Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdMose vermaent Israël wederom tot onderhoudinge van Godts geboden, ten 1. met verhael van Godes weldaden ende wonder-wercken aen hen bewesen, vers 1, etc. ten 2. met beschrijvinge van’t beloofde lant, 9. ten 3. met belofte van bequaem weder ende vruchtbaerheyt des lants, 13. ten 4. met dreygementen van het tegendeel, in geval van afwijckinge, 16. vermaninge van Godts geboden steets voor oogen te hebben, ende den kinderen te leeren, met schoone beloften, 18. Voorstellinge van segen ende vloeck, 26. Bevel ende ordre nopende de uytsprake van dien, als sy in Canaan souden gekomen zijn. | |
1DAerom sult ghy den HEERE uwen Godt lief hebben: ende ghy sult Ga naar margenoot1 ’t allen dagen Ga naar margenoot2 onderhouden sijn bevel, ende sijne Ga naar margenoot3 insettingen, ende sijne rechten, ende sijne geboden. | |
2Ende ghylieden sult heden weten; dat ick niet en [spreke] met uwe kinderen, die’t niet en weten, ende de Ga naar margenoot4 onderwijsinge des HEEREN uwes Godts niet gesien en hebben: sijne Ga naar margenoot5 grootheyt, sijne stercke hant, ende sijnen uytgestreckten arm; | |
3Daer toe sijne teeckenen ende sijne daden, die hy in’t midden van Egypten gedaen heeft, aen Pharao den Coninck van Egypten, ende aen sijn gantsche lant; | |
4Ende wat hy gedaen heeft aen het heyr der Eyptenaren, aen des selven peerden, ende aen des selven wagenen; dat hy de wateren vande schelfzee boven haer aengesicht dede overswemmen, als sy ulieden van achteren vervolchden: ende de HEERE verdeedse, tot op desen dach. | |
5Ende wat hy ulieden gedaen heeft inde woestijne: tot dat ghy gekomen zijt aen dese plaetse. | |
6Daer en boven, wat hy gedaen heeft Ga naar margenoota aen Dathan, ende aen Abiram, sonen Eliabs, des soons Rubens; hoe de aerde haren mont op dede, ende verslondse met hare Ga naar margenoot6 huysgesinnen, ende hare tenten: ja al wat Ga naar margenoot7 bestont, Ga naar margenoot8 dat hen aenginck, in ’t midden van gantsch Israël. | |
7Want het zijn Ga naar margenoot9 uwe oogen, die gesien hebben al dit groote werck des HEEREN, dat hy gedaen heeft. | |
8Houdt dan Ga naar margenoot10 alle geboden, die ick u heden gebiede: op dat ghy gesterckt wordet ende inkomet, ende ervet het lant, daer henen ghy overtreckt om dat te erven. | |
9Ende op dat ghy de dagen verlenget in het lant, dat de HEERE uwen vaderen gesworen heeft, haer ende haren zade te geven: een lant, Ga naar margenoot11 vloeyende van melck ende honich. | |
10Want het lant, daer ghy nae toegaet om dat te erven, dat en is niet als Egyptenlant, van waer ghy uytgegaen zijt: het welcke ghy bezaeydet met u zaet, ende bewaterdet Ga naar margenoot12 met uwen ganck, als eenen kruythof. | |
11Maer het lant, waer henen ghy overtreckt om dat te erven, is een lant van bergen ende van dalen: het drinckt water Ga naar margenoot13 by den regen des hemels. | |
12Een lant, dat de HEERE uwe Godt Ga naar margenoot14 besorcht: de oogen des HEEREN uwes Godts, zijn geduerich daer op, van het begin des jaers, tot het eynde des jaers. | |
13Ende het sal geschieden, so ghy Ga naar margenoot15 neerstichlick sult hooren nae mijne geboden, die ick u heden gebiede; om den HEERE uwen Godt lief te hebben, ende hem te dienen, met u gantsche herte, ende met uwe gantsche ziele; | |
14Ga naar margenoot16 So sal ick den regen uwes Ga naar margenoot17 lants geven te sijner tijt, Ga naar margenoot18 vroegen regen ende Ga naar margenoot19 spaden regen: op dat ghy u koorn, ende uwen most, ende uwe olye insamelet. | |
15Ende ick sal kruyt geven op uwen velde voor uwe beesten: ende ghy sult eten, ende versadigt worden. | |
16Wacht u selven, dat ulieder herte niet verleydt en worde: dat ghy Ga naar margenootb afwijcket, ende anderen Goden dienet, ende u voor die buyget, | |
17Dat de toorn des HEEREN tegens ulieden ontsteke, ende hy den hemel Ga naar margenoot20 toesluyte, datter geen regen en zy, ende het aerdrijck sijn gewas niet en geve: ende ghy haestelick omkomet van het goede lant, dat u de HEERE geeft. | |
18Ga naar margenootc Legt dan dese mijne woorden in u herte, ende in uwe ziele, ende Ga naar margenoot21 bindtse tot een teecken op uwe hant, datse tot voorhooftspanselen zijn tusschen uwe oogen: | |
19Ende Ga naar margenootd leert die uwen kinderen, sprekende daer van; als ghy in uwen huyse sittet, ende als ghy op den wech gaet, ende als ghy nederligt, ende als ghy opstaet. | |
20Ende schrijftse op de posten uwes huyses, ende aen uwe poorten. | |
21Op dat uwe dagen, ende uwer kinderen dagen, inden lande, dat de HEERE uwen vaderen hen te geven gesworen heeft, vermenichvuldigen: Ga naar margenoot22 gelijck de dagen des hemels op der aerden. | |
22Want so ghy Ga naar margenoot23 neerstichlick houdet alle dese geboden, die ick u gebiede om die te doen: den HEERE, uwen Godt liefhebbende, wandelende in alle sijne wegen, ende hem aenhangende: | |
23So sal de HEERE alle dese volcken voor u aengesichte uyt de besittinge verdrijven, ende ghy sult erflick besitten Ga naar margenoot24 grooter ende machtiger volcken, dan ghy zijt. | |
24Alle plaetse, Ga naar margenoote Ga naar margenoot25 daer uwe voetsole op treedt, sal uwe zijn: Ga naar margenoot26 van de woestijne ende den Libanon, vande riviere, de riviere Phrath, tot aen de Ga naar margenoot27 achterste Zee, sal uwe lantpale zijn. | |
25Niemant sal voor u aengesichte bestaen: de HEERE, uwe Godt, sal Ga naar margenoot28 uwen schrick ende uwe vreese geven over al het lant, daer op ghy treden sult, Ga naar margenootf gelijck als hy u gesproken heeft. | |
27Den segen; wanneer ghy hooren sult nae de geboden des HEEREN uwes Godts, die ick u heden gebiede. | |
28Maer den vloeck; so ghy niet hooren en sult nae de geboden des HEEREN uwes Godts, ende afwijcket van den wege, dien ick u heden gebiede: om andere Goden na te wandelen, die ghy niet gekent en hebt. | |
29Ende ’t sal geschieden, als u de HEERE uwe Godt sal hebben ingebracht in ’t lant, daer ghy nae toe gaet, om | |
[Folio 88r]
| |
dat te erven; Ga naar margenootg dan Ga naar margenoot30 sult ghy den Ga naar margenoot31 segen Ga naar margenoot32 uytspreken op den berch Gerizim, ende Ga naar margenooth den Ga naar margenoot33 vloeck op den berch Ebal. | |
30En Ga naar margenoot34 zijnse niet aen gene zijde van de Iordane, achter den wech van der Sonnen onderganck, in ’t lant der Canaaniten, die in ’t vlacke velt woonen? tegen over Gilgal, by de eycken-bosschen van Ga naar margenoot35 More? | |
31Want ghylieden sult over de Iordane gaen, dat ghy in komet om te erven het lant, dat de HEERE uwe Godt u geven sal: ende ghy sult dat erflick besitten, ende daer in woonen. | |
32Neemt dan waer, te doen alle de insettingen, ende de rechten, die ick u heden voorstelle. |
|