Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

[fol. 107v]

Het xx. Capittel.

Het bevel des HEEREN aengaende de ses vry-steden voor die gene, die onverhoets eenen dootslach begaen souden, vers 1, etc. ende het rechte gebruyck der selver, 5. De Israëliten bestemmen hier toe ses steden, drie op dese, ende drie op gene zyde der Iordane.

1

VOorder sprack de HEERE tot Iosua, seggende:

2

Spreeckt tot de kinderen Israëls, seggende: Geeft voor ulieden ¹ de vrysteden ^a daer van ick met ulieden gesproken hebbe ² door den dienst Mose.

1 Hebr. Steden des vertrecks, ofte der incortinge het Hebr. woort beteeckent t’samentrecken, ofte inkorten. Dese steden worden alsoo genoemt, om dat die gene, die van wegen den dootslach vluchtich waren, haer in de selve mosten vertrecken, ende haer daer binnen houden.

a Exod. 21.13. Num. 35.9. Deut 19.1, 2.

2 Hebr. Door de hant Mose.

3

Dat daer henen vliede de dootslager die een ³ ziele door dwalinge, ⁴ niet met wetenschap, verslaet: op dat sy ulieden zijn tot eene toevlucht ⁵ voor den bloetwreker.

3 D. eenen mensche; Ia het lichaem eenes menschen, want de ziele des menschen en kan niet gedoodt worden: voor ziele staet vers 5. sijnen naesten.

4 Die met moetwille, ofte opsettelick yemant gedoodt hadden, en waren nergens vry, oock niet in den Tempel, noch by den Altaer, Exod. 21.14.

5 D. voor dien die van den bloede des doot-geslagenen zijnde, recht ende reden heeft om wrake daer over te doen, ofte te eysschen.

4

^b Als hy vlucht tot eene van die steden, so sal hy staen ⁶ aen de deure der stadtpoorte, ende hy sal ⁷ sijne woorden spreken voor de ooren der ⁸ Outsten der selver stadt: ⁹ dan sullen sy hem tot haer in de stadt ¹⁰ nemen, ende hem plaetse geven, dat hy by haer woone.

b Num. 35.22, 23. Deuter. 19.4, 5.

6 D. aen het Raet-huys of Richt-huys, ’t welck eertijts in de stadt-poorten pleegt te zijn.

7 D. Hy sal sich aengeven, waerom hy daer gekomen is, hoe ende wat hy gedaen heeft.

8 D. des Magistraets.

9 T.w. na datmen sal bevonden hebben, dat hy geen opsettige dootslager en is.

10 Hebr. versamelen.

5

Ende als de bloetwreker hem najaegt, so en sullen sy den dootslager in sijne hant niet overgeven, dewijle hy sijnen naesten niet met wetenschap verslagen en heeft, ende en heeft hem ¹¹ gisteren [ende] eergisteren niet gehaet.

11 D. te vooren.

6

Ende hy sal in de selve stadt woonen: ¹² tot dat hy stae voor het aengesichte der vergaderinge voor ’t gerichte, ¹³ tot dat de Hooge-Priester sterve, die in die dagen zijn sal: ¹⁴ dan sal de dootslager wederkeeren, ende komen tot sijne stadt, ende tot sijn huys, tot de stadt van daer hy gevloden is.

12 And. van dat hy gestaen sal hebben etc. meynende, dat hy niet en heeft in de Stadt genomen mogen worden, sonder eerst te staen voor ’t gerichte.

13 De sin deser woorden is, dat de gevluchtte, na dat hy was verhoort, ende vrygesproken, evenwel in de Vry-stadt moeste blijven, tot de doot des Hoogen-priesters, die te dier tijt leefde, als hy den doot-slach begaen heeft.

14 T.w. Na dat hy voor ’t gerichte gestaen heeft, ende vry gekent is.

7

Doe ¹⁵ heylichden sy ¹⁶ Kedes in Galilea op het geberchte Naphtali, ende ¹⁶ Sichem op het geberchte Ephraim: ende ¹⁶ Kiriath-Arba, dese is Hebron ¹⁷ op het geberchte Iuda.

15 D. sy ordineerden tot vry-steden.

16 Dese drye steden lagen aen dese zijde der Iordane, als af te nemen is uyt vers 8.

16 Dese drye steden lagen aen dese zijde der Iordane, als af te nemen is uyt vers 8.

16 Dese drye steden lagen aen dese zijde der Iordane, als af te nemen is uyt vers 8.

17 D. in het berch-lant van Iuda, als Luc. 1.39. ende 65.

8

Ende aen gene zijde der Iordane van Iericho Oostwaert, gaven sy ^{18 c} Bezer in de woestijne, in het platte lant van de stamme Rubens: Ende Ramoth in Gilead van de stamme Gad, ende Golan in Basan van de stamme Manasse.

18 Dat dese stadt in de woestijne lach, blijckt uyt 1.Mach. 5. Datse in de Leechte lach (T.w. in de leege velden der Moabiten) blijckt uyt Ier. 48.24.

c Deut. 4.43.

9

Dit nu zijn de ¹⁹ steden die bestemt waren voor alle de kinderen Israëls, ende voor den vreemdelinck die in ’t midden van haerlieden verkeert, op dat derwaerts vluchte, al die een ziele slaet door dwalinge: op dat hy niet en sterve door de hant des bloetwrekers, ²⁰ tot dat hy voor het aengesichte der vergaderinge gestaen sal hebben.

19 Hebr. de steden der bestemminge, ofte bescheydinge. Dat is, die verordineert zijn tot vlucht-steden. And. der byeenkomste.

20 D. Tot dat sijn sake in ’t gerichte sal verhoort zijn: Ende verstaet hier by, ende hy van het gerichte vry gekent sal wesen.