

[Alsoo] hebt ghy uwe heerlickheyt een schandvlecke aengehangen, ende uw’ zaet ontheylight, ende over uwe kinderen toorne gebracht, ende dat sy zijn gequelt geworden van wegen uwen dwaesheyt, als de heerschappije in twee gescheurt wiert, ende uyt Ephraim een ongehoorsaem Koninckrijck ontstont.

23

Doch de Heere en verliet sijne barmhertigheyt niet, ende en wiert gantsch niet afgewendt van sijne wercken.

24

Ende hy en delghde de nakomelingen sijns uytverkorenen oock niet uyt, noch en nam het zaet des genen, die hem hadde lief gehadt, niet wech.

25

Ende gaf Iacob een overblijfsel, ende David een wortel uyt hem [gesproten.]

26

Ende Salomon rustede met den vaderen, ende liet na hem van sijnen zade eenen zeer dwasen onder het volck, ende geringh van verstant, [namelick] Roboam, die het volck dede afvallen door sijnen raet.

27

[Doe quam] Ieroboam de sone Nabat, die maeckte Israël sondigende, ende gaf Ephraim eenen wegh der sonde, ende hare sonden vermenighvuldighden seer.

28

Dat sy wierden afvalligh van het lant, tot dat de toorne ende wrake over haer soude komen.