| |
| |
| |
De Propheet vermaent eenen yegelicken tot Godts lof, over sijne wonderbare werken, bysonderlick over de verlossingen sijner kercke uyt allerleye nooden, daer mede hyse beproeft, daer neffens als een patroon van recht bidden ende dancken, voorstellende sijn eygen exempel ende ondervindinge.
| |
1
EEn Ga naar margenoot1 Liedt, een Psalm: voor den Ga naar margenoot2 Opper-sang-meester. Iuychet Gode, ghy gantsche Ga naar margenoot3 aerde.
| |
2
Psalm-singet de eere sijns Naems: Ga naar margenoot4 gevet eere, sijnen lof.
| |
3
Segget tot Godt, Hoe vreeslick zijt ghy [in] uwe wercken? om de Ga naar margenoot5 grootheyt uwer sterckte sullen sich uwe vyanden u Ga naar margenoot6 geveynsdelick onderwerpen.
| |
4
De Ga naar margenoot7 gantsche aerde Ga naar margenoot8 aenbidde u, ende psalm-singe u, sy psalm-singe uwen Name, Ga naar margenoot9 Sela!
| |
5
Komet ende siet Godts daden: hy is vreeslick van werckinge aen de menschen kinderen.
| |
6
Ga naar margenoota Hy heeft de Ga naar margenoot10 zee verandert in’t drooge; sy zijn te voete doorgegaen door de Ga naar margenootb Ga naar margenoot11 Riviere: daer hebben Ga naar margenoot12 wy ons in hem verblijdt.
| |
7
Hy heerscht eeuwichlick met sijne macht; Ga naar margenootc sijne oogen houden Ga naar margenoot13 wacht over de heydenen: en laet de afvallige Ga naar margenoot14 niet verhoocht worden, Sela!
| |
8
Ga naar margenoot15 Lovet, ghy volcken, onsen Godt: ende latet hooren de stemme sijns roems.
| |
9
Die onse Ga naar margenoot16 zielen in’t leven stelt: ende niet toelaet dat Ga naar margenoot17 onsen voet wanckele.
| |
10
Want ghy hebt ons Ga naar margenoot18 beproeft, ô Godt: ghy hebt ons geloutert, gelijck men ’tsilver loutert.
| |
11
Ghy hadt ons in’t Ga naar margenoot19 net gebracht: ghy hadt eenen Ga naar margenoot20 engen bant om onse lendenen geleyt.
| |
12
Ghy hadt den mensche op ons Ga naar margenoot21 hooft doen rijden; wy waren in’t Ga naar margenoot22 vyer ende in’t water gekomen: maer ghy hebt ons uytgevoert in eene Ga naar margenoot23 overvloeyende ververschinge.
| |
13
Ick sal met brandofferen in u huys gaen: ick sal u mijne geloften betalen,
| |
14
Die mijne lippen hebben ge-uytet, ende mijn mont heeft uytgesproken als my bange was.
| |
15
Brandofferen van Ga naar margenoot24 merch-beesten sal ick u offeren, met Ga naar margenoot25 roock-werck van rammen: ick sal Ga naar margenoot26 runderen met bocken Ga naar margenoot27 bereyden, Sela!
| |
16
Komt, hoort toe, o alle ghy die Godt vreest, ende ick sal vertellen wat hy aen mijne ziele gedaen heeft.
| |
17
Ick riep tot hem met mijnen monde: ende hy wert verhoocht Ga naar margenoot28 onder mijne tonge.
| |
| |
| |
18
Hadde ick Ga naar margenoot29 nae ongerechticheyt met mijn herte gesien, de Heere en soude Ga naar margenoot30 niet gehoort hebben.
| |
19
Maer seker, Godt heeft gehoort: hy heeft gemerckt op de stemme mijns gebedts.
| |
20
Ga naar margenoot31 Gelooft zy Godt, die mijn gebedt niet en heeft afgewendt, nochte sijne goedertierenheyt van my.
|
-
margenoot3
- D. alle inwoonders der aerde, daerom oock het woort Iuychet in ’t getal van velen in ’t Hebr. gestelt is: alsoo vers 4. ende Psal. 98.4. ende 100.1. ende elders dickwijls.
-
margenoot4
- Hebr. stellet, als Ios. 7.19. geeft (Hebr. stelt) den HEERE d’eere. dit kanmen aldus verstaen: geeft [hem] eere [door] sijnen lof, ofte, T.w. sijnen lof, ofte, maeckt sijnen lof heerlick, D. prijst hem op ’thoochste, ofte, stelt, houdt het, voor de grootste eere, dat ghy Godt lovet, laet allen uwen lof daer toe strecken.
-
margenoot6
- Hebr. liegen, veynsen, huychelen, als Deuter. 33.29. ende 2.Sam. 22.45. siet aldaer.
-
margenoot7
- D. inwoonders der gantscher aerde, als vers 1.
-
margenoot8
- Hebr. eygentlick, buyge haer voor u. siet Genes. 24. op vers 26.
-
margenoot10
- Dat deel van de schelf-zee, ofte het roode meer, daer de kinderen Israels droochs voets doorgingen. Exod. Capit. 14..
-
margenoot11
- De Iordane, als Israel eerst door Iosua in ’t beloofde lant gebracht wert. Ios. 3.
-
margenoot12
- Sy eygenen haer selven toe, dat haren voorvaderen geschiet was, volgens de leere Rom. 15.4. Vergel. Hos. 12.5.
-
margenoot13
- Als een wachter, die van eenen hoogen toren de wacht houdt, ende op alles neerstig toesiet.
-
margenoot14
- Ofte, de afvallige, ofte, wederstrevige, en sullen niet verhoocht worden voor haer selven, ofte, en sullen haer selven niet verheffen. D. of sy haer schoon tegen Godt stellen, ende onder hem niet willen buygen, so sullen sy doch voor hem ende tegen hem niet staende blijven, tot haren voordeel ende der vroomen nadeel.
-
margenoot16
- D. die ons gelijck als in’t leven wederbrengt, daer wy als doot waren. Vergel. Psal. 30.4.
-
margenoot17
- Hebr. eygentlick: onsen voet niet overgeeft tot wanckelen, ofte, wanckelinge. siet Psal. 15. op vers 5.
-
margenoot18
- Door swaer lijden. Vergel. Ies. 48.10. Eze. 22.19, 20, 21, 22. Zach. 13.9. Mal. 3.3. 1.Pet. 1.6, 7.
-
margenoot19
- Met verdriet verstrickt: eene gelijckenisse van jagers ende visschers, dickwijls gebruyckt in de Schrifture.
-
margenoot21
- D. ons gehandelt als slaven, ende beesten, diemen berijdt ende als met voeten treedt. ofte, als eenen gemeynen wech daer over elck een gaet ende rijdt. Vergel. Ies. 51.23.
-
margenoot22
- D. allerley groot kruys, daer in geene uytkomste scheen te zijn. Vergel. Iesa. 43.2. Ezech. 15.6, 7. ende siet 2.Sam. 22. op vers 17. ende Iob 15. op vers 34.
-
margenoot23
- Ofte, in eene plaetse, die overvloedichlick ververscht, het selve Hebr. woort staet oock Psal. 23.5.
-
margenoot24
- Hebr. eygentl. als ofmen seyde merchachtige, D. die vol merchs zijn.
-
margenoot25
- D. het vette van rammen, ofte, hamelen, dat men aenstack om te roocken. siet Levit. 3.9, 10, 11. Vergel. met Lev. 1. versen 10, 11, 12, 13.
-
margenoot27
- Ten offer, als dickwijls in de boecken Mosis.
-
margenoot28
- D. (als sommige verstaen) in mijn herte, in mijne binnenste partijen. want de godtloose hebben Godts lof wel op de tonge, maer dieper en gaetse niet. Andere nemen’t in desen sin: mijn mont sal vol zijn van sijnen lof. Vergel. Psal. 10.7.
-
margenoot29
- D. my tot dienst van ongerechticheyt over-gegeven. Vergel. Iob 31.26. Hab. 1.13. And. hadd ick ongerechticheyt in mijn herte gesien. D. voorgenomen.
-
margenoot30
- Want hy en hoort geen sondaers nochte huychelaers, Ioh. 9.31. Iob 27.8, 9. Prov. 15.29, etc.
|