Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm xxxviij.

David zijnde in eene sware kranckte, ofte, grooten jammer, verhaelt ende beklaecht sijne elende, veroorsaeckt door sijne sonden: bidt Godt angstelick om vergevinge, genade ende hulpe, leggende hem voor, de ontrouwicheyt sijner vrienden, ende wreetheyt sijner vyanden.

1

EEn Psalm Davids, om te doen ¹ gedencken.

1 Aen de groote benauwtheyt, daer in hy was geweest, ende aen de genade des Heeren, die hem daer uyt verlost hadde. Vergel. Psal. 132.1. ende Ies. 63.7.

2

^a O HEERE, ² en straft my niet in uwen ³ grooten toorn; ende kastijdt my niet in uwe grimmicheyt.

a Psal. 6.2.

2 Vergel. Psal. 6.

3 Ofte, verbolgentheyt.

3

Want uwe ⁴ pijlen zijn in my ⁵ gedaelt, ende uwe hant is op my nedergedaelt.

4 Door de pijlen ende de hant Godts verstaet hy hier sijne sware kranckte. siet Deut. 32. op vers 23. ende Iob 6. op vers 4.

5 D. sy zijn alsoo in my geschoten, datse diep zijn in gedrongen.

4

Daer is niet geheels in mijn vleesch, van wegen uwe gramschap: daer is geen ⁶ vrede in mijne beenderen, van wegen mijne sonde.

6 D. geene ruste, geen ophouden van pijne in mijn lichaem. Vergel. Psal. 51. op vers 10. ende 35. op vers 10.

5

Want mijne ongerechticheden ⁷ gaen over mijn hooft; als een sware last, zijnse my te swaer geworden.

7 Gelijck de waterbaren, die tot over yemants hooft gaen, als Psal. 42.8. Aldus vergroot de Propheet sijne sonden, mitsgaders der selver straffen. Vergel. Psal. 40.13.

6

Mijne etter-buylen stincken, sy zijn vervuylt, van wegen mijne ⁸ dwaesheyt.

8 Ofte, onbedachtheyt, onbesonnenheyt, onvoorsichticheyt, waer door hy sijne sonden ende gebreken verstaet. Vergel. vers 4. ende ond. Psal. 69.6.

7

Ick ben ⁹ krom geworden, ick ben uyttermaten seer nedergebogen; ^b ick gae den gantschen dach in’t ¹⁰ swart.

9 Ofte, mis-staltich, ongestalt.

b Psal. 42.10. ende 43.2.

10 Siet Psal. 35. op vers 14. dit kanmen duyden op d’uyterlicke rouw-teeckenen in kleedinge, ende inwendige rouwe des herten. ofte, swart, siende op de mismaecktheyt van sijn lichaem van wegen sijne sieckte.

8

Want mijne dermen zijn vol van ¹¹ verachtelicke [plage]: ende daer en is niet geheels in mijn vleesch.

11 And. brant. als ofse geroostet ende voorts verdorret waren.

9

Ick ben verswackt, ende uyttermaten seer gebrijselt: ick ¹² brulle van het ¹³ geruysch mijns herten.

12 Ick roepe sterck, als een leeuw.

13 Ofte, briesschen. dat is, gelijck een leeuw briescht, ofte de zee bruyst, (waer van het Hebr. woort oock genomen wort Iesa. 5.30.) alsoo is mijn herte seer onrustich ende woelende. And. suchten.

10

Heere, voor u is alle mijne begeerte: ende mijn suchten es is voor u niet verborgen.

11

Mijn herte ¹⁴ keert om end’ om; mijne ¹⁵ kracht heeft my verlaten: ende het licht mijner oogen, oock ¹⁶ sy selve, en zijn niet by my.

14 Ofte, klopt.

15 Vergel. Psal. 40.13.

16 T.w. mijne oogen: hy wil seggen, dat sijn gesichte seer verdorven zy, als of hy (om soo te spreken) geene oogen en hadde. Ofte verstaet, sy selve, voor de kracht ende ’t licht sijner oogen.

12

Mijne liefhebbers, ende mijne vrienden staen ¹⁷ van tegen over mijne plage; ende mijne nae-bestaende staen van verre.

17 D. sy houden haer van my af, mijne elende als van verre aensiende: waer uyt sommige afnemen, dat het de pestilentie, ofte immers eenige andere besmettelicke ofte vuyle kranckheyt geweest zy.

13

¹⁸ Ende die ¹⁹ mijne ziele soecken, leggen [my] stricken, ende die mijn quaet soecken, spreken ²⁰ verdervingen; ende sy overdencken den gantschen dach listen.

18 Hy wil seggen: boven al dat, en houden mijne tegenpartijen niet op my te vervolgen: vrienden verlaten my, ende vyanden vervolgen my.

19 D. nae mijn leven staen. siet Exo. 4. op vers 19. ende 2.Sam. 4. op vers 8.

20 Ofte, allerley verdriet, archeyt, rampsalicheyt.

14

Ick daerentegen ben als een doove, ick en hoore niet, ende als een stomme, [die] sijnen mont niet op en doet.

15

Ia ick ben als een man, die niet en hoort, ende in wiens mont geene ²¹ tegenredenen en zijn.

21 Als of ick schuldich was, ende geene stoffe hadde om my te verantwoorden.

16

Want op u, HEERE, hoop’ ick: ghy sult verhooren, Heere mijn Godt.

17

Want ick ²² seyde; Dat sy hen doch over my niet en verblijden! wanneer mijn voet soude wanckelen, so souden sy hen tegen my ²³ groot maken.

22 T.w. by my selven, dat is, ick dachte. ofte, ick seyde. te weten, in mijn gebedt tot u.

23 Als Psal. 35.26. siet aldaer.

18

²⁴ Want ick ben tot hincken gereet: ende mijne smerte is steedts voor my.

24 D. dewijle ick doch soo gestelt ben, dat ick nae menschelicke apparentie onder desen last soude moeten beswijcken, so is’t te meer noodich, dat ghy my helpet, om mijnen vyanden geene oorsake van vreuchde te geven. Vergel. Psal. 35.15. ende Iob 12.5. met d’aenteeck.

19

^c Want ick make [u] mijne ongerechticheyt bekent: Ick ben bekommert van wegen mijne sonde.

c Psal. 32.5.

20

Maer mijne vyanden zijn ²⁵ levende, worden machtich: ende die my om valsche oorzaken haten, worden ²⁶ groot.

25 Ofte, worden al levende machtich: hy wil seggen: terwijlen ick beladen ben met bekommernisse ende smerte, leven sy in voorspoet, wel-lust ende onbekommert, worden vet, grof ende sterck: gelijck David elders dickwils klaecht.

26 Ofte, vermenichvuldicht.

21

Ende die quaet voor goet vergelden, ²⁷ staen my tegen; om dat ick het goede najage.

27 Als Satans, welcken naem de Duyvel heeft van dit hebreeusch woort. Vergel. 2.Sam. 19. op vers 22. ende siet Iob 1. op vers 6.

22

En verlaet my niet, ô HEERE: mijn Godt, en weest niet verre van my.

23

Haest u tot mijner hulpe; Heere, mijn heyl.