Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

[fol. 234v]

Het viij. Capittel.

Bildad bestraft de woorden Iobs, vers 1, etc. prijst Godts gerechticheyt, 3. beschuldicht Iobs kinderen, 4. maer hy belooft Iob, so hy sich bekeerde, Godts genade, ende segen, 5. daerentegen bewijst hy met de ervarentheyt der voorgaende tijden, den onderganck der godtloosen, 8. hy troost Iob, so hy oprecht zy, met Godts beloften, 20.

1

DOe antwoordde Bildad de Suhiter, ende seyde:

2

Hoe lange sult ghy dese dingen spreken, ende de redenen uwes monts een ¹ geweldige wint zijn?

1 Hier worden Iobs propoosten by eenen stercken wint vergeleken, om datse uyt heftige bewegingen voort-komende, tegens de behoorlicke sedicheyt, ende de eere Godts scheenen aen te lopen.

3

^a Soude dan Godt het recht verkeeren? ende soude de Almachtige de gerechticheyt verkeeren?

a Deut. 32.4. 2.Chron. 19.7. Dan. 9.14.

4

Indien uwe kinderen gesondiget hebben tegens hem, ² hy heeftse oock inde hant harer overtredinge geworpen.

2 Hebr. hy heeftse gesonden: dat is, hy heeftse laten vallen in't gewelt der sonden, om hare mate te vervullen, ende der straffen, om den verdienden loon daer voor te ontfangen.

5

^b [Maer] indien ³ ghy nae Godt ⁴ vroech soeckt; ende tot den Almachtigen om genade bidt:

b Iob 22.23.

3 'Tis so veel, als of hy seyde: uwe kinderen zijn wel om hare sonden omgekomen, maer wat u aengaet, indien ghy den Heere van herten soeckt, ende bidt om genade, ende suyver zijt van grouwelicke sonden, hy sal u wel weder te rechte helpen, ende in uwen voorgaenden welstant herstellen.

4 D. by tijts, ende neerstelick. siet bov. 7. op vers 21.

6

So ghy ⁵ suyver, ende recht zijt, gewisselick sal hy nu opwaken, ⁶ om uwent wille: ende hy sal de wooninge ⁷ uwer gerechticheyt ⁸ volmaken.

5 D. niet besmet met grove verborgene sonden, daer over ghy geen berouw en hebt.

6 Hebr. over u: dat is, om uwent wille, tot uwen besten, om u goet te doen.

7 Dat is, in welcke ghy gerechticheyt, ende deuchtsaemheyt pleecht.

8 D. weder oprechten, ende herstellen in sijnen voorigen stant. And. bevredigen, ofte voorspoedich maken.

7

U beginsel sal wel geringe zijn: maer u laetste ⁹ sal seer vermeerdert worden.

9 D. sal u van cleyn, groot, van vernedert, verhoocht, van arm, rijck, van tegenspoedich, voorspoedich, maken, u, ende de uwe meer ende meer segenende.

8

^c Want vraecht doch nae het voorige ¹⁰ geslachte, ende bereydt u tot de ondersoeckinge ¹¹ harer vaderen.

c Deut. 4.32.

10 Verst. eene menichte van menschen, die in eene eeuwe, ofte sommige jaren t'samen leven. Siet Gen. 6. op vers 9. ende Psal. 12. op vers 8.

11 T.w. die in de voorige geslachten geweest zijn, ende verkregen hadden soo door de lanckheyt hares levens, ende groote ervarentheyt, als door verscheydene openbaringen Godts, groot verstant, ende wijsheyt.

9

^d Want ¹² wy zijn van gisteren, ende en weten niet: dewijle onse dagen op der aerde ^e eene ¹³ schaduwe zijn.

d Gen. 47.9. 1.Chron. 29.15. Iob 7. versen 5, 6, 7. Psal. 39.13. ende 144.4.

12 Die met die Voor-vaderen niet te gelijcken en zijn, hebbende een korter leven, mindere ervarentheyt, ende niet soo vele openbaringe van Godt.

e Psal. 102.12. ende 144.4.

13 D. seer verganckelick, ydel, ende nietich. Vergel. de aengewesene plaetsen.

10

En sullen ¹⁴ die u niet ¹⁵ leeren, tot u spreken, ende ¹⁶ uyt haer herte redenen voortbrengen?

14 T.w. die Voorvaderen, tot dewelcke Iob van Bildad gewesen was. bov. vers 8. Dese maniere van vragen heeft macht om seer te versekeren. Siet Gen. 13. op vers 9.

15 T.w. van de voorsichticheyt, ende oordeelen Godts, die wonderbaer zijn, ende van de uytkomsten der goeden, die goet, ende der quaden, die quaet zijn.

16 D. niet dat hen haestelick uyt de lippen valt, maer dat sy te vooren wel rijpelick met den verstande bedacht, ende metter daet bevonden hebben.

11

¹⁷ Verheft haer de biese sonder slijck? groeyt het ¹⁸ riet-gras sonder water?

17 De sin is, gelijck eene biese niet en kan opwassen sonder slijck, nochte het wier sonder water, maer haestelick verdroocht: alsoo en kan de mensche geen welstant hebben sonder godtvruchticheyt.

18 Anders seck, ofte, flag, ofte meyrgras. Vergel. Gen. 41.2. ende de aenteeck. daer op.

12

^f Alst noch in sijne groenicheyt is, [hoewel] het niet afgesneden en wort, nochtans verdort het voor alle ¹⁹ gras.

f Psal. 129.6. Ier. 17.6.

19 Siet 1.Reg. 18. op vers 5.

13

²⁰ Alsoo zijn de paden aller die Godt vergeten: ende ^g de verwachtinge des ²¹ huychelaers sal vergaen.

20 D. alsoo gaet het hen, ofte soodanich is het leven, de macht, ende de uytkomste der gener, die Godt verachten: want hoewelse voor eenen tijt lanck groenen, ende bloeyen, ende hooch op gaen, ende vast schijnen te wesen, soo lange als de tijdelicke voorspoet hen toelacht, nochtans wanneer dese ontbreeckt, vergaense seer haestelick, ja eer dan andere, Psal. 37.2, 35.

g Iob 11.20. ende 18.14. Psal. 112.10. Prov. 10.28.

21 Verst. eenen mensche, die in sijn herte godtloos is voor Godt, maer sich voor vroom uytgeeft met woorden, gebeerden, ende wercken voor de menschen, om die te bedriegen. Alsoo ond. 13.16. ende 15.34. ende 17.18. Prov. 11.9. Ies. 9.17, etc.

14

Van den welcken ²² sijne hope walgen sal: ende sijn vertrouwen sal zijn ²³ een huys der spinne-koppe.

22 D. het goet dat hy hoopt: het welck geseyt wort een verdriet, ofte walge van den huychelaer te sullen hebben, om dattet hem niet aencomen, maer van hem vlieden sal. Vergel. Psal. 95.10. And. wiens hope sal afgesneden worden.

23 Verstaet, de webbe der spinne-koppe, die seer swack, ende teer is, ende lichtelick gebroken wort. De sin is, gelijck de spinne-koppe sich niet en kan met hare webbe tegen eenich gewelt bewaren; alsoo en kan de godtloose sich tegen de straffen Godts, met sijne tijdelicke middelen, niet beschermen.

15

²⁴ Hy sal op sijn huys lenen, maer het en sal niet bestaen, hy sal hem daer aen vast houden, maer het en sal niet staende blijven.

24 T.w. de huychelaer, ende godtloose.

16

²⁵ Hy is sappich ²⁶ voor de Sonne: ende sijne scheuten ²⁷ gaen over sijnen hof uyt.

25 D. de godtloose is te vergelijcken by eenen groenen, ende vochtigen boom, die wel gewortelt is, maer als hy van den eygenaer afgehouwen, ende uytgeroeyt is, seer haestelick vergaet. want alsoo vergaen oock de huychelaers, alsse van Godt uytgeroeyt worden, hoewelse van groot vermogen zijn, ende door rijckdom hooch verheven.

26 D. soo vochtich, dat hy oock door de brandende hitte der sonne niet en verdroocht.

27 D. reycken uyt, ende verheffen haer over den hof door hare weeldicheyt, ende over-grooten wasdom. sommige meenen dat Bildad in dit 16 vers begint te spreken van de vroome ofte godtvruchtige, ende setten voorts het 18 vers aldus over: Sal yemant hem verslinden uyt sijne plaetse, so datse hem loochene, etc.

17

Sijne wortelen worden by den ²⁸ sprinck-ader ingevlochten: ²⁹ hy siet ³⁰ eene steenige plaetse.

28 Te weten, daer de wateren haren oorspronck nemen, bobbelen, wellen, ende sich omme-wentelen, ende volgens daer geene vochticheyt en ontbreeckt. Het Hebr. woort is voor eenen sprinck-ader genomen, Cant. 4.12. gelijck oock het woort Gullat, dat van den selven oorspronck is, Ios. 15.19. Andere setten het Hebr. woort hier over eenen hoop, te weten van steenen, gelijck het oock genomen wort, Genes. 31.46. ende de sin is dan hier eenderley met den sin der volgende woorden deses vers.

29 D. hy breydt sijne wortelen soo verre, ende krachtelick uyt, dat hy oock aen den steenigen gront gerakende, evenwel sijne kracht behout. Hy wil seggen, dat de huychelaer voor eenen tijt alle beletselen, ende tegenstoot overkomt, die sijnen tijdelicken welstant scheenen te sullen verhinderen.

30 Hebr. het huys der steenen. alsoo is het woort huys by den Hebreen, voor eene plaetse, oort, ruymte, ofte wijtte genomen, 2.Sam. 15.17. And. hy siet uyt nae een steenige plaetse. T.w. om een vaste wooninge aldaer te setten.

18

[Maer] als ³¹ [Godt] ³² hem verslindt uyt ³³ sijne plaetse, so ³⁴ salse hem ³⁵ loochenen, [seggende,] Ick en hebbe u niet gesien.

31 Ofte de verslinder, dewelcke Godt is, die de godtloose uytroeyt.

32 T.w. den godtloosen huychelaer, die by eenen groenenden boom vergeleken wort.

33 T.w. daer de stamme des booms was. Verstaet de wooninge, den staet, heerlickheyt ende het regiment des godtloosen. Vergel. ond. 18.21. ende 27.21. ende d'aenteeck.

34 T.w. de plaetse, dat is, de inwoonderen der selver. Siet bov. 7. op vers 10.

35 D. hy sal soo uytgeroeyt worden, datmen niet en sal bekennen, nochte gedachtich wesen, dat hy daer oyt geweest was.

19

³⁶ Siet, dat is de vreuchde ³⁷ sijnes weechs: ende ³⁸ uyt het stof sullen andere voort-spruyten.

36 Schimpscher wijse past Bildad de voorgaende gelijckenisse op den huychelaer, ende godtloosen: als of hy seyde, dat hy wel eenen schoonen luyster heeft voor eenen tijt, maer dat hy ten laetsten elendichlick verdwijnt, ende niet meer gekent en wort.

37 D. van sijn wesen, leven, staet, ende conditie. Vergel. Genes. 6. op vers 12.

38 D. uyt de gene die vervallen, ende verarmt zijn. Ofte uyt andere daermen't niet van en verwacht, konnen andere opstaen, die vroom zijn, ende in des voorigen plaetse den segen Godts genieten.

20

Siet, ³⁹ Godt en sal den oprechten niet verwerpen: ⁴⁰ hy en vatt oock de boos-doenders niet by de hant;

39 Bildad troost Iob met Godts beloftenisse: maer hierentusschen dreycht hy hem oock, so hy sich van de huychelerye, ofte boosheyt, die hy meende in hem te zijn, niet en bekeerde: andersins soude hem alle goet ende vreucht overkomen.

40 D. hy en helpt de boose niet, dat hyse uyt haer verdriet, ende lijden trecken soude.

21

Tot dat hy uwen mont met gelach vervulle: ende uwe lippen met ⁴¹ gejuych.

41 Verst. vreuchden-geluyt. Siet 2.Chron. 15. op vers 14.

22

⁴² Uwe haters sullen ⁴³ met schaemte bekleedet worden; ende de ⁴⁴ tente der godtloosen en sal niet [meer] zijn.

42 Ofte, [totdat] uwe haters met schaemte bekleedet worden, ende de hutten der godtloosen niet meer zijn.

43 D. gantsch seer beschaemt worden. Siet gelijcke maniere van spreken, Psal. 35.26. ende 109.29. Ezech. 7.27. ende 26.16.

44 D. huys ende wooninge.