Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xiiij. Capittel.

1 Iudith raedt dat’se het hooft Holophernis van de stadts-mueren sullen uytsteken, ende daerop uytvallen. 6 Achior van Iudith verstaen hebbende wat’se gedaen hadde, wort bekeert, ende besneden. 8 De Israeliten vallen uyt op de Assyriers. 10 die willende Holophernem opwecken, hem doodt vinden in sijne tente. 14 ende daer over groot misbaer maken.

1

ENde Iudith seyde tot haer. Hoort my nu broeders, ende neemt dit hooft, ende hanght dat uyt, op de tinne van onsen Stadts-muer.

2

Ende wanneer de morgen-stont sal aenlichten, ende de sonne op aerden opgaen, so sal een yegelick van u sijne krijchs-rustinge nemen, ende ghy alle die kloecke mannen zijt, sult uytgaen buyten de Stadt: ende sult een Overste stellen tegen haer, al of ghy wildet nederdalen in het velt, tegen de eerste wacht der kinderen Assur: maer ghy en sult niet henen afgaen.

3

Ende sy sullen hare wapenen nemen, ende na hare legers henen trecken: endeende sullen de Hooft-lieden van het leger der Assyriers opwecken.

4

Ende sy sullen gelijckelick loopen tot de tente Holophernis, ende en sullen hem niet vinden: ende eene vreese sal op haer vallen, ende sy sullen van uw’ aengesicht vlieden.

5

Ende ghy lieden sult haer achtervolgen, mitsgaders alle die in de geheele lantpale Israëls woonen: ende sult’se nedervellen in hare wegen.

6

Maer eer ghy dat doet, so roept my Achior den Ammoniter, op dat hy sie ende kenne den genen die het huys Israëls veracht heeft, ende die hem tot ons als tot den doot heeft af-gesonden: ende sy riepen Achior uyt het huys Ozie. Als hy nu quam, ende het hooft Holophernis sach, in de handt van een man onder de vergaderinge des volcks, so viel hy op sijn aengesicht, ende is in onmacht gevallen: maer als sy hem verquickt hadden, viel hy aen de voeten Iudith, ende aenbadt haer ende seyde, Gesegent zijt ghy in alle tenten Iude, ende onder alle volcken, die van uwen name hooren, die sullen haer ontsetten, ende nu verhaelt my alle ’t gene ghy in dese dagen gedaen hebt. Ende Iudith verhaelde hem in ’t midden des volcx, al ’tgene sy gedaen hadde: van den dach aen dat sy uytgegaen was, tot dat sy met haer sprack: ende als sy ophielt van spreken, so juychte het volck met luyder stemme, ende verhieven eene stemme van vreughde in hare Stadt.

7

Ende Achior siende al het gene de Godt Israëls gedaen hadde, geloofde zeer aen Godt, ende besneet het vleesch sijner voorhuyt: ende wiert tot het huys Israëls toegevoeght, tot op desen dach.

8

Wanneer nu de morgenstont aenquam, so hingen sy het hooft Holophernis van den muer uyt, ende alle mannen Israëls namen hare wapenen, ende vielen uyt met benden tot aen den opganck des berghs, ende de Assyriers soo haest sy haer sagen, sonden tot hare Bevel-hebbers.

9

Dese nu quamen tot hare Krijghs-overste ende Colonellen, ende tot een yeder die over haer gebiet hadde: ende sy quamen tot de tente Holophernis, ende seyden tot den genen die over alle sijne saken gestelt was,

10

Weckt doch onsen Heere op, want de slaven durven tot ons neder-comen in den krijgh: op dat sy geheelick verdelght worden.

11

Ende Bagoas ginck binnen, ende klopte aen de voorsale der tente.

12

Want hy vermoedde, dat hy by Iudith sliep.

13

Ende alsser niemandt en hoorde, dede hy open, ende quam in de slaep-kamer:

14

Ende vont hem doot op den vloer geworpen, ende sijn hooft was hem afgehouwen: ende hy riep met luyder stemme, met geschrey, ende gesucht, ende sterck getier: ende verscheurde sijne kleederen.

15

Ende hy ginck in de tente daer Iudith haer onthielt, ende en vontse niet: ende hy spranck tot het volck uyt, roepende, Die slaven hebben trouwlooselick gehandelt: eene Hebreeusche vrouwe heeft schaemte gebrocht over het huys des Conincks Nabuchodonosors: want siet Holophernes [light] ter aerden, ende sijn hooft en is niet op hem.

16

Als nu de Overste van het leger der Assyriers dese woorden hoorden, so scheurden sy hare kleederen, ende hare ziele wierdt seer beroert.

17

Ende haer geschrey ende geroep wierdt groot in ’t midden van het leger.