Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel– rechtenstatus



Psalm Cxlvij.
De Propheet vermaent het volck om Godes name groot te maken van wegen sijne sorge over sijne Kercke, sijne wijsheyt, macht, genade, ende regeeringe over alles, tot sijnes naems lof, ende der geloovigen saligheyt.
1 LOoft den HEERE, want onsen Godt te psalmsingen Ga naar margenoot1 is goet, Ga naar margenoot2 dewijle hy lieflick is: Ga naar margenoota Ga naar margenoot3 de lof is betamelick.
2 Ga naar margenoot4 De HEERE bouwt Ierusalem: hy vergadert Israëls Ga naar margenoot5 verdrevene.
3 Ga naar margenoot6 Hy geneest de gebrokene van herten, ende Ga naar margenoot7 hy Ga naar margenootb verbindtse in hare smerten.
4 Ga naar margenootc Hy telt het getal der sterren: Ga naar margenoot8 hy noemtse alle by namen.
5 Onse Heere is groot, ende Ga naar margenoot9 van vele kracht: Ga naar margenoot10 sijnes verstants en is geen getal.
6 De HEERE houdt Ga naar margenoot11 de sachtmoedige staende: de godtloose vernedert hy tot de aerde toe.
7 Ga naar margenoot12 Singht den HEERE by beurte met dancksegginge: psalmsinght onsen Godt op de harpe.
8 Ga naar margenoot13 Ga naar margenootd Die de hemelen met wolcken bedeckt, die voor de aerde regen bereyt: Ga naar margenoote die Ga naar margenoot14 ’t gras [op] de bergen doet uytspruyten.
9 Die het vee Ga naar margenoot15 sijn voeder geeft: den Ga naar margenoot16 jongen raven alsse roepen.
10 Hy en heeft geenen lust aen de sterckte Ga naar margenoot17 des peerts: hy en heeft geen welgevallen Ga naar margenoot17 aen de beenen des mans.
11 De HEERE heeft een welgevallen aen die die hem vreesen: die op sijne goedertierenheyt hopen.
12 O Ga naar margenoot18 Ierusalem, roemt den HEERE: O Ga naar margenoot18 Zion, looft uwen Godt.
13 Want Ga naar margenoot19 hy maeckt de grendelen uwer poorten sterck: hy zegent uwe kinderen binnen in u.
14 Ga naar margenoot20 Die uwe lantpalen [in] vrede stelt: hy verzadight u met Ga naar margenoot21 het vette der terwe.
15 Hy sendt Ga naar margenoot22 sijn bevel [op] aerden: Ga naar margenoot23 sijn Ga naar margenootf woort loopt seer snel.
16 Ga naar margenoot24 Hy geeft sneeuw als wolle: Hy stroyt den rijm als assche.
17 Hy werpt Ga naar margenoot25 sijn ys henen als stucken: Ga naar margenoot26 wie soude bestaen voor sijne koude?
18 Ga naar margenoot27 Hy sendt sijn woort, ende Ga naar margenoot28 doetse smelten: hy doet Ga naar margenoot29 sijnen wint waeijen, Ga naar margenoot30 de wateren vloeijen henen.
[Folio 275v]

19 Ga naar margenoot31 Hy maeckt Ga naar margenoot32 Iacob sijne woorden bekent: Ga naar margenoot32 Israël sijne insettingen ende sijne rechten.
20 Ga naar margenoot33 Alsoo Ga naar margenootg en heeft hy geenen volcke gedaen: Ga naar margenoot34 ende sijne rechten die en kennen sy niet. Ga naar margenoot35 Halelu-Iah.	margenoot1 D. het staet ofte betaemt de kinderen Godes wel. margenoot2 Anders, want het is lieffelick. margenoota Psalm 33.1. margenoot3 Hy wil seggen, het betaemt de kinderen Godes den Heere te loven. Of, de lof des Heeren is in sich selven een schoone sake. margenoot4 Dat is, Godt is d’eerste autheur, fondamentlegger, opbouwer, behoeder, ende bewaerder der Kercke. margenoot5 Of, verstroyde. Siet Iacob. 1.1. ende 1.Petr. 1.1. Vergel. Deuter. 30. versen 3, 4. Iesa. 11. vers 12. ende 56.8. Ioan. 11.52. margenoot6 Siet d’aenteeck. Psalm 30. op vers 3. ende 34. op vers 19. ende 51.19. margenoot7 Dat is, hy geneest hare wonden, als Luce 4.18. vergeleken met Iesa. cap. 61. vers 1. ende met Ezech. 34.16. margenootb Exod. 15.26. Iob 5.18. margenootc Iesa. 40.26. margenoot8 Of, hy roept die alle by namen. margenoot9 Hebr. veelvoudigh, of, groot van kracht. margenoot10 D. het is onmogelick te begrijpen, of uyt te spreken, hoe groot ende menighvuldigh, dat sijn verstant ende sijne wijsheyt is. siet Iesa. 40. vers 28. margenoot11 Siet d’aenteeck. Psalm 10. op vers 17. margenoot12 Hebr. antwoort den Heere, D. singht den Heere, als d’een d’ander antwoorde gevende. siet Exod. c. 15. vers 21. ende 32. vers 18. margenoot13 Als ten tijde des Propheten Eliae geschiet is, 1.Reg. 18. vers 45. margenootd Hose. 2.20, 21. margenoote Iob 38.26, 27. Psalm 104.14. margenoot14 Van ’t woordeken gras, siet d’aent. 1.Reg. 18. op vers 5. margenoot15 Hebr. sijn broot. margenoot16 Hebr. den sonen der rave. siet d’aent. Iob 39. op vers 3. margenoot17 .17 Onder den name des peerts ende der beenen des mans, vervatt hy allerley menschelicke behulpselen: oock vastigheden ende sterckten der steden: Dewelcke wel Godt de Heere niet geheelick en verwerpt, (want het zijn gaven van sijne milde hant herkomende) maer dat berispt hier de Psalmist, dat de menschen haer vertrouwen daer op setten. siet Deut. 7.7. ende 9. vers 4. margenoot17 .17 Onder den name des peerts ende der beenen des mans, vervatt hy allerley menschelicke behulpselen: oock vastigheden ende sterckten der steden: Dewelcke wel Godt de Heere niet geheelick en verwerpt, (want het zijn gaven van sijne milde hant herkomende) maer dat berispt hier de Psalmist, dat de menschen haer vertrouwen daer op setten. siet Deut. 7.7. ende 9. vers 4. margenoot18 .18 Verst. hier de inwoonders der stadt van Ierusalem, die aen den bergh Zions getimmert was. margenoot18 .18 Verst. hier de inwoonders der stadt van Ierusalem, die aen den bergh Zions getimmert was. margenoot19 D. hy beschutt ende beschermt de stadt in dewelcke ghy woont, ende hy bewaertse voor alle gewelt, ende aenslagen des vyants: Dit was een teecken van Godes gunste ende liefde tot sijn volck van Israël, als oock een teecken van Zions vastigheyt ende sterckte. siet het contrarie hier van Psalm 107.16. Iesa. 45.2. Ier. 51.30. Thren. 2.9. Amos 1.5. margenoot20 D. ’t is de Heere die u vrede geeft aen alle hoecken ende eynden uwes lants. siet Iesa. 60.18. margenoot21 Vergel. Deut. 32.14. ende d’aent. Ps. 81. op vers 17. margenoot22 Hebr. sijn reden, of, sijn seggen, sijn woort, D. sijn bevel: Verstaet hier die heymelicke ende inwendige kracht, die Godt d’aerde ende boomen geeft, om vruchten voort te brengen, elck boom ende gewas na sijnen aert. margenoot23 Soo haest als Godes bevel ofte woort uytgaet, stracks gehoorsamen hem alle schepselen der werelt. margenootf Psalm 33.9. margenoot24 De sneeuw ende de wolle sijn malkanderen gelijck in koleur, lichtigheyt, ende gedaente. margenoot25 Verstaet hier by, den hagel, ofte de vervrosene hagelsteenen. margenoot26 Als of hy seyde, Als ’t Godt belieft hy sendt sulck eene gestrenge koude, dat geen creature deselve verdragen en kan. margenoot27 Siet boven vers 15. margenoot28 T.w. den vorst ende ys, of, de stucken ys. margenoot29 T.w. eenen warmen wint, die kracht heeft om het ys te doen smelten. margenoot30 T.w. die wateren, die stracks te voren ys waren. margenoot31 De sin is, een yeder kan uyt de bovenverhaelde wercken wel afnemen hoe groot de macht Godes zy: Maer hy doet sijne Kercke noch veel grootere genade, haer gevende sijne wet ende heylige geboden, om haer leven na deselve aen te stellen. margenoot32 .32 Dese beyde woorden beteeckenen het Iodische volck. margenoot32 .32 Dese beyde woorden beteeckenen het Iodische volck. margenoot33 Anders, alsoo en heeft hy geenen Heydenen gedaen. Hebr. allen volcke, ofte, allen Heydenen niet, etc. In dusdanige maniere van spreken wort alle niet meermaels gebruyckt voor geene, als Psalm 103. vers 2. ende 143.2. margenootg Actor. 14.16. margenoot34 Anders, daerom en kennen sy sijne rechten niet. margenoot35 Met dit woort begint ende eyndight desen Psalm, gelijck oock doen de Psalmen 146. 148. 149. 150.

Vorige Volgende

Psalm Cxlvij.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20