Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermd1 Esther hare cieraet weder aengedaen hebbende verschijnt voor den Coninck. 7 die haer met toornigen gesichte aensiet, so dat sy in onmacht valt. 8 De Coninck neemt haer op, ende vertroost’se. | |
1ENde het geschiedde ten derden dage dat sy ophieldt van bidden, ende leyde hare treurkleederen af, ende toogh hare heerlicke kleederen aen. | |
2Ende seer cierlick opgesmuckt zijnde, riep sy | |
[Folio 49v]
| |
den verlosser aen, ende die alle dinck siet: ende nam hare twee dienstmaeghden met haer, | |
3Ende leende op de eene, als haer zeer teerlick houdende. | |
4Ende de andere volghde haer na, op-lichtende den sleep harer kleedinge. | |
5Ende sy was bloosende in de jeught van hare schoonheyt, ende haer aengesicht was vrolick, ende als vriendelick: maer haer herte was benouwt van vreese. | |
6Ende als sy alle de deuren ingegaen was, stont sy stil voor den Coninck, daer hy was geseten op sijnen Conincklicken stoel, ende bekleet was met alle de kleedingen sijner heerlickheyt, geheel in’t goudt ende kostelicke gesteenten, ende was seer verschrickelick: | |
7Ende sijn aengesicht opheffende, dat van heerlickheyt glinsterde, sach hy haer met hevigen toorne aen, ende de Coninginne sonck neder, ende haer coleur veranderde, ende viel in onmacht, ende buyghde haer neder op het hooft der dienstmaeght die voorginck. | |
8Ende Godt veranderde het herte des Conincks tot goedicheyt, ende hem wert bange, ende spronck af, van sijnen throon, ende omvinckse met sijne armen, tot dat sy tot haer selven quam, ende trooste’se met woorden des vredes, ende seyde tot haer, Wat is u Esther? ick ben u broeder, zijt goets moets, ghy en sult niet sterven, want dit gebodt is ons gemeen. | |
9Comt herwaerts: ende sijnen gouden scepter op-heffende, leyde hy dien op haren hals, | |
10Ende omhelsde haer, ende seyde, Spreeckt tot my. | |
11Ende sy seyde tot hem, Ick sach u aen, Heere, als een Engel Godts, ende mijn herte wierdt beroert uyt vreese uwer heerlickheyt. | |
12Want ghy zijt wonderlick, Heere, ende u aengesicht is vol genade. | |
13Ende als sy dat seyde, viel sy weder in onmacht. | |
14Ende de Coninck wiert beroert, ende alle sijne dienaren troosteden haer. |
|