Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het ij. Capittel.

Iosua sendt twee mannen uyt, om ’t lant Canaan ende Iericho te verspieden, vers 1, etc. dewelcke de Coninck dier Stadt laet soecken, 3. maer Rachab verberchtse, 4. ende bedriecht listelick des Konincks boden, 5. ende sy verhaelt de groote verbaestheyt van het volck dier stadt ende des lants, verklarende dat sulcx van Godt den Heere quam, 9. Sy versoeckt dat de Israëliten haer ende hares Vaders huys willen by het leven laten, 12. ’t welck de verspieders haer beloven by eede, doch met conditie, 14. Daer na keeren sy weder tot Iosua, 23. ende brengen hem goede tijdinge, 24.

1

IOsua nu de sone Nun hadde twee mannen, die ¹ heymelick verspieden souden, gesonden van ² Sittim, seggende, Gaet henen besichticht het lant, ende ³ Iericho: Sy dan gingen, ende quamen ten huyse ⁴ eener vrouwe, eener hoere, wiens name was Rachab, ende sy sliepen daer.

1 Hebr. stilleswijgende. D. hy en hadde dit den volcke niet geopenbaert, gelijck Mose gedaen hadde, doe hy twaelf mannen uytgesonden heeft, Num. 13.2. ende 33.49.

2 Gelegen in het lant der Moabiten, alwaer sich de Israëliten verloopen hebben met hoererye ende met afgoderye met den Baal-Peor, Num. 25.1.

3 Iericho wiert naderhant toegedeylt den stamme Benjamins: ontrent 150 stadien van Ierusalem, 60 van de Iordane: dit is d’ eerste stadt, die de Israeliten met gewelt hebben aengetast: Sy was gelegen in een effen vruchtbaer lant, daer veel palm-boomen wiessen, daer van sy de palm-Stadt genoemt wort, Deuter. 34.3. Iud. 1.16. ende 2.Chron. 28.15.

4 And. eener vrouwe, die een hoere was. Het Hebr. woort beteeckent oock een Weerdinne, maer Hebr. 11.31. ende Iac. 2.25. wort Rachab uytdruckelick een hoere genoemt.

2

Doe wert den Koninck te Iericho gebootschapt, seggende: Siet, in deser nacht zijn hier mannen gekomen van de kinderen Israëls, om dit lant te doorsoecken.

3

Daerom sondt de Koninck van Iericho tot Rachab, seggende: Brengt de mannen uyt die tot u gekomen zijn, die t’uwen huyse gekomen zijn, want sy zijn gekomen om het gantsche lant te doorsoecken.

4

Maer die vrouwe hadde die beyde mannen genomen, ende sy ⁵ hadse verbergt, ende ⁶ seyde aldus: Daer zijn mannen tot my gekomen, maer ick en wist niet van waer sy waren.

5 Hebr. had hem verbercht. te weten, elck een van hen.

6 And. ende sy seyde, ’t is recht.

5

Ende ’t geschiedde, alsmen de poorte soude sluyten, als het duyster was, dat die mannen uytgingen, ick en weet niet waer henen die mannen gegaen zijn: jaegtse haestelick nae, want ghy sultse achter-halen.

6

Maer sy haddese op het dack doen klimmen: ende sy haddese versteken ⁷ onder de vlas-stoppelen, die van haer op het dack beschickt waren.

7 Hebr. In het vlas des houts, aldus schijnt genoemt te zijn het vlas dat rouw is, ende sijn stoppelen noch by sich heeft. Daer zijnder die meenen, dat by het vlas des houts te verstaen zy, boom-wolle, ’twelck ende van de Griecken genoemt wort, ’t welck in Syria ende Assyria veel gevonden wert.

7

Die mannen nu jaegdense na op den wech der Iordane, tot aen de ⁸ veyren: ende men sloot de ⁹ poorte toe, na dat sy uyt gegaen waren, diese najaechden.

8 Verst. hier ’t veyr, ofte veyren, daermen over de Iordane plecht te varen: op datmense daer niet en soude overlaten.

9 T.w. de stadts-poorte, op dat die verspieders, indien sy noch in de stadt waren, niet en souden konnen ontkomen.

8

Eer sy nu sliepen, so klom sy tot hen op, op het dack.

9

Ende sy sprack tot die mannen, Ick weet dat de Heere u dit lant gegeven heeft: ende dat ¹⁰ ulieder verschrickinge op ons gevallen is, ende dat alle de inwoonders deses lants voor ulieder aengesicht gesmolten zijn.

10 D. verschrickinge ulieder halven, ofte van wegen ulieden.

10

Want wy hebben gehoort, dat de HEERE ^a de wateren der schelf-zee uytgedroogt heeft voor ulieder aengesichte, doe ghy uyt Egypten ginckt: ende ^b wat ghylieden den twee Koningen der Amoriten, Sihon ende Og gedaen hebt, die op gene zijde der Iordane waren, dewelcke ghylieden, ¹¹ verbannen hebt.

a Exod. 14.21. Ios. 4.23.

b Num. 21.24, 34.

11 Siet Deut. 2. op vers 34.

11

Als wy het hoorden, ¹² so versmolt ons herte, ende daer en bestaet geen moet meer in yemant van wegen ulieder tegenwoordicheyt: want ^c de HEERE ulieder Godt is een Godt boven inden hemel, ende beneden op der aerde.

12 D. wy hebben al onsen moet ofte couragie verloren. Siet dese maniere van spreken oock Ios. 5.1. ende 7.5. Deut. 1.28. ende 20.8. Ies. 13.7. Ezech. 21.14. Nahum 2.12, etc.

c Deuter. 4.39.

12

Nu dan, sweert my doch by den HEERE, dewijle ick weldadicheyt aen ulieden gedaen hebbe: dat ghy oock weldadicheyt doen sult aen mijns vaders ¹³ huys, ende geeft my een waerteecken,

13 D. geslachte. siet Ios. 6.23, 25.

13

Dat ghy mijnen vader ende mijne moeder in ’t leven sult behouden, als oock mijne broeders, ende mijne susters, met alles dat sy hebben: ende dat ghy ¹⁴ onse zielen van den doot redden sult.

14 D. onse persoonen.

14

Doe spraken die mannen tot haer, ¹⁵ Onse ziele zy voor ulieden om te sterven, indien ¹⁶ ghy lieden dese onse sake niet te kennen en geeft: ’T sal dan geschieden, wanneer de HEERE ons dit lant geeft, so sullen wy aen u weldadicheyt ende trouwe ¹⁷ bewijsen.

15 D. wy sullen u ende de uwe verschoonen ende beschermen, al soudet ons het leven kosten.

16 D. ghy, ofte yemant van de uwe.

17 Hebr. doen.

15

Sy lietse dan neder met een zeel door de venster: want haer huys was op de stadts-muer, ende sy woonde op den muer.

16

Ende sy seyde tot hen, Gaet op ’t geberchte, op dat niet misschien de vervolgers u en ontmoeten, ende verbergt u aldaer drye dagen, tot dat de vervolgers wedergekeert sullen zijn, ende gaet daer na uwen wech.

17

Oock seyden die mannen tot haer: Wy sullen ¹⁸ onschuldich zijn ¹⁹ van desen uwen eedt, dien ghy ons hebt doen sweeren:

18 D. vry. Alsoo oock vers 20.

19 D. van den eedt dien ghy ons afgenomen hebt.

18

Siet, wanneer wy in ’t lant komen, so sult ghy dit snoer van scharlaken-draet aen de venster binden, door dewelcke ghy ons sult nedergelaten hebben, ende ghy sult tot u in ’t huys vergaderen uwen vader, ende uwe moeder, ende uwe broederen, ende ’t gantsche huysgesin uwes vaders.

19

So sal ’t geschieden, al wie uyt de deuren uwes huyses nae buyten gaen sal, ^{20 d} sijn bloet zy op sijnen kop, ende wy sullen onschuldich zijn: maer al wie by u in den huyse zijn sal, diens bloet zy op onsen kop, indien een hant tegen hem zijn sal.

20 D. die zy selfs schuldich daer aen, indien sijn bloet vergoten wort.

d Matt. 27.25.

20

Maer indien ghy dese onse sake te kennen sult geven, so sullen wy onschuldich zijn van uwen eedt, dien ghy ons hebt doen sweeren.

21

Sy nu seyde, Het zy alsoo nae uwe woorden: doe liet syse gaen, ende sy gingen henen: ende sy bondt het scharlaken-snoer aen de venster.

22

Sy dan gingen henen, ende quamen op ’t geberchte, ende bleven aldaer drye dagen, tot dat de vervolgers weder gekeert waren: want de vervolgers haddense ²¹ op al den wech gesocht, maer niet gevonden.

21 T.w. nae de Iordane toegaende, maer sy en sochtense op ’t geberchte niet, daer sich de verspieders onthielden.

23

²² Alsoo keerden die twee mannen weder, ende gingen af van ’t geberchte, ende ²³ voeren over, ende quamen tot Iosua den sone Nun: ende sy vertelden hem ²⁴ al wat haer wedervaren was.

22 D. sy quamen weder op haren rechten wech, van den welcken sy geweken waren, om niet te vallen in de handen der gener die haer vervolgden.

23 T.w. over de Iordane.

24 Hebr. al wat haer gevonden hadde.

24

Ende sy seyden tot Iosua, Sekerlick de HEERE heeft dat gantsche lant inonse handen gegeven: want oock alle de inwoonders des lants voor onse aengesichten gesmolten zijn.