Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel– rechtenstatus



Het xxvij. Capittel.
Bevel van gedenck-steenen, ende eenen altaer op te richten over de Iordane, ende tot wat eynde, vers 1, etc. Bevel ende ordre vanden segen ende vloeck aldaer uyt te spreken, met het formulier des vloecks, 11.
1 ENde Mose met t’samen den Outsten Israëls, geboodt den volcke, seggende: Behoudt alle dese Ga naar margenoot1 geboden, die ick u lieden heden gebiede.
2 ’T sal dan geschieden, ten dage, Ga naar margenoota als ghy over de Iordane sult gegaen zijn, in ’t land, dat u de HEERE uwe Godt geven sal; so sult ghy u groote steenen oprichten, ende Ga naar margenoot2 bestrijckense met kalck.
3 Ende ghy sult daer op schrijven alle woorden deser wet, als ghy over gegaen sult zijn: Ga naar margenoot3 op dat ghy komet in ’t lant, dat de HEERE uwe Godt u geven sal; een lant vloeyende van melck ende honich, gelijck als de HEERE, uwer vaderen Godt, tot u gesproken heeft.
4 ’T sal dan geschieden, als ghy over de Iordane gegaen sult zijn, dat ghy de selve steenen, van dewelcke ick u heden gebiede, sult oprichten op den berch Ebal: ende ghy sultse met kalck bestrijcken.
5 Ga naar margenootb Ende ghy sult aldaer den HEERE uwen Godt eenen altaer bouwen: Eenen altaer van steenen, ghy sult Ga naar margenoot4 geen yser over de selve bewegen.
6 Van Ga naar margenoot5 heele steenen sult ghy den altaer des HEEREN uwes Godts bouwen: ende ghy sult den HEERE uwen Godt brand-offeren daer op offeren.
7 Oock sult ghy danckofferen offeren, ende sult aldaer eten, ende vrolick zijn voor ’t aengesichte des HEEREN uwes Godts.
8 Ende ghy sult op dese steenen schrijven alle woorden deser wet, Ga naar margenoot6 die wel uytdruckende.
9 Voorts sprack Mose, met t’ samen de Levitische Priesteren, tot gantsch Israël, seggende: Luystert toe, ende hoort, ô Israël; Ga naar margenoot7 op desen dach zijt ghy den HEERE uwen Godt tot een volck geworden.
10 Daerom sult ghy der stemme des HEEREN uwes Godts gehoorsaem zijn: ende ghy sult doen sijne geboden, ende sijne insettingen, die ick u heden gebiede.
11 Ende Mose geboodt den volcke te dien dage, seggende:
12 Ga naar margenoot8 Dese sullen staen om het volck te segenen op den berch Gerizim, als ghy over de Iordane gegaen sult zijn: Simeon, ende Levi, ende Iuda, ende Issaschar, ende Ioseph, ende Benjamin.
13 Ende dese sullen staen over den vloeck op den berch Ebal: Ruben, Gad ende Aser, ende Zebulon, Dan, ende Naphtali.
14 Ende de Leviten sullen betuygen ende seggen tot alle man van Israël, met verhevene stemme:
15 Vervloeckt zy de man, die een gesneden, ofte gegoten beelt, Ga naar margenoot9 eenen grouwel des HEEREN, een werck van ’s werckmeesters handen, Ga naar margenoot10 sal maken, ende setten in ’t verborgen; ende al ’t volck sal antwoorden, ende seggen, Ga naar margenoot11 Amen.
16 Vervloeckt zy, die sijnen vader, ofte sijne moeder veracht: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
17 Vervloeckt zy, die sijns naesten lantpale verruckt: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
18 Vervloeckt zy, die eenen blinden op den wech doet doolen: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
19 Vervloeckt zy, die het recht des vreemdelincks, des weesen, ende der weduwe buycht: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
20 Vervloeckt zy, die by het wijf sijns vaders licht, om dat hy Ga naar margenoot12 sijns vaders slippe ontdeckt heeft: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
21 Vervloeckt zy, die by eenich beest ligt: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
22 Vervloeckt zy, die by sijne suster ligt, de Ga naar margenoot13 dochter sijns vaders, oft de dochter sijner moeder: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
23 Vervloeckt zy, die by sijne Ga naar margenoot14 schoonmoeder ligt, ende al ’t volck sal seggen, Amen.
24 Vervloeckt zy, die sijnen naesten in ’t verborgen Ga naar margenoot15 verslaet: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
25 Vervloeckt zy, Ga naar margenoot16 die geschenck neemt, om Ga naar margenoot17 eene ziele, Ga naar margenoot18 het bloet eens onschuldigen, te verslaen: ende al ’t volck sal seggen, Amen.
26 Ga naar margenootc Vervloeckt zy, die de woorden deser wet niet en sal Ga naar margenoot19 bevestigen, doende de selve: ende al ’t volck sal seggen, Amen.	margenoot1 Hebr. al dit gebodt, dat, etc. margenoota Ios. 4.1. margenoot2 Hebr. bekalckense met kalck. ende alsoo ond. vers 4. margenoot3 And. om dat ghy komt. margenootb Exod. 20.26. Ios. 8.31. margenoot4 D. ghy sult geen yseren instrument aen de steenen gebruycken, om die konstichlick te bereyden, op dat het niet tot misbruyc en gedye. want dit maer voor eenen tijt was, tot dat Godt sijnen wille van eene sekere plaetse sijns diensts soude hebben geopenbaert. margenoot5 Rouw ende onbehouwen, soo als ghyse vinden sult. margenoot6 Alsoo datse wel leefbaer, ende langduerende zijn. margenoot7 Verg. bov. cap. 26. op vers 17. margenoot8 Verg. bov. c. 11.29. margenoot9 Siet bov. cap. 17. op vers 1. margenoot10 Ofte, al soud hy’t in’t verborgen setten. margenoot11 Siet Num. 5. op vers 22. margenoot12 Siet bov. cap. 22. op vers 30. margenoot13 D. sijne halve suster, als de volgende woorden verklaren. margenoot14 D. sijner huysvrouwen moeder. margenoot15 D. ombrengt, vermoort. margenoot16 ’T zy richter, ofte getuyge, ofte een moordenaer, daer toe bekocht, etc. margenoot17 D. eenen mensche. margenoot18 D. alsoo dat het bloet eens onschuldigen door hem ofte sijn toe doen vergoten worde. margenootc Galat 3.10. margenoot19 Met herte, monde, ende metter daet die steets nakomende ende volbrengende. Vergel. Ierem. 35.14, 16.

Vorige Volgende

Het xxvij. Capittel.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26