Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdOp den raet van Naomi, vers 1, etc. gaet Ruth nae den dorschvloer van Boaz, ende leyt haer neder aen sijne voeten, 6. die, ontwakende, haer vriendelick bejegent, ende het recht van lossinge bekent, 8. maer alsoder een ander was, nader dan hy, wil hy eerst met dien spreken, 12. sendt Ruth des morgens vroech nae huys met eene goede gifte, 14. | |
1ENde Naomi, hare schoonmoeder, seyde tot haer: Mijne dochter, en soud’ ick u geene Ga naar margenoot1 ruste soecken, dat het u wel gae? | |
2Nu dan, en is niet Boaz, met wiens maechden ghy Ga naar margenoot2 geweest zijt, [van] onse Ga naar margenoot3 bloet-vrientschap? Siet, hy sal desen nacht Ga naar margenoot4 gerste op den dorsch-vloer wannen. | |
3So baedt u, ende Ga naar margenoot5 salft u, ende doet uwe Ga naar margenoot6 kleederen Ga naar margenoot7 aen, ende gaet af nae den dorsch-vloer: [maer] en maeckt u den man niet bekent, tot dat hy ge-eyndigt sal hebben te eten ende te drincken. | |
4Ende het sal geschieden, als hy Ga naar margenoot8 nederleyt, dat ghy de plaetse sult mercken, daer hy sal nedergelegen zijn; Ga naar margenoot9 gaet dan in, ende Ga naar margenoot10 slaet sijn voetdecksel op, ende legt u: so sal hy u te kennen geven wat ghy doen sult. | |
6Also ginck sy af nae den dorsch-vloer, ende dede nae alles, dat hare schoonmoeder haer geboden hadde. | |
7Als nu Boaz gegeten ende gedroncken hadde, ende sijn herte Ga naar margenoot12 vrolick was, so quam hy om neder te liggen aen het uyterste eens [koorn-] hoops: daerna quam sy stillekens in, ende sloech sijn voetdecksel op, ende leyde haer. | |
8Ende het geschiedde ter middernacht, dat die man verschrickte, ende Ga naar margenoot13 om sich greep: ende siet, eene vrouwe lach aen sijn voetdecksel. | |
9Ende hy seyde; Wie zijt ghy? ende sy seyde; Ick ben Ruth, uwe dienstmaecht: Ga naar margenoot14 breydt dan uwen vleugel uyt over uwe dienstmaecht; want ghy zijt de Ga naar margenoot15 losser. | |
10Ende hy seyde; Gesegent zijt ghy den HEERE, mijne dochter; ghy Ga naar margenoot16 hebt dese uwe laetste weldadicheyt beter gemaeckt als d’eerste; dewijle ghy geene jonge-gesellen zijt nagegaen, ’t zy arm, ofte rijck. | |
11Ende nu, mijne dochter, en vreest niet; al wat ghy geseyt hebt, sal ick u doen: want de gantsche Ga naar margenoot17 stadt mijns volcx weet, dat ghy een Ga naar margenoot18 deuchdelick wijf zijt. | |
12Nu dan, wel is waer, dat ick een losser ben: maer daer is noch een losser, naeder dan ick. | |
13Blijft dese nacht over; voorts in den morgen sal ’t geschieden, indien hy u lost, goet, laet hem lossen; maer indien ’t hem niet lustet u te lossen, so sal ick u lossen, [so waerachtich als] de HEERE leeft: legt u neder tot den morgen toe. | |
14Also lach sy neder aen sijn voetdecksel tot den morgen toe, ende stont op eer dat Ga naar margenoot19 een den anderen kennen konde: want hy seyde; Ga naar margenoot20 Het worde niet bekent, dat eene vrouwe op den dorsch-vloer gekomen zy. | |
15Voorts seyde hy; Langt den Ga naar margenoot21 sluyer die op u is, ende houdt dien, ende sy hieldt hem: ende hy mat ses [maten] gersten, ende leydese op haer; daerna ginck hy in de stadt. | |
16Sy nu quam tot hare schoonmoeder, dewelcke seyde; Ga naar margenoot22 Wie zijt ghy, mijne dochter? ende sy verhaelde haer alles, wat die man haer gedaen hadde. | |
17Oock seyde sy; Dese ses [maten] gersten heeft hy my gegeven: want hy seyde [tot my]; En komt niet ledich tot uwe schoonmoeder. | |
18Doe seyde sy; Sitt [stille] mijne dochter, tot dat ghy wetet, hoe de sake sal vallen: want die man en sal niet rusten, ten zy dat hy heden dese sake voleyndt hebbe. |
|