Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

Psalm Lxiij.

David omswervende in de woestijne, klaeght Godt seer bitterlick, dat hy uyt Godts Huys ende van de uytwendige oeffeninge des Godtsdiensts (dien hy seer hooge verheft) gebannen was: troost sich nochtans in Godts gunst ende beschuttinge, ende voorseyt sijner bloetdorstiger vervolgeren ondergangh, ende sijne toekomende vreughde.

1

EEn Psalm Davids: als hy was in de ^a woestijne van ¹ Iuda.

a 1.Sam. 22.5. ende 23.14, 15.

1 Gevlucht voor Saul. siet 1.Sam. cacp. 22. vers 5. ende cap. 23. versen 14, 15.

2

O Godt, ghy zijt mijn Godt, ick ² soecke u in den ³ dageraet, mijne ziele dorstet na ⁴ u, mijn vleesch ⁵ verlanght na u: in een lant, ⁶ dor, ende ⁷ mat, sonder water:

2 Om u aen te roepen.

3 Dat is, vroegh, met yver ende bysondere begeerte. Siet Iob 7. op vers 21. ende Psalm 78.34. Prov. cap. 1. vers 28. Hose. cap. 5. vers 15. Luce 21.38.

4 Dit wort in het volgende vers verklaert.

5 Anders, is verdrooght, Te weten, van dorst: Sommige meynen, dat het Hebreeusch woort (dat hier alleenlick gevonden wort) beteeckent heet-hongerigh te zijn na spijse, gelijck in het voorgaende van dorsten gesproken is.

6 Gelijck de woestijnen gemeenlick drooge ende waterloos zijn, Exod. 17. vers 1. Num. 20.1, 2. Psalm 107.33, 35. Ierem. 2.6.

7 Ofte, vermoeyt, Dat is, dorstigh; alsoo het lant genoemt wort vermits gebreck van water, waer op de dorst volght: Sommige verstaen, dat David van hemselven spreke, dat hy, als een vermoeyt mensche pleeght te zijn, (siet Prov. 25.25.) dorstigh zy, ende sonder water, passende sijn lichamelick gebreck op het geestelicke, als volght. Vergel. Psalm 143.6.

3

(Voorwaer ick hebbe u in het ⁸ Heylighdom aenschouwt; ⁹ siende uwe sterckheyt ende uwe eere.)

8 D. uwen reynen Godtsdienst, waer in ghy dese uwe eygenschappen openbaert, ende waer in de Messias wert afgebeeldet.

9 Andere aldus: Om uwe sterckte ende uwe eere te sien, alsoo ick u in het Heylighdom aenschouwt hebbe. De woorden een weynigh versett zijnde.

4

Want uwe goedertierenheyt is beter dan ’t leven: Mijne lippen ¹⁰ souden u prijsen.

10 Wanneer my sulcks mochte gebeuren. Ofte, sullen u prijsen: ende soo voorts in ’t volgende.

5

Alsoo soud’ick u ¹¹ loven in mijn ¹² leven: In uwen name soud’ick mijne ¹³ handen opheffen.

11 Hebr. zegenen. Verstaet wanneer ghy my de genade sult hebben gedaen, dat ick wederom vrijelick in u huys mach verschijnen, gelijck te voren.

12 D. soo langh ick leve, als Psalm 104.33. ende 146.2.

13 Hebr. palmen. siet Psalm 28. op vers 2.

6

Mijne ziele soude als met smeer ende vettigheyt ¹⁴ verzadight worden: ende mijn mont soude roemen met ¹⁵ vrolicksingende lippen.

14 Dit stelt hy tegen den geestelicken dorst ende honger na den publijcken Godtsdienst, ende vergaderingen der heyligen, waer van versen 2, 3. siet Psalm 36. op vers 9.

15 Hebr. lippen der vrolicke gesangen, ofte, der juychingen.

7

Als ick uwer gedencke op mijne legersteden, soo peynse ick aen u in de ¹⁶ nachtwaken.

16 Van de vier deelen des nachts, by den Ioden genoemt nachtwaken, siet Exod. 14. vers 24. 1.Sam. 11.11. Thren. 2.19. Matth. 14.25. ende 24.43. Marc. 6. vers 48. ende vergelijckt wijders Psalm 1. op vers 2.

8

Want ghy zijt my eene ¹⁷ hulpe geweest: ende in de ¹⁸ schaduwe uwer vleugelen sal ick vrolick singen.

17 And. volkomene hulpe. Van sulcke byvoeginge deses woorts, volkomen, siet Psalm 44. op vers 27. ende vergelijckt Psalm 3. op vers 3.

18 D. uwe beschuttinge. siet Ruth cap. 2. op vers 12.

9

Mijne ziele kleeft u ¹⁹ achter aen: uwe rechter hant ondersteunt my.

19 Willende u volgen, niet willende van u scheyden.

10

Maer dese, [die] mijne ²⁰ ziele soecken tot verwoestinge, sullen komen in ²¹ d’onderste plaetsen der aerde.

20 D. die na mijn leven staen (siet Exod. 4. op vers 19. 2.Sam. cap. 4. op vers 8.) om my dat te benemen, met sulcken geraes ende ongestuymigheyt, dat het gantsche lant daer van waeght. Siet Psalm 35. op vers 8.

21 Dat is,. sy sullen ter aerden worden neder gevelt, sterven ende verderven in de aerde, ende helle.

11

Men ²² salse ²³ storten door het ²⁴ gewelt des sweerts: sy sullen den ²⁵ vossen ten deele worden.

22 Hebr. sy sullen hem storten, Dat is, men sal eenen yederen van hen storten, etc.

23 Dat haer bloet, leven ende levens krachten, als water uytgestort, wech vloeijen ende verdwijnen. Vergelijckt 2.Sam. cap. 14. vers 14.

24 Hebr. de handen. Siet Iob cap. 5. vers 20.

25 Die hare verworpene doode lichamen sullen op eten. Dese dieren waren by menighten in die landen. Siet Iudic. 15. op vers 4. Vergelijckt wijders Apoc. cap. 19. vers 21.

12

Maer de ²⁶ Koningh sal sich in Godt verblijden: een yegelijck, die by ²⁷ hem sweert, sal sich beroemen; want de mont der ²⁸ leugensprekers sal gestopt worden.

26 Namelick, ick David, als my Godt, na sijne belofte, tot het Koninckrijck sal hebben verheven, dat sy soecken te beletten, Psalm 62.5.

27 T.w. by Godt, dat is, die hem recht eert ende dient, sal sich met vreughde geluckigh achten in Godt ende sijn genadenwerck, dat hy aen my ende sijn volck sal hebben bewesen. Alsoo Psalm 64. vers 11.

28 Die nu soo stout ende onbeschaemdelick van my ende andere vrome liegen, verdichtende ende uytstroijende al wat sy willen.