Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xiiij. Capittel.

1 Tobie ouderdom als hy sijn gesichte verloor ende weder kreegh. 2 Hy vermaent sijnen sone, dat hy na Meden sal vertrecken, ende Nineve verlaten, wiens verwoestinge hy voorseght. 7 als oock de weder-op bouwinge des Tempels, ende de beroepinge der Heydenen. 12 De jonge Tobias vertreckt na den doodt

[fol. 19v]

van sijne ouders van Nineve, na Ecbatana in Meden tot sijn schoon-vader Raguël. 14 alwaer hy sterft oudt zijnde 127 jaren, na dat hy gehoort hadde van de verwoestinge der stadt Nineve.

1

ENde Tobias hield op van danckseggen:

2

Ende was acht-en-vijftigh jaer oudt als hy het gesichte verloor.

3

Ende nae acht jaren wierdt hy weder siende,

4

Ende dede aelmoessen:

5

Ende hy voer voort Godt den Heere te vreesen, ende beleedt hem opentlick.

6

Ende hy wierdt seer oudt, ende hy riep sijnen sone, ende sijne ses soons sonen, ende seyde tot hem, Kindt, neemt uwe sonen met u: siet, ick ben oudt geworden, ende ben na by om uyt dit leven te scheyden, vertreckt na Meden, mijn kindt: want ick houde voor gewis dat alles wat Ionas de Propheet heeft gesproken over Nineve [geschieden sal], ende dat sy sal verstoort worden, (doch in Meden sal meer vrede zijn voor eenen tijdt) ende dat onse broeders, over den aertbodem sullen verstroyt worden, uyt het goede landt: ende Ierusalem sal woest wesen, ende het huys Godts daer in sal verbrandt worden, ende sal woest zijn voor eenen tijdt.

7

Ende Godt sal hem harer weder ontfermen, ende salse weder doen keeren in het landt: ende sy sullen het huys bouwen, maer niet sodanich als het eerste was, tot dat de tijden der werelt sullen vervult sijn. Ende daer na sullen sy wederkeeren uyt hare gevanckenissen, ende sullen Ierusalem kostelick opbouwen: ende het huys Godts sal daer in gebouwt werden, ende het sal een heerlick gebouw zijn voor alle geslachten der werelt, gelijck de Propheten van haer gesproken hebben:

8

Ende alle Heydenen sullen waerachtelick bekeert worden, om Godt den Heere te vreesen ende sullen hare afgoden begraven. Ende alle Heydenen sullen den Heere loven: ende sijn volck sal den Heere belijden, ende Godt sal sijn volck verhoogen: ende alle die Godt den Heere lief hebben, sullen haer verblijden in waerheyt ende gerechtigheyt, doende barmhertigheyt aen onse broederen.

9

Ende nu, mijn sone, vertreckt van Nineve: want die dingen sullen sekerlick geschieden, die de Propheet Ionas gesproken heeft: maer ghy, bewaert de Wet ende de geboden, ende hebt barmhertigheyt lief, ende zijt rechtveerdigh: op dat het u wel gae: ende begraeft my eerlick, ende uwe moeder met my, ende en verblijft niet langer in Nineve.

10

Mijn soon, siet, wat Aman gedaen heeft aen Achiachar die hem opgevoedt hadde, hoe hy hem uyt het licht inde duysternisse gebracht heeft: ende wat hy hem vergolden heeft.

11

Ende Achiachar is wel verlost geworden, doch hy selve heeft sijne vergeldinge gekregen, ende is in de duysternisse neder-gedaelt. Manasses heeft aelmoesse gedaen, ende is uyt den strick des doots verlost, die sy hem geleght hadden: maer Aman is inden strick gevallen, ende omgekomen.

12

Ende nu mijn kindt, siet wat aelmoesse doet, ende hoe gerechticheyt verlost.

13

Ende als hy dit seyde begaf hem de ziele, op het bedde. Ende hy was hondert acht en vijftigh jaren oudt, ende hy begroef hem heerlijck.

14

Ende als Anna sijne moeder gestorven was, soo begroef hy die by sijn vader. Ende Tobias met sijn wijf ende sijne sonen vertrock na Ecbatana tot Raguël sijn schoon-vader.

15

Ende quam tot eenen [goeden] ouderdom met eere, ende hy begroef sijn schoon-vader ende schoon-moeder heerlick, ende erfde haer goet, ende [het goet] sijns vaders Tobie.

16

Ende hy stierf out zijnde hondert ende seven en twintigh jaren, binnen Ecbatana in Meden.

17

Ende eer hy noch stierf hoorde hy den onderganck Nineve, welcke Nabuchodonosor ende Assuerus ingenomen hadde: ende hy verblijdde hem over Nineve eer hy stierf.

Eynde des Boecks TOBIE.