Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het xlviij. Capittel.

Uytdeylinge des nieuwen erflants onder de twaelf stammen Israels, alsoo dat de plaetse (waer van cap. 45. begonnen is te spreken) welcke afgesondert was voor’t heylichdom de Priesteren, Leviten, stadt, ende den Vorst, quam tusschen de seven Noordlicke, ende vijf Suydlicke stammen, vers 1, etc. De mate, ende poorten der Nieuwe stadt, met de namen der poorten, ende der stadt, 30.

1

DIt nu zijn de namen der ¹ stammen: ² van’t eynde Noordwaert, aen de ³ zijde des weegs van Hethlon, daermen komt te Hamath, Hazar Enan, de lantpale van Damascus, Noordwaert aen de zijde van Hamath, (oock sal ⁴ hy den ⁵ ooster [ende] ⁶ wester-hoeck hebben,) [sal] Dan een ⁷ [snoer hebben].

1 Soo als de selve d’een aen d’ander hare erffenisse sullen hebben.

2 Hier begint de beschrijvinge van’t eerste deel, dat Dan soude besitten.

3 Hebr. hant: alsoo terstont wederom.

4 Dan, uyt het volgende.

5 D. ’Tgene van de voorseyde Noorder lantpale af, tusschen de Ooster ende wester lantpale in de breette gelegen is: alsoo in’t volgende.

6 Hebr. der zee, alsoo in’t volgende. Des Suyderhoecks en wert niet gedacht, behalven in’t heylich afgesondert deel, ende in’t gemeyn van gantsch Israel, achter Gad, vers 28.) dat sommige houden voor een teecken vande uytbreydinge des Rijcks Christi, tot aen de eynden der aerde.

7 D. deel. Dit is hier ende vers 23. ingevoecht tot vervullinge van den sin, uyt cap. 47.13. ende moet in’t volg. oock daer op verstaen worden. hier (ende in’t volgende) als oock bov. 47.14. blijckt wederom een mercklick onderscheyt tusschen het voorgaende oudt vleeschlick, ende dit nieuw geestelick Israel. want te vooren waren de erfdeelen seer ongelijck, hier is gelijckheyt in de gemeenschap aller heyligen, ende geestelicke kinderen Abrahams, hebbende elcken stam even veel, (niet tegenstaende eenich particulier onderscheyt in de plaetsinge) ende zijn gantsch anders geplaetst, als te vooren. oock is d’ordre van de opnoeminge der stammen, (die in’t Noorden van den geringen, ende te vooren seer sondigen Dan wort aengevangen) aenmerckelick. Apoc. 7.5, etc. wort Dan uyt gelaten, siet aldaer.

2

Ende aende lantpale van Dan, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Aser een.

3

Ende aen de lantpale van Aser, van den ooster-hoeck af tot den wester-hoeck toe, Naphtali een.

4

Ende aen de lantpale van Naphtali van den ooster-hoeck, tot den wester-hoeck toe, Manasse een.

5

Ende aen de lantpale van Manasse, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Ephraim een.

6

Ende aen de lantpale van Ephraim, van den ooster-hoeck af tot den wester-hoeck toe, Ruben een.

7

Ende aen de lantpale van Ruben van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Iuda een.

8

Aende lantpale nu van Iuda van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe; sal’t ⁸ hef-offer zijn, dat ghylieden sult offeren, vijf ende twintich duysent [meet-rietten] in breette, ende de lengte, als van een der [andere] deelen, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe: ende het heylichdom sal in’t midden desselven zijn.

8 Siet boven 45.1, 2, etc. met d’aenteeck. aldaer.

9

Het Hef-offer, dat ghylieden den HEERE sult offeren, sal wesen de lengte van vijf ende twintich duysent, ende de breette van tien duysent.

10

Ende daer in sal het heylich hef-offer zijn voor de Priesteren, Noordwaert [de lengte] van vijf ende twintich duysent, ende west-waert de breette van tien duysent, ende oostwaert de breette van tien duysent, Ende zuydwaert de lengte van vijf ende twintich duysent: ende het heylichdom des HEEREN sal in’t midden desselven zijn.

11

’Tsal zijn voor de Priesteren, die geheylicht ⁹ zijn uyt de kinderen Zadoks, die mijne wacht hebben waer genomen: Die niet gedwaelt en hebben, als de kinderen Israëls dwaelden; ¹⁰ gelijck als de [andere] Leviten gedwaelt hebben.

9 Hebr. is. D. elck een van hen, die geheylicht is.

10 Ofte, als. Dat is, wanneer de [andere] Levijten dwaelden.

12

Ende ’tgeofferde van’t hef-offer des lants sal haerlieden eene ¹¹ heylicheyt der heylicheden zijn: aende lantpale der Leviten.

11 Siet Levit. 2. op vers 3.

13

Voorts sullen de Leviten, tegen over de lantpale der Priesteren, hebben de lengte van vijf ende twintich duysent, ende de breette van tien duysent: de gantsche lengte sal zijn, vijf ende twintich duysent, ende de breette, tien duysent.

14

Ende sy en sullen daer van niet verkoopen, nochte de ¹² eerstelingen des lants verwisselen, nochte overdragen: want het is eene heylicheyt den HEERE.

12 D. ’tgene Gode gegeven ende geheylicht is, gelijck de eerste lant-vruchten hem plegen geheylicht te worden.

15

Maer de vijf duysent, [dat is] ’tgene overgelaten is in de breette, ¹³ voor aen de vijf ende twintich duysent, dat sal ¹⁴ onheylich zijn, voor de Stadt, tot bewooninge, ende tot voorsteden: ende de Stadt sal in’t midden desselven zijn.

13 Hebr. aen’t aengesichte.

14 D. eene gemeyne plaetse tot gemeynen burgerlicken gebruyck, zijnde onheylich in vergelijckinge van de andere, die Gode bysonderlick tot den Godts-dienst ende voor de geheylichde persoonen geheylicht ende afgesondert was. Vergel. Deut. 20. op vers 6. ende Ier. 31.5. Dit konde hier dienen tot afbeeldinge van’t onderscheyt datter is tusschen kercklicke ofte geestlicke, ende wereltlijcke ofte politijcke saken. Andersins wort de stadt oock genomen, als beduydende het hemelsch Ierusalem, ofte de kercke. als ond. vers 31. etc. ende vers 35. ende elders dickwijls: ende in dien verstande wortse de heylige Stadt genoemt. Apo. 21.2. etc. Ten ware datmen’t alsoo wilde nemen, dat dese stadt (D. de kercke) op aerden sal zijn in plaetsen, die te vooren onreyn ende onheylich waren. Siet Ierem. 31. op vers 40. Doch vergel. boven 42.20. met d’aenteeck.

16

Ende dit sullen hare maten zijn; de noorder-hoeck, vier duysent en vijf hondert [meet-rieten]; ende de suyder-hoeck vier duysent ende vijf hondert: ende van den ooster-hoeck vier duysent ende vijf hondert; ende de wester-hoeck vier duysent ende vijf hondert.

17

De voorsteden nu der Stadt sullen zijn, noordwaert twee hondert ende vijftich; ende suydwaert twee hondert ende vijftich; ende oostwaert twee hondert ende vijftich, ende westwaert twee hondert ende vijftich.

18

Ende het overgelatene in de lengte tegen over het ¹⁵ heylich hef-offer, sal zijn tienduysent oostwaert, ende tien duysent

15 Hebr. hefoffer der heylicheyt. alsoo in’t volgende.

[fol. 95v]

westwaert; ende het sal tegen over het heylich hef-offer zijn: ende de inkomste daer van sal wesen tot ¹⁶ onderhoudt, voor de gene die der Stadt dienen.

16 Hebr. broot. D. tot onderhoudt, leeftocht.

19

Ende die der Stadt ¹⁷ dienen; sullen ¹⁸ haer dienen uyt alle stammen Israëls.

17 Hebr. dient.

18 And. sullen dat (overich deel) bouwen, ofte, bearbeyden, onderhouden. ofte, sullen uyt alle stammen Israels den selven (Israel) dienen. D. die inde stadt dienen, sullen allen anderen Israeliten bevorderlick ende gedienstich zijn in’t verrichten harer saken, ofte, men sal die Dienaers uyt alle stammen nemen.

20

Het gantsch hef-offer sal zijn van vijf ende twintich duysent ¹⁹ [meet-rieten], met vijf ende twintich duysent: ²⁰ vierkant sult ghylieden het heylich hef-offer offeren, ²¹ met de besittinge der Stadt.

19 T.w. inde lengte, met gelijcke veel inde breette: vergel. de maniere van spreken met bov. 45.2.

20 Aengaende de vierkanticheyt, kanmen dit vergelijcken met Apo. 21.16. and. het vierde deel, sult ghy van’t heylich hefoffer offeren tot de besittinge der stadt, nemende de plaetse des heylichdoms voor t’eerste deel, der Priesteren voor het tweede, der Leviten voor het derde, ende der stadt, voor het vierde.

21 D. de stadt daer in mede (nae sommiger verklaringe) begrepen zijnde.

21

Ende het overgelatene sal voor den Vorst zijn, van dese ende van gene zijde des heyligen hef-offers, ende der besittinge der Stadt, ²² voor aen de vijf ende twintich duysent [meet-rieten] des hef-offers, tot aen de ooster ende wester lantpale, voor aen de vijf ende twintich duysent aende wester lantpale, tegen over de ²³ [andere] deelen, [dat] sal voor den Vorst zijn: ende het heylich hef-offer, ende het heylichdom des huyses, sal in’t midden desselven zijn.

22 Hebr. tegen, ofte, aen, voor’t aengesichte. alsoo in’t volg.

23 Ofte, [voorgemelde]. and. tegen over de deelen des Vorsten, ende het sal een heylich hefoffer zijn. etc.

22

Van de besittinge nu der Leviten, ende van de besittinge der Stadt af, zijnde in’t midden van’t gene dat des Vorsten sal zijn; [dat] tusschen de lantpale van Iuda, ende tusschen de lantpale van Benjamin is, sal des Vorsten zijn.

23

Aengaende voorts het overige der stammen: van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Benjamin een [snoer].

24

Ende aen de lantpale van Benjamin, van den ooster-hoeck tot den westerhoeck toe, Simeon een.

25

Ende aen de lantpale van Simeon, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Issaschar een.

26

Ende aen de lantpale van Issaschar, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Zebulon een.

27

Ende aen de lantpale van Zebulon, van den ooster-hoeck tot den wester-hoeck toe, Gad een.

28

Aende lantpale nu van Gad, aen den suyder-hoeck ²⁴ suydwaert; daer sal de lantpale zijn van Thamar af, [nae] het twist-water van Kades, [voort] nae de beke henen, tot aen de groote zee:

24 Ofte, nae Theman henen. Siet van dese plaetsen boven 47. op vers 19.

29

Dit is het lant, dat ghylieden sult doen vallen ²⁵ in erffenisse, voor de stammen Israëls: ende dat sullen ²⁶ hare deelen zijn, spreeckt de Heere HEERE.

25 In’t Hebr. is de maniere van spreken wat duyster, ende schijnt verklaert te zijn door eene andere, bov. 45.1. ende 47.14, 22. gebruyckt, die hier oock om klaricheyts wille in den text gestelt is. Hebr. eygentl. van de erffenisse, ofte, om der erffenisse wille, datmen kan verstaen, ofte van’t uytdeylen der gemeyne erffenisse elcker stamme aen de particuliere onder-hoorige, ofte van’t werpen des lots over de bysondere erffenissen, zijnde den sin eenderley. And. van de beke (Sichor) af. D. van de lantpale Egypti af.

26 Der stammen.

30

Voorts sullen dit de uytgangen der Stadt zijn: van den noorder-hoeck, ²⁷ vier duysent ende vijf hondert ²⁸ maten.

27 Siet boven vers 16. alwaer verklaert schijnt te worden, watmen hier door dese uytgangen sal verstaen, te weten, het begrijp van de vier deelen der stadt, uyt de welcke men nae de respective poorten uytginck, soo verre als elck deel sich uytstreckte, aen welckes uyt-eynde de poorten waren. andere verstaen door de uytgangen de poorten selfs.

28 D. meet-rieten. Siet bov. 40.5.

31

Ende de ²⁹ poorten der Stadt sullen zijn nae de namen der stammen Israëls; drie poorten noordwaert: eene poorte van Ruben, eene poorte van Iuda, eene poorte van Levi.

29 Waer door men kan verstaen, dat eenen openen inganck in Godts kercke ofte het nieuwe Ierusalem sal zijn, niet alleen voor de uytverkorene uyt Israel, maer oock uyt de heydenen, ofte, alle natien, uyt de vier hoecken der werelt. Vergel. Malach. 1.11. Matt. 8.11. Luc. 13.29. Apoc. 21.12, 13, 14, 21, 25. item 7.9, 10.

32

Ende aen den ooster-hoeck, vier duysent ende vijf hondert [maten], ende drie poorten: namelick, eene poorte van Ioseph, eene poorte van Benjamin, een poorte van Dan.

33

De suyder-hoeck oock vier duysent ende vijf hondert maten, ende drie poorten: eene poorte van Simeon, eene poorte van Issaschar, eene poorte van Zebulon.

34

De ³⁰ wester-hoeck, vier duysent ende vijf hondert; der selver poorten drie: eene poorte van Gad, eene poorte van Aser, eene poorte van Naphtali.

30 Hebr. hoeck der zee, als boven dickwijls.

35

Rontom achtien duysent: ende de naem der Stadt sal van [dien] dage af zijn, ³¹ DE HEERE IS ALDAER.

31 Ende dien volgens, heyl ende salicheyt: Hebr. IEHOVAH SCHAMMAH. Siet Ierem. 3.17. Ioel. 3.21. Zach. 2.10, 11. Apoc. 21.3, 22. ende 22.3, 4, etc.

FINIS