| |
| |
| |
1 Paulus, ende die met hem voeren, komen behouden aen het eyland Melite, alwaer sy beleefdelijck onthaelt worden. 3 Een adder uyt het vyer komende, blijft hangen aen de handt Pauli, die hy sonder letsel af-schuddet. 6 waer over de eylanders verwondert zijnde, hem houden voor eenen Godt. 7 Paulus geneest den vader Publij van de cortse ende rooden loop. 9 ende vele eylanders van hare sieckten. 10 Dry maenden daer wel onthaelt geweest zijnde, varen sy nae Italien, over Syracusen, tot Rhegium, van daer tot Puteolen, ende voorts reysende over Appij-merckt, ende de Dry-tabernen, komen sy tot Roomen. 16 alwaer Paulus den Oversten des legers over-gelevert zijnde, van een soldaet bewaert wort. 17 Hy roept tot hem de voornaemste Ioden aldaer, ende verhaelt haer waerom hy also gevangen na Roomen gesonden was. 21 die daer van geen tydinge ontfangen en hadden, ende begeerden sijn gevoelen van de Religie te verstaen. 23 het welcke Paulus in een groote vergaderinge van Ioden van 's morgens tot 's savonts toe verklaert, bewijsende uyt Mose ende de Propheten dat Iesus de Christus was. 24 't welck sommige geloofden, ende andere niet. 25 die Paulus uyt Godts woort ernstelick bestraft, ende haer voorseght dat sy souden verstooten, ende de Heydenen in hare plaetse beroepen worden. 30 Paulus blijft aldaer twee jaren, vrymoedelijck ende onverhindert het Euangelium predikende.
| |
1
ENde als sy ontcomen waren, doe verstonden sy dat Ga naar margenoota het eylandt Ga naar margenoot1 Melite hiet.
| |
2
Ende Ga naar margenoot2 de barbaren bewesen ons geen gemeyne vriendelijckheyt. Want Ga naar margenoot3 een groot vyer onsteken hebbende, namen sy ons alle in, om den regen die over quam, ende om de coude.
| |
3
Ende als Paulus eenen hoop Ga naar margenoot4 ryseren by een geraept ende op het vyer geleydt hadde, quam daer Ga naar margenoot5 een adder uyt door de hitte, ende vattede sijne handt.
| |
4
Ende als de barbaren de Ga naar margenoot6 beeste sagen aen sijne handt hangen, seyden sy tot malcanderen, Dese mensche is gewisselijck een doodt-slager, welcken Ga naar margenoot7 de wrake niet en laet leven, daer hy uyt de zee ontkomen is.
| |
5
Maer hy schuddede het beest af in het vyer, Ga naar margenootb ende en leed niet quaets:
| |
6
Ende sy verwachteden dat hy soude Ga naar margenoot8 opswellen, ofte terstondt doodt nedervallen. Maer als sy lange verwacht hadden, ende sagen dat Ga naar margenoot9 geen ongemack over hem en quam, werden sy verandert, Ga naar margenootc ende seyden dat hy Ga naar margenoot10 een Godt was.
| |
7
Ende hier ontrent deselve plaetse hadde Ga naar margenoot11 de voornaemste van't eylandt met name Ga naar margenoot12 Publius [sijne] landt-hoeven, die ons ontfingh, ende dry dagen vriendelijck herberghde.
| |
8
Ende het geschiedde dat de vader van Publius, met Ga naar margenootd cortsen ende den rooden loop bevangen zijnde, te bedde lagh: tot den welcken Paulus in ginck, ende als hy gebeden hadde, leyde hy de handen op hem, ende maeckte hem gesont.
| |
9
Als dit dan geschiet was, quamen oock tot hem de andere die kranckheden hadden in het eylandt, ende wierden genesen.
| |
10
Die ons oock eerden met vele eere, ende als wy vertrecken souden, bestelden sy [ons] 't gene Ga naar margenoot13 van noode was.
| |
11
Ende Ga naar margenoot14 na dry maenden voeren wy af in een schip van Alexandrien, dat in 't eylandt overwintert hadde, hebbende Ga naar margenoot15 tot een teecken, Ga naar margenoot16 Castor en Pollux.
| |
12
Ende als wy tot Ga naar margenoot17 Syracusen aengecomen waren, bleven wy [aldaer] dry dagen.
| |
13
Van waer wy Ga naar margenoot18 omme voeren, ende quamen aen tot Ga naar margenoot19 Rhegium: ende alsoo na eenen dagh de windt Zuydt wert, quamen wy den tweeden dagh tot Ga naar margenoot20 Puteolen.
| |
14
Alwaer wy Ga naar margenoot21 broeders vonden, ende wierden gebeden seven dagen by haer te blijven: ende alsoo gingen wy na Ga naar margenoot22 Roomen.
| |
15
Ende Ga naar margenoot23 van daer quamen Ga naar margenoot24 de broeders, van onse saecken gehoort hebbende, ons te gemoete tot Ga naar margenoot25 Appij-merckt, ende de Ga naar margenoot26 Dry-tabernen: welcke Paulus siende, danckte hy Godt, ende Ga naar margenoot27 greep eenen moedt.
| |
16
Ende doe wy te Roomen gekomen waren, gaf den Hooftman de gevangene over aen den Ga naar margenoot28 Oversten des legers: Ga naar margenoote maer Paulo wiert toegelaten Ga naar margenoot29 op hem selven te woonen Ga naar margenoot30 met den krijghsknecht die hem bewaerde.
| |
17
Ende het geschiedde Ga naar margenoot31 na dry dagen, dat Paulus Ga naar margenoot32 te samen riep de gene die de voornaemste der Ioden waren: Ende als sy te samen gekomen waren, seyde hy tot haer, Mannen broeders, Ga naar margenootf ick die niets gedaen en hebbe tegen het volck, ofte de vaderlijcke gewoonten, ben gebonden uyt Ierusalem over-gelevert in de handen der Romeynen.
| |
18
De welcke my ondersocht hebbende, wilden [my] los laten, omdat geen schult des doots in my en was.
| |
19
Maer als de Ioden [sulcks] tegen spraken, wiert ick genoodsaeckt my op den Keyser te beroepen: [doch] niet als of ick | |
| |
Ga naar margenoot33 yet hadde mijn volck te beschuldigen.
| |
20
Om dese oorsaecke dan hebbe ick u by my geroepen, om [u] te sien, ende aen te spreken: Ga naar margenootg want van wegen Ga naar margenoot34 de hope Israëls ben ick met dese keten om-vangen.
| |
21
Maer sy seyden tot hem, Wy en hebben noch brieven u aengaende van Iudea ontfangen: noch yemandt van de broederen hier gekomen zijnde en heeft van u yet quaets Ga naar margenoot35 gebootschapt, ofte gesproken.
| |
22
Maer wy begeeren wel van u te hooren wat ghy gevoelt: want wat Ga naar margenoot36 dese secte aengaet, ons is bekent, dat'se Ga naar margenoot37 over al tegengesproken wort.
| |
23
Ende als sy hem eenen dagh gestelt hadden, quamender vele in [sijne] Ga naar margenoot38 woonplaetse: den welcken hy Ga naar margenoot39 het Coninckrijcke Godts uytleyde, ende Ga naar margenoot40 betuyghde, ende pooghde haer te bewegen Ga naar margenoot41 tot het geloove Iesu, Ga naar margenooth beyde uyt de wet Mosis ende de Propheten, van 'smorgens vroegh tot den avondt toe.
| |
24
Ga naar margenooti Ende sommige geloofden wel het gene dat geseght wiert, maer sommige en geloofden niet.
| |
25
Ende tegen malcanderen oneens zijnde Ga naar margenoot42 scheydden sy: als Paulus Ga naar margenoot43 [dit] een woort geseght hadde, [namelick] Wel heeft Ga naar margenoot44 de heylige Geest gesproken door Esaiam den propheet tot onse vaderen,
| |
26
Seggende, Ga naar margenootk Gaet henen tot dit volck, ende segt, Met Ga naar margenoot45 het gehoor sult ghy hooren, ende geensins verstaen: ende siende sult ghy sien, ende geensins bemercken.
| |
27
Want het herte deses volcks is Ga naar margenoot46 dick geworden, ende met de ooren hebben sy swaerlijck gehoort, ende hare oogen hebben sy toegedaen: op dat sy niet te eeniger tijdt met de oogen en souden sien, ende met de ooren hooren, ende met het herte verstaen, ende sy haer bekeeren, ende ick haer genese.
| |
28
Het zy u dan bekent, dat Ga naar margenoot47 de salicheyt Gods den Ga naar margenoot48 Heydenen gesonden is, ende deselve sullen hooren.
| |
29
Ende als hy dit geseght hadde, gingen de Ioden wech, vele Ga naar margenoot49 twistinge hebbende onder malcanderen.
| |
30
Ende Paulus bleef twee geheele jaren in sijn eygen gehuerde wooninge: ende ontfingh alle die tot hem quamen:
| |
31
Predikende het Coninckrijcke Gods, ende Ga naar margenoot50 leerende van den Heere Iesu Christo Ga naar margenoot51 met alle vrymoedicheyt, Ga naar margenoot52 onverhindert.
| |
Eynde vande Handelingen der Heylige Apostelen.
|
-
margenoot1
- Een eylandt tusschen Africa ende Sicilien, nu Malta genaemt.
-
margenoot2
- Alsoo noemden de Griecken ende Romeynen alle andere natien, die van de hare niet en waren, van wegen hare vremde zeden, ende onbekende talen die sy spraken. Siet Rom. 1.14. 1.Cor. 14.11. waer van het schijnt dat noch huydendaeghs dat deel van Africa, dat tegen over Sicilien ende Malta light Barbarien genaemt wort.
-
margenoot3
- Gr. pyra, het welck betekent eenen hoop van houdt, ofte andere materie, bequaem om te branden.
-
margenoot4
- Het Griecksch woordt beteeckent eygentlick drooge wijngaerts-rancken, ende diergelijcke tacken die lichtelick branden.
-
margenoot5
- Een zeer veninige slange, die niet alleen met bijten ende steken, maer oock somwijlen alleen met haren aenblas de menschen doodet. Siet hier van Matth. 3. vers 7.
-
margenoot6
- Gr. Therion, waer door allerleye wilde beesten beteeckent worden, maer in het bysonder de beesten die met bijten ofte steken haer venijn schieten, ende de menschen dooden, gelijck dese slange. Van welck woordt gemeynt wordt dat het tegen-gift Theriaca genaemt, sijnen name heeft, ofte om dattet oock van het vleesch deser slangen gemaeckt wort, ofte om dat het wederstaet het vergift van dese ende diergelijcke veninige beesten.
-
margenoot7
- Ofte, de justitie, dat is, de Goddelicke rechtveerdigheyt.
-
margenoot8
- Ofte, ontsteken, ontbranden. Namel. door het vergift.
-
margenoot9
- Gr. niet ongerijmds, ofte, onvoeghlicks.
-
margenoot10
- Die namelick in menschelicke gedaente tot haer gekomen was. Siet diergelijck ongestadigh oordeel der Heydenen van Paulo ende Barnaba, Actor. 14. versen 11. 19.
-
margenoot12
- Dese naem is een Romeynsche naem, waer uyt sommige meynen dat hy een Stadthouder der Romeynen over dit eylandt is geweest. Het blijckt altoos dat hy een machtich man is geweest, die 276 mannen drie dagen lanck heeft gespijst ende geherberght.
-
margenoot13
- Namel. tot onse voordere reyse nae Italien.
-
margenoot14
- Wat Paulus die dry maenden in Melite voorder gedaen heeft, en wordt hier niet beschreven: dan het is seker dat hy aldaer een gemeynte heeft opgerecht, die een van de stant-vastighste Christelicke gemeynten altijds is geweest, gelijck de kerckelicke Hystorien getuygen.
-
margenoot15
- N. op het voorste ofte achterste van het schip, waer nae het genaemt was, gelijck noch huydens-daegs de groote schepen hare namen hebben van steden, landen, ofte persoonen diese senden, ofte daer'se uytvaren, om die van de andere te onderscheyden.
-
margenoot16
- Gr. Dioscourois. D. Iupiters sonen: Dit waren twee Heydensche Afgoden, ofte sterren alsoo genaemt: van welcker teecken dit schip sijnen name heeft gehadt, om dattet van de selve te beter bewaert soude worden, gelijck sy meynden: ende als noch hedensdaeghs de namen van verstorvene heyligen, tot dien selven eynde, van sommige den schepen gegeven worden.
-
margenoot17
- De hooft-stadt van Sicilien, tegen de zee gelegen.
-
margenoot18
- Namel. om den hoeck van het eylant van Sicilien nae Italien.
-
margenoot19
- Een seer bekende stadt ende haven van Italien, tegen over Sicilien: alsoo genaemt, gelijck vele oude meenen, om dat Sicilien met dien hoeck aen Italien eertijdts vast is geweest, ende door groote tempeesten ende water-vloeden in dese enghte van malkanderen is gescheurt.
-
margenoot20
- Een stadt in Campanien aen de zee gelegen niet verre van Napels, waer sy langhs de kuste van Italien seylende aenquamen: van waer eenen seer bequamen ende gebaenden wegh was, om te lande nae Roomen te reysen.
-
margenoot22
- Dese stadt is wel bekent. Siet Rom. 1.7. Apoc. 17.18.
-
margenoot24
- D. eenige uyt de Christelicke Gemeynte die daer alreede was eer Paulus daer quam, gelijck oock blijckt uyt den brief Pauli aen de Romeynen te voren geschreven. Van wie die nu op-gerecht is, segt de Schriftuere nergens, dan dat op den Pinckster-dagh te Ierusaltm oock geweest zijn uytlandische Romeynen. Actor. 2.10.
-
margenoot25
- Een plaetse in Setiner velt, ontrent 16 uyren gaens van Roomen, alsoo genaemt van eenen Appius Claudius, die van Roomen af tot daer toe eenen gestraetten wegh in sijn leven hadde doen maken.
-
margenoot26
- Een stedeken ontrent vijf ofte ses uyren gaens naeder Roomen, op den selven wegh gelegen: alsoo dat sommige der broederen aldaer Paulum verwachteden, andere noch verder tot Appij-merckt toe hem in't gemoete gegaen waren.
-
margenoot27
- Namel. siende soo goeden yver van soo vele Christenen, by welcke hy hulpe ende troost in dese sijne gevangenisse soude vinden.
-
margenoot28
- Dese schijnt geweest te zijn de Overste van de garden des Keysers, welcke niet alleen in 't Palais des Keysers de wacht hielden, maar oock aen d' eene zijde van de stadt eenige duysenden sterck in een gesterckte plaetse lagen, om de Keyser in alle voorvallende swarigheden altijdt ten dienste te zijn. De Latijnen noemen hem praefectum praetorio.
-
margenoot29
- N. in een eygen gehuerde wooninge, siet vers 30. Dese vryheyt schijnt hy van desen Oversten verkregen te hebben, om de goede raporten door Iulium aen hem gedaen: doch sonder twijfel door Godts sonderlinge voorsienigheydt, op dat Paulus alsoo het Euangelium te beter soude mogen verbreyden, ende een yeder toeganck tot hem mochte hebben. Siet versen 30, 31.
-
margenoot30
- Dragende daer toe aen de rechter-handt een yseren keten, die hy om hem gorde als hy in huys was, om te vryer te gaen: maer uytgaende was hy met de selve aen de slincker-hant des krijghs-knechts gebonden. Siet vers 20. ende Actor. 12.6. Ephes. 6.20.
-
margenoot31
- Namel. als hy vermoeyt zijnde van de reyse wat tijdts gerust hadde.
-
margenoot32
- Namel. om dat hy gevangen zijnde in hare Synagoge niet en konde gaen.
-
margenoot33
- Nam. voorgenomen ofte besloten. Want hoe wel Paulus oorsake genoech hadde om de Ioden over haer gewelt ende onrechtveerdigheyt te beschuldigen, nochtans toont hy hier mede voor de Ioden, dat hy sulck voornemen niet en hadde, maar alleen hem selven behoorlick te verdedigen.
-
margenoot34
- D. de hope der eeuwigen saligheyt, door den Messiam aen het volck Israels belooft.
-
margenoot35
- Het welck een teecken is dat de Overste der Ioden te Ierusalem niet zeer gesorght en hebben hoe 't met de Ioden ginck, die buyten het Ioodsche lant woonden, als sy maer hare ruste ende aensien in haer landt mochten behouden.
-
margenoot36
- So noemen sy de Christelicke Religie. Siet Act. 24.5, 14.
-
margenoot37
- N. so wel by de Ioden als by de Heydenen. Luc. 2.34.
-
margenoot38
- Nam. die hy gehuert hadde. versen 16, ende 30.
-
margenoot39
- D. de oprechtinge van het Coninckrijcke Godts door den beloofden Messiam.
-
margenoot40
- Dat is, met getuygenissen uyt de heylige Schrift socht hy haer te overtuygen. Siet Actor. 2.40. ende 20. vers 21.
-
margenoot41
- Gr. tot de saken van Iesu, ofte Iesum aengaende.
-
margenooth
- Genes. 3.15. ende 22.18. ende 26.4. ende 49.10. Deuter. 18.15. 2.Sam. 7.12. Psal. 132.11. Ies. 4.2. ende 7.14. ende 9.6. ende 40.10. Ierem. 23.5. ende 33.14. Ezec. 34.23. ende 37.24. Dan. 9.24. Mich. 7.20.
-
margenoot42
- Ofte, sy worden van hem gelaten: Namel. met een voornemen van de hardneckige by hem niet meer te roepen, 't en ware sy haer beter bedachten.
-
margenoot43
- D. reden, ofte waerschouwinge: want met dese volgende waerschouwinge liet hyse gaen, om haer desen prickel in haer herte te laten, of sy haer daer nae mochten bedencken ende bekeeren.
-
margenoot44
- Die Esai. 6.9. dese woorden spreeckt, is de Heere der heerlickheyt, geseten op sijnen throon, omringt zijnde van sijne Engelen. waer uyt blijckt dat dan de H. Geest dese selve Heere der heerlickheyt is: gelijck oock van de Sone Godts dit selve betuyght wordt Ioan. 12.41. Soo zijn dan de Vader, de Soon, ende de H. Geest, soo veel het wesen aengaet, een eenich Godt, hoe wel in persoonen onderscheyden.
-
margenootk
- Esai. 6.9. Ezech. 12.2. Matth. 13.14. Marc. 4.12. Luc. 8.10. Ioan. 12.40. Rom. 11.8.
-
margenoot45
- Siet de verclaringe van dese plaetse, Matth. 13.14.
-
margenoot47
- D. de saligheyt die ons volgens Godts belofte door Iesum Christum is verworven ende vercondight: ofte Iesus Christus die de autheur is van de salicheyt, Luc. 2.30.
-
margenoot48
- Nam. achtervolgens het bevel Christi Luc. 24.47. dewijle ghy Ioden de selve verwerpt. Act. 13.46.
-
margenoot49
- Ofte, geschil, te weten de gene die Paulo geloofden tegen de gene die niet en geloofden. vers 24.
-
margenoot50
- Gr. leerende de saecken van den Heere Iesu Christo, ofte, aengaende den Heere Iesum Christum. Dit laetste verclaert het eerste. want de leere van de oprechtinge des Coninckrijcks Godts, is de leere van Christo: waerom die oock het woordt ende het Euangelium des Coninckrijcks genaemt wordt, Matth. 4.23. ende 13.19.
-
margenoot51
- N. niet tegenstaende sijne gevangenisse ende het gevaer dat hem daer door by den Keyser mocht ontstaen.
-
margenoot52
- Nam. Godt de saecke alsoo bestierende dat hem hier in geen beletsel van 's Keysers wegen dese twee jaren en wiert gedaen. Doch daer na is hy van den Keyser Nero hier over tot Roomen ter doot veroordeelt, gelijck de oude Kerckelicke Historien getuygen, Euseb. Lib. 2. Cap. 26. ende hy selve voorseght, 2.Timoth. 4.6. Siet hier van oock d' aenteeckeninge op Philip. cap. 1. vers 25.
|