| |
| |
| |
De Prophete leert alle menschen Godt loven, van wegen sijne groote wercken, ende van wegen sijne rechtveerdicheyt over de boose, ende sijne goedertierenheyt over de godtsalige.
| |
1
Ga naar margenoot1 EEn Psalm, een Liedt, Ga naar margenoot2 op den Sabbath-dach.
| |
2
’Tis goet datmen den HEERE love: ende uwen Name psalm-singe, o Alder-hoochste.
| |
3
Datmen in den morgenstont uwe goedertierenheyt verkondige: ende uwe Ga naar margenoot3 getrouwicheyt Ga naar margenoot4 in de nachten.
| |
4
Op het tien-snarich instrument, ende op de luyte: Ga naar margenoot5 met een voorbedacht liet op de Harpe.
| |
5
Want ghy hebt my verblijt, HEERE, met uwe daden: ick sal juychen over de wercken uwer handen.
| |
6
O HEERE, hoe groot zijn uwe wercken! Ga naar margenoot6 seer diepe zijn uwe gedachten.
| |
7
Een Ga naar margenoot7 onvernuftich man en weet daer niet van: noch een dwaes en verstaet Ga naar margenoot8 dit selve niet,
| |
8
Dat de godtloose groeyen als ’t kruyt, ende alle de werckers der ongerechticheyt bloeyen, op datse tot in der eeuwicheyt verdelgt worden.
| |
9
Ga naar margenoot9 Maer ghy zijt de Alderhoochste, in eeuwicheyt de HEERE.
| |
10
Want siet uwe vyanden, o HEERE, want siet uwe vyanden sullen vergaen: alle de werckers der ongerechticheyt sullen verstroyt worden.
| |
11
Maer ghy sult mijnen Ga naar margenoot10 hoorn verhoogen, gelijck Ga naar margenoot11 eenes Eenhoorns: Ga naar margenoot12 Ick ben met Ga naar margenoot13 versche olye overgoten.
| |
12
Ende Ga naar margenoot14 mijn ooge sal mijne verspieders aenschouwen, Ga naar margenoot15 mijne ooren sullen ’t hooren, aengaende de boosdoenders, die tegens my opstaen.
| |
13
De Ga naar margenoota rechtveerdige sal groeyen als Ga naar margenoot16 een palm-boom: hy sal wassen Ga naar margenootb als een ceder-boom op Libanon.
| |
14
Ga naar margenoot17 Die in’t Huys des HEEREN geplant zijn, Ga naar margenoot18 dien sal gegeven worden te groeyen inde voorhoven onses Godts.
| |
15
In Ga naar margenoot19 den grijsen ouderdom sullen sy noch vruchten dragen: sy sullen vet ende groene zijn,
| |
16
Om te verkondigen, dat de HEERE recht is: Hy is mijn rotzsteen, ende in hem en is geen onrecht.
|
-
margenoot2
- Of, voor den Sabbath; D. gemaeckt ofte beschreven om op den Sabbath-dach gesongen te worden.
-
margenoot4
- D. alle nachte, of, nacht op nacht, verstaende by den nacht, den laten avont, die tegen den morgenstont wort gestelt: Want nae Godes wet, zijn in sijnen Tabernakel, ofte Tempel, gedaen geweest vroege ende spade offerhanden, met lofsangen ende gebeden.
-
margenoot5
- And. op Higgaion. siet de aent. Psal. 9. op vers 17.
-
margenoot6
- D. de redenen uwes heymelicken raets zijn verborgen, ende onbegrijpelick voor ons verstant.
-
margenoot7
- D. Eener die in Godes woort niet en is onderwesen, nochte van den heyligen Geest verlicht. Siet Psal. 49. op vers 11.
-
margenoot8
- T.w. dat hier nu stracks volgt, vers 8.
-
margenoot9
- And. maer ghy zijt hooch verheven, ghy zijt de HEERE in eeuwicheyt. siet Psal. 56. op vers 3.
-
margenoot10
- Van het woort hoorn siet de aent. Deut. 33. op vers 17.
-
margenoot12
- D. Ick ben van nieus gesterckt geworden. And. Als ick sal out geworden zijn; [sult ghy my salven] met versche olye.
-
margenoot14
- Siet dergelijcke maniere van spreken Psal. 22.18. ende de aenteeck. aldaer.
-
margenoot15
- T.w. als Godt haer tot de wel verdiende straffe trecken, ende haer vergelden sal het quaet dat sy my gedaen hebben. Siet Psal. 91.8.
-
margenoot16
- Desen boom wast hooge, ende recht op, met schoone groene tacken: Of hy schoon met gewichte ofte swaerte neder-gebogen wort, so groeyt en bloeyt hy even wel: daerom is hy een teecken of figure van victorie, Apoc. 7.9. Vergel. hier mede Psal. 52.10. Ier. 11.16.
-
margenoot17
- D. die Christo door den waren geloove in-gelijft, ende ware ledematen sijner kercke zijn. Siet Rom. 6.5. ende 11.17.
-
margenoot18
- Hebr. Die sullense doen groeyen, D. van den Heere sal hen gegeven worden, datse groeyen, ende hoe langer hoe meer in ’t goede toe-nemen in sijne gemeynte, tot de welcke sy waerachtelick gehooren. ’Tis een maniere van spreken genomen van de bloemen en kruyden, diemen sorgvuldelick plant ende koestert. Siet Psal. 1.3. ende 52.10.
-
margenoot19
- Te weten, als natuerlick de krachten af nemen ende verminderen. Psal. 71.9. Hebr. 11. versen 11, 12. Hebr. In de grijsicheyt.
|