Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Het xiij. Capittel.

1 Iudith wort in de tente alleen gelaten by Holophernes, die seer droncken zijnde op het bedde in slaep gevallen was. 5 Iudith dit siende badt Godt dat hy haer sterckte wilde geven. 9 ende sloegh hem het hooft af terwijle hy sliep. 11 het welck sy mede neemt, ende komt weder te Bethulien. 21 Die van Bethulien dit hoorende ende het hooft siende ontsetten haer, ende loven Godt. 23 Ende Ozias prijst ende zegent Iudith.

1

ENde als het late geworden was, soo haesteden haer sijne dienstknechten om te scheyden, ende Bagoas sloot de tente van buyten toe, ende deden van hem gaen alle die voor sijnen heere stonden.

2

Ende sy gingen henen na hare bedden, want sy waren alle vermoeyt, om dat de maeltijt seer lange geduert hadde: ende Iudith wiert alleen gelaten in de tente.

3

Ende Holophernes was voor over op sijn bedde gevallen, want de wijn hadde hem seer bevangen.

4

Iudith nu hadde hare dienstmaeght bevolen, dat sy buyten hare slaepkamer soude staen, ende haren uytgangh waernemen, gelijck dagelicks [geschiet] was. Want sy seyde dat sy uytgaen soude tot haer gebedt, ende sy hadde met Bagoa diergelijcke woorden gesproken: ende sy gingen alle wech van haer aenschijn, ende daer en wert niemant, noch kleyn noch groot, in de slaepkamer gelaten,

5

Ende Iudith staende voor sijn bedde, seyde in haer herte,

6

O Heere ghy Godt aller kracht, siet te deser uren aen de wercken mijner handen, tot verhooginge Ierusalems: want het is nu bequamen tijt, om uwe erve te hulpe te komen, ende mijnen aenslagh uyt te voeren, tot verwonderinge der vyanden, die tegen ons opgestaen zijn.

7

Ende sy gingh na de sponde van het bedde, die aen Holophernis hooft was, ende sy nam sijn sabel daer van,

[fol. 20v]

ende naer by komende aen het bedde, greep sy het hayr van sijn hooft aen ende seyde,

8

Sterckt my, O Godt Israëls, op desen dagh.

9

Ende sy sloegh twee mael in sijnen hals met alle hare kracht: ende hieuw hem sijn hooft af, ende sy wentelde het lichaem van het bedde.

10

Ende nam het behanghsel van de pilaren wech.

11

Ende een weynigh daer na gingh sy uyt, ende gaf hare dienstmaeght het hooft Holophernes over, ende die stack het selve in de male harer spijse.

12

Ende sy beyde gingen te samen uyt, naer hare gewoonte: ende door ’t leger gepasseert zijnde, gingen sy rontom dat dal henen, ende klommen op den bergh [der stadt] Bethulien, ende quamen aen der selver poorten.

13

Ende Iudith seyde van verre tot de gene die de wacht hadden over de poorten, Doet open: doet doch de poorte open. Godt, onse Godt, is met ons om noch kracht te bewijsen in Israël, ende tegen de vyanden; gelijck hy oock heden gedaen heeft.

14

Ende het geschiedde, als de mannen dier stadt hare stemme hoorden, dat sy haer haesteden om af te komen na hares stadts-poorte, ende sy riepen de Oudtste der stadt by een.

15

Ende sy liepen alle te samen van de minste tot de meeste: want het haer vreemt docht, dat sy quam, ende sy deden de poorte open, ende ontfingen haer.

16

Ende sy ontstaken vyer om te lichten, ende omringhden haer.

17

Maer sy sprack tot haer met luyder stemme,

18

Looft Godt, looft [hem:] looft Godt, die sijne barmhertigheyt van het huys Israëls niet af en wendt, maer hy heeft onse vyanden verwondet door mijnen hant, in desen nacht.

19

Ende sy trock het hooft Holophernis uyt de male, ende toonde het, ende seyde tot haer, Siet hier het hooft Holophernis des Velt-oversten van ’t leger der Assyriers: ende siet hier, ende siet het behanghsel onder het welck hy gelegen heeft in sijne dronckenschap, ende de Heere heeft hem geslagen door de hant eener vrouwe.

20

Ende [soo waerachtigh als] de Heere leeft, die my bewaert heeft in mijnen wegh dien ick henen gegaen ben, dat mijn aengesicht hem heeft verleyt tot sijn verderf: ende hy en heeft geen sonde tot bevleckinge ende schaemte met my begaen.

21

Ende al het volck ontsettede hem seer, ende haer neder buygende, baden sy Godt aen,

22

Ende seyden eendrachtelick, Gelooft zijt ghy, ô onse Godt: die op den huydigen dagh, de vyanden van u volck te niete hebt gemaeckt.

23

Ende Ozias seyde tot haer, Gezegent zijt ghy, ô dochter, voor den hooghsten Godt, boven alle vrouwen die op der aerden zijn.

24

Ende gelooft sy de Heere Godt, die den hemel ende de aerde geschapen heeft: die u gerichtet heeft tot verwondinge des hoofts van den Oversten onser vyanden.

25

Want uwe hope en sal niet geweert worden uyt het herte de menschen, die de kracht Godts sullen gedencken, tot in der eeuwigheyt: ende Godt doe u dit tot een eeuwige verhooginge, ende besoecke u met allerley goet, om dat ghy u leven niet gespaert en hebt, om der vernederinge wille van ons geslachte: maer zijt onsen val tegen gegaen, dewijle ghy oprechtelick voor onsen Godt hebt gewandelt.

26

Ende al het volck seyde, Het zy alsoo, het zy alsoo.