Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xl. Capittel.

1 Aller menschen leven is vol onruste. 8 doch over de godtloose ende hare nacomelingen vallen swaerder plagen. 16 Door wat saken het leven versoet ende vermaeckt wordt. 16 doch de vreese des Heeren gaet alle vermakingen te boven. 28 Verachtelickheyt van het leven des bedelaers.

1

VOor een yegelick mensche is een groote onrust geschapen, ende een swaer jock op de kinderen Adams: van dien dage af dat sy uyt hares moeders lichaem gecomen zijn, tot op den dagh dat sy wederkeeren in de moeder van alle.

2

[Aengaende] hare gedachten, ende de vreese des herten, soo is de betrachtinge van ’t gene sy te verwachten hebben, de dagh des doodts:

3

Soo wel by dien, die op den throon der heerlickheyt sit, als by den genen die vernedert is, [sittende] in aerde ende assche.

4

Soo wel by dien die een purperen kleedt ende een croone draeght, als by den genen die met grof lijnwaedt gekleedt is.

5

[Hy becomt] gramschap ende nydicheyt, ontroeringe ende beweginge, ende vreese des doodts, ende haet ende twist: ende wanneer het tijt is om te rusten op het bedde, de slaep des nachts verandert sijne kennisse.

6

Hy heeft weynich ende gelijck als geen ruste, ende daerna slaept hy gelijck in de dagen der schiltwacht.

7

Hy wort ontroert door het gesichte sijns herten, gelijck een die uyt den krijgh ontvloden is: ende ontwakende in den tijdt sijner behoudenisse, is hy verwondert dat hy om niet gevreest heeft.

8

Soo [gaet het] met alle vleesch, van den mensche aen tot op het vee, doch over de sondaers [comt] tot dese dingen sevenvoudich [meer].

9

Doodt, ende twist, ende sweerdt, ende bloedt: invoeringen des hongers, ende der verpletteringe, ende des geessels: dese dingen alle sijn tegen de godtloose geschapen, ende om harent wille is de Sundtvloet gecomen.

10

Al wat van aerde is, keert wederom tot aerde, ende al wat van water is, wendt sich weder na de Zee.

11

Alle geschenck ende ongerechticheydt sal uytgedelght worden: maer geloove sal in eeuwicheydt bestaen.

12

De goederen der onrechtveerdige sullen als een stroom uytdroogen: ende gelijck eenen grooten donder met regen sal [Godt] geluyt [daer tegen] uytgeven.

13

Als hy de handen open doet, soo wort [de rechtveerdige] verheught: gelijck de gene die overtreden, verdelght worden tot het uyterste.

14

De nacomelingen der godtloose, en sullen niet vele tacken uytschieten: want de onreyne wortelen [liggen] op een steyle steenrotse.

15

Hare groente aen alle water, ende oever eens strooms, sal voor all’ ander gras uytgepluckt worden.

16

Weldadicheyt is gelijck een lust-hof met segeningen: ende aelmoesse blijft in eeuwicheyt.

17

Het leven des genen die hem genoegen laet, ende des arbeyders, is soet: maer die eenen schat vindt gaet beyde te boven.

18

Kinderen, ende opbouwinge der stadt, onderstutten den naem.

19

Wijn ende Musijcke verheugen het herte, maer de liefde tot wijsheyt meer dan beyde.

20

De fluyte ende het snarenspel geven eenen soeten toon, maer een lieflicke tonge meer dan beyde.

21

De ooge heeft lust in ’t gene dat aengenaem ende schoon is, maer in de groente des gesaeyden meer dan aen beyde.

22

Een vriendt ende sijn gesel comen malcanderen te gemoet ter gelegener tijdt, maer een vrouwe met haren man meer dan beyde.

23

Broeders, ende hulpe [zijn goet] in den tijdt der verdruckinge, maer een aelmoesse verlost meer dan beyde.

[fol. 42v]

24

Goudt ende silver stellen den voet vast, maer raedt wordt meer geacht dan beyde.

25

Geldt ende sterckte verhoogen het herte, maer de vreese des Heeren meer dan beyde.

26

Daer en is in de vreese des Heeren geene verminderinge, ende hy en behoeft voor hem selven geen hulpe te soecken.

27

De vreese des Heeren is gelijck eenen gesegenden lust-hof, ende boven alle heerlickheyt bedeckt hy den selven.

28

Mijn kindt, en leeft geen bedelaers leven: het is beter sterven dan bedelen.

29

Een man die na een vremde tafel siet, diens leven en is voor geen leven te rekenen: hy besmet sijne ziele met vremde spijsen.

30

Maer een verstandich man, ende die onderwesen is, wacht hem daer van.

31

In den mont des onbeschaemden is de bedelerie soet, maer in sijnen buyck sal een vyer branden.