| |
| |
| |
Prophetie van de sendinge Iohannis des Doopers, ende de toekomste Christi, die de huychelaers van de oprechte kinderen Godes afsonderen soude, vers 1, etc. Daer op volcht een dreyginge der straffe, van wegen de menigerleye sonden, die by de Ioden in swang gingen, 5. Eene vermaninge tot bekeeringe, ende dat sy getrouwelick hare tienden ende hef-offeren inbrengen souden, 7. Mitsgaders een klachte over hare godts-lasterige woorden, 13. met troost aen de godtsalige, 16.
| |
1
Ga naar margenoota SIet, Ga naar margenoot1 ick sende Ga naar margenoot2 mijnen Engel, die voor mijn aengesichte den wech Ga naar margenoot3 bereyden sal: ende Ga naar margenoot4 snellick sal Ga naar margenoot5 tot sijnen Tempel komen, Ga naar margenoot6 die Heere Ga naar margenoot7 dien ghylieden soeckt, te weten, Ga naar margenoot8 de Engel des verbonts, aen den welcken ghy lust hebt; siet hy komt, seyt de HEERE der heyrscharen
| |
2
Maer Ga naar margenoot9 wie sal den dach sijner toekomste verdragen? ende wie sal bestaen als hy verschijnt? want hy sal zijn als het vyer Ga naar margenoot10 eenes goutsmits, ende als Ga naar margenoot11 zeepe der vollers.
| |
3
Ende hy sal sitten, louterende, ende het silver reynigende, ende hy sal Ga naar margenoot12 de kinderen Levi reynigen, ende hy salse doorlouteren als gout, ende als silver: dan sullen sy den HEERE spijs-offer toe-brengen Ga naar margenoot13 in gerechticheyt.
| |
4
Dan sal het spijs-offer van Iuda ende Ierusalem den HEERE Ga naar margenoot14 soet wesen, Ga naar margenoot15 als in d'oude dagen, ende als Ga naar margenoot16 in de voorige jaren.
| |
5
Ende ick sal tot ulieden Ga naar margenoot17 ten oordeele naederen, ende Ga naar margenoot18 ick sal een snel getuyge zijn tegen de tooveraers, ende tegen de overspeelders, ende tegen de gene Ga naar margenootb die valschelick sweeren, ende tegen de gene Ga naar margenoot19 die den loon des dach-looners met gewelt inhouden, Ga naar margenootc die de weduwe, ende den weese, ende den Ga naar margenoot20 vreemdelinck [het recht] verkeeren, ende Ga naar margenoot21 my niet en vreesen, seyt de HEERE der heyrscharen.
| |
6
Want ick de HEERE Ga naar margenootd Ga naar margenoot22 en worde niet verandert: daerom en zijt ghy, ô kinderen Iacobs, niet verteert.
| |
7
Van uwer vaderen dagen af zijt ghy afgeweken van mijne insettingen, ende en hebtse Ga naar margenoot23 niet bewaert: Ga naar margenoote Ga naar margenoot24 Keert weder tot my, ende ick sal tot u weder keeren, seyt de HEERE der heyrscharen: maer ghy segt, Ga naar margenoot25 Waer in sullen wy weder keeren?
| |
8
Ga naar margenoot26 Sal een mensche Godt berooven? maer ghy berooft my, Ga naar margenoot27 ende segt, Waer in berooven wy u? [in] de Ga naar margenoot28 tienden, ende Ga naar margenoot29 hef-offer.
| |
9
Ga naar margenoot30 Met eenen vloeck zijt ghy vervloeckt, om dat ghy my berooft, Ga naar margenoot31 selfs het gantsche volck.
| |
10
Brengt alle de tienden Ga naar margenoot32 in den schat-huyse, op datter spijse zy in mijn Huys, ende Ga naar margenoot33 beproeft my nu daer in, seyt de HEERE der heyrscharen, of ick u [dan] niet Ga naar margenoot34 opdoen en sal Ga naar margenoot35 de vensteren des hemels, ende u Ga naar margenoot36 segen Ga naar margenoot37 afgieten, Ga naar margenoot38 so datter geen [schueren] genoech wesen en sullen.
| |
11
Ende ick sal om Ga naar margenoot39 uwent wille Ga naar margenoot40 den op-eter Ga naar margenoot41 schelden, dat hy u de vrucht des lants niet en verderve: ende de wijn-stock op het velt en sal u Ga naar margenoot42 geene misdracht voort-brengen, seyt de HEERE der heyrscharen.
| |
12
Ende alle heydenen sullen u gelucksalich noemen: want ghylieden sult Ga naar margenoot43 een lustich lant zijn, seyt de HEERE der heyrscharen.
| |
13
Ga naar margenootf Ga naar margenoot44 Uwe woorden zijn tegen my Ga naar margenoot45 te sterck geworden, seyt de HEERE: Ga naar margenoot46 maer ghy segt, Wat hebben wy tegen u gesproken?
| |
14
Ghy segt, Ga naar margenoot47 Het is te vergeefs Godt te dienen: want wat nutticheyt isset, Ga naar margenoot48 dat wy sijne wacht waer nemen? ende Ga naar margenoot49 dat wy in't swart gaen voor het aengesichte des HEEREN der heyrscharen?
| |
| |
| |
moedige gelucksalich: oock die godtloosheyt doen, Ga naar margenoot52 worden gebouwt; oock Ga naar margenoot53 versoecken sy den HEERE, ende Ga naar margenoot54 ontkomen.
| |
16
Ga naar margenoot55 Alsdan Ga naar margenoot56 spreken die den HEERE vreesen, een yeder tot sijnen naesten: De HEERE Ga naar margenoot57 merckter doch op, ende hoort, ende Ga naar margenoot58 daer is een gedenck-boeck Ga naar margenoot59 voor sijn aengesichte geschreven, voor de gene die den HEERE vreesen, ende voor de gene Ga naar margenoot60 die aen sijnen Name gedencken.
| |
17
Ende sy sullen, seyt de HEERE der heyrscharen, Ga naar margenoot61 te dien dage, dien ick maken sal, my een eygendom zijn: ende Ga naar margenoot62 ick salse verschoonen, gelijck als een man sijnen sone verschoont, die hem dient.
| |
18
Ga naar margenoot63 Dan sult ghylieden wederom sien, [het onderscheyt] tusschen den rechtveerdigen ende den godtloosen: tusschen dien die Godt dient, ende dien die hem niet en dient.
|
-
margenoota
- Matt. 11.10. Marc. 1.2. Luce 1.76. ende 7.22.
-
margenoot1
- Dit zijn de woorden des Heeren Christi.
-
margenoot2
- Of, mijnen bode, T.w. Ioannem den Dooper. Mat. 11.10. Marc. 1.2. Luce 1. vers 76. ende 7.27.
-
margenoot3
- Hebr. ruymen sal. D. die uyt den wech sal ruymen, wech-nemen, alle beletselen, door sijne predicatie, etc. het volck bereydende ende aenleydende om Christum te ontfangen. siet Ies. cap. 40.3, etc. Mat. cap. 3.3.
-
margenoot4
- Of, haest, T.w. haest na dat Ioannes de Dooper sal gekomen zijn, ende den wech sal bereydt hebben.
-
margenoot5
- D. Christus sal in den vleesche verschijnen in den nieu-herbouwden Tempel: waer door oock afgebeeldt is sijne gemeente.
-
margenoot7
- D. wiens komste ghylieden wenscht ende begeert, ofte immers voorgeeft, dat ghy nae hem verlangt. De godtsalige onder de Ioden wenschten ende hoopten op de komste des Messie, als hares Salichmakers. Matth. 13.17. Luce 10.24.
-
margenoot8
- T.w. Christus, die een Middelaer is des genaden-verbonts tusschen Godt ende sijne kercke. Siet 2.Cor. 5.19.
-
margenoot9
- De sin is, Wie salder sonder sonde gevonden worden, ofte soo suyver, dat hy in de proeve sal kunnen bestaen, als Christus komen sal? Daer en sal niemant zijn die des Middelaers Christi niet van noode sal hebben. siet Matth. 3.10, 11, 12.
-
margenoot11
- Andre verstaen 't van vollers eerde, vol-eerde, wasch-eerde.
-
margenoot12
- D. hy sal beginnen aen de Priesters, op dat sy als lichten mogen schijnen in 't boose ende overspelige geslachte. Doch sommige verstaen hier door de kinderen Levi, alle geloovige ende ware Christenen, die de Heere Christus tot Priesteren maeckt, om hem een geestelicke ende wel-behagelicke offerhande te offeren. Siet Rom. 12.1. Apoc. 1.6. ende 1.Petr. c. 2. versen 5, 9.
-
margenoot13
- D. gelijck het Godt in sijne Wet heeft ingestelt, ende van ons eyscht. siet Psal. 51.21.
-
margenoot14
- D. aengenaem, wel-behagelick, als Ier. 6.20. Hos. 9.4.
-
margenoot15
- Hebr. nae de dagen der eeuwe, T.w. voor de Babylonische gevanckenisse: Of, doe sy beter en vroomer waren: Of, verstaet die dagen doe de voorige Tempel noch in wesen was.
-
margenoot17
- Dit past op der godtloosen woorden: als sy seyden, Waer is de Godt die straft? cap. 2.17.
-
margenoot18
- D. ick salse van hare boosheyt overtuygen ende straffen: Gode en is niets verborgen, hy siet alles wat wy doen, ja oock al wat wy dencken, daerom kan hy ons haest overtuygen.
-
margenoot19
- Of, die den dachlooner verdrucken, of bedriegen in sijnen loon,siet Lev. 19.13. Deut. 24.14, 15.
-
margenoot21
-
De vreese des Heeren is het beginsel der wijsheyt, daer ter contrarie, Godt niet vreesen, is een beginsel aller dwaesheyt.
-
margenootd
- Psal. 33.11. Prov. 19.21. Iesa. 14.26, 27. ende 25.1. ende 46.10.
-
margenoot22
- De sin is, Dewijle ick goedertieren ende genadich ben, ende sulcx altijt blijve, dat is de oorsake waerom ghy niet geheelick en zijt verteert noch uytgeroeyt geworden, gelijck ghy met uwe menichvuldige sonden wel verdient hebt, Thren. 3. versen 22, 23. Vergel. Hab. 1.12.
-
margenoot25
- Als of sy wouden seggen, Wat hebben wy misdaen? of, wanneer zijn wy van u afgeweken, dat ghy ons beveelt weder te keeren.
-
margenoot26
- Als of hy seyde, 'Tis tegen alle reden dat een mensche Godt soude berooven. nochtans deden het vele onder de Ioden. Siet Nehem. 13.10.
-
margenoot28
- De Priesters leefden van de tienden, ende hadden haer deel van de offerhanden, welcke alsmen haer niet en betaelde, so bestalmen ende beroofde men Godt, ende verkortte den Godts-dienst. siet vers 9.
-
margenoot30
- D. daerom zijt ghylieden soo seer vervloeckt, geen dinck en geluckt noch en gedyet ulieden wel.
-
margenoot31
- Verst. hier by, berooft my, of, selfs is oock het gansche volck [vervloeckt], om dat het oock my berooft. And. sy alle zijn heydenen, dat is, alle die gierige Ioden handelen soo godlooselick met het onthouden der tienden, als of sy alle gaer Heydenen waren.
-
margenoot32
- D. in mijne schat-kamer, daermen by een bewaerde al 't gene dat tot onderhout des Godts-dienstes gehoorde. siet 1.Chron. 26.20. Neh. 10.38.
-
margenoot33
- T.w. of ick u niet en sal segenen, als ghy de tienden, ende alles wat tot mijnen Godts-dienst gehoort, oprechtelick levert.
-
margenoot34
- T.w. ter bequamer tijdt. De sin is, Dan sal ick ulieden overvloedigen ende tydelicken regen geven.
-
margenoot36
-
Segen is hier te seggen vruchtbaren ende overvloedigen regen.
-
margenoot37
- Hebr. ydelen, of, ydel maken. De sin is, In sulcken overvloet, dat het sal schijnen dat ick alle mijne schat-kameren ydel of ledich make.
-
margenoot38
- Hebr. tot niet genoech. De sin is, Ick sal ulieden soo vele vruchten en overvloet geven, dat ghyse niet alle en sult konnen insamelen, noch schueren, noch vaten genoech hebben om de selve daer in te laten.
-
margenoot40
- Hier door verstaet hy de kevers, ende diergelijcke schadelicke beesten, die de vruchten des velts, ende der boomen op-eten ende beschadigen. siet Ioel 1.4.
-
margenoot42
- D. niet onvruchtbaer zijn, geen mis-gewas hebben. Vergel. Lev. 26.19. Deut. 11.14, 15. Iob 12.14. Amos 4.7. Hagg. 1.10.
-
margenoot43
- Hebr. een lant des lusts. Wy souden seggen, ulieder lant sal een lustich lant zijn. Vergel. Dan. 11.16. Zach. 7.14.
-
margenoot44
- Dit is noch een sonde daer over de Prophete het volck bestraft, namelick dat sy dorsten tegen den Heere stoutelick spreken.
-
margenoot48
- D. dat wy onderhouden dat hy ons bevolen heeft te onderhouden.
-
margenoot49
- D. dat wy treuren en leet dragen in swarte kleederen. Siet Iob 30.28. ende Psal. 38.7. ende 42.10. ende 43.2.
-
margenoot52
- D. sy hebben geluck ende voorspoet, sy groeyen ende bloeyen, ende krijgen grooten rijckdom in deser werelt: alsoo wort het woort bouwen oock genomen Prov. 24.3.
-
margenoot54
- T.w. uyt alle perikel ende gevaer, oock uyt alle elenden ende swaricheden: of, Sy ontkomen, D. sy en worden niet gestraft.
-
margenoot55
- T.w. als sy sulcke woorden der godtloosen hooren.
-
margenoot56
- T.w. de navolgende woorden, tot onderlinge vertroostinge.
-
margenoot57
- T.w. op de redenen der godts-lasteraers, die Godt niet en sal ongestraft laten, het zy hier, ofte hier namaels.
-
margenoot58
- D. de Heere en vergeett die niet die hem vreesen. Siet Deut. 32.34. Psal. 139.16. Apoc. 20.12.
-
margenoot59
- Dit is menschelicker wijse van Godt gesproken.
-
margenoot60
- De sin is, Die den Heere steets voor oogen hebben, hem achten ende eeren.
-
margenoot61
- Namelick te dien dage als ick de godtloose straffen, ende mijn volck verlossen sal: So sullense zijn als mijn eygen erfdeel, een volck my erffelick toebehoorende. Siet Psal. 135.4. ende 1.Pet. 2.9. ende Tit. 2.14. And. Te dien dage, als ick my een eygendom maken sal, D. als ick mijn volck sal afsonderen van de godtloose werelts kinderen. And. ten dage als ick mijne alder-dierbaerste juweelen afsonderen sal.
-
margenoot62
- D. ick en salse niet uytroeyen met de godtloose.
-
margenoot63
- And. daerom bekeert u. so sult ghy sien. etc. Ende dit siet principalick op de godtloose, van de welcke versen 14, 15. gesproken is. De sin is, Dan sult ghy moeten anders gevoelen ende spreken, als ghy te vooren pleecht te doen.
|