Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xij. Capittel.

1 Tobias presenteert aen Raphaël voor sijn moeyte de helft van het mede-gebracht gelt. 6 Doch hy haer bezijden genomen hebbende vermaent’se tot goet doen. 11 ende openbaert haer dat hy een Engel was. 16 waer over sy verschricken. 17 Ende de Engel haer vertroost hebbende, verdwijnt, dat’se hem niet meer en sagen.

1

ENde Tobias riep sijnen sone Tobiam ende seyde tot hem. Siet, sone, dat ghy den man die met u gekomen is den loon geeft: ende boven dien moet hem noch yet toegeleght worden.

2

Ende Tobias seyde tot hem, Vader, ick en besware my niet hem de helft te geven, van al dat ick mede gebracht hebbe.

3

Want hy heeft my u gesont weder gebracht, ende mijn wijf genesen, ende hy heeft mijn gelt ge-

[fol. 19r]

haelt, ende u insgelijcks genesen: ende de oude man seyde, Hem sal recht geschieden.

4

Ende hy riep den Engel, ende seyde tot hem,

5

Neemt de helft van alles wat ghy mede gebracht hebt,

6

Ende gaet henen met vreden.

7

Doe riep hy haer beyde heymelick ende seyde tot haer, Looft Godt, ende dancket hem, ende geeft hem heerlickheyt, ende dancket hem voor het aenschijn aller levendige, van wegen de dingen die hy u gedaen heeft. Het is goet datmen Godt looft ende sijnen name verheft, ende de redenen der wercken Godts eerbiedelick aenwijst: daerom en vertraeght niet hem te dancken.

8

Want het is goet datmen de verborgentheyt eens Conincks bedeckt houdt: maer het is heerlick datmen de wercken Godts openbaert. Doet goet, ende het quaet en sal u lieden niet vinden.

9

Het gebedt met vasten, ende aelmoesse, ende gerechticheyt is een goede saecke. Weynich is beter met gerechtigheyt, dan veel met ongerechtigheyt. Het is beter aelmoesse te doen, dan goudt tot eenen schat te vergaderen: Want aelmoesse verlost van den doodt ende sy suyvert alle sonde af. Die aelmoesse ende gerechticheyt doen, sullen met het leven versadight worden.

10

Maer die sondighen zijn vyanden van haer eygen leven.

11

Ick en sal voor u lieden geen sake verbergen: ick hebbe alreede geseght, dat het goet is de verborgentheden eens Conincks bedeckt te houden: maer dat het heerlick is de wercken Godts te openbaren.

12

Wanneer ghy dan nu badet, ghy, ende uwe schoon-dochter Sara, so bracht ick de gedachtenisse van u lieder ghebedt voor het aenghesicht des Heyligen.

13

Ende wanneer ghy de doode begroeft, so was ick insgelijcks by u: ende als ghy u niet en beswaerde op te staen, ende uw’ middachmael te verlaten, op dat ghy henen ginckt ende de doode met grafdoecken bewondt, so en was my uw’ goetdoen niet onbekent, maer ick was by u.

14

Ende nu heeft my Godt gesonden om u te genesen, ende uwe schoon-dochter Sara.

15

Ick ben Raphaël een van de seven heylige Engelen, die de gebeden der heylige voor [Godt] brengen, ende ingaen voor het aenschijn der heerlickheydt des Heyligen.

16

Ende sy wierden beyde ontroert ende vielen op het aengesicht: want sy vreesden.

17

Doch hy seyde tot haer, En vreest u niet, want vrede sal u zijn: maer lovet Godt.

18

Dewijle ick niet gekomen en ben door mijn selfs genade, maer door den wille van onsen Godt: daerom lovet hem inder eeuwigheyt.

19

Alle dese dagen ben ick van u gesien: ende ick en hebbe noch gegeten noch gedroncken: maer ghy hebt een gesichte [daer van] gesien.

20

Ende nu dancket Godt, want ick klimme op tot den genen die my gesonden heeft: ende schrijft al wat geschiet is in een boeck.

21

Ende sy stonden op, ende en sagen hem niet meer. Ende sy presen opentlick de groote ende wonderlicke wercken Godts: hoe de Engel des Heeren van haer gesien was.