Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdWaer ende wanneer Mose de wet Godts wederhaelt hebbe, vers 1, etc. Kort verhael van ’t gene sich met Israël toegedragen heeft, vander tijt af, dat sy van Horeb zijn vertogen, tot dat sy gekomen zijn tot Kades Barnea, als: Godts bevel van te vertrecken, met belofte, 6. Instellinge van Richteren ende Ampt-lieden, 9. Reyse door de woestijne ende komste tot Kades Barnea, 19. uytsendinge, weder-komste, ende rappoort der verspieders, 22. wederspannicheyt ende murmureringe des volcx, 26. Godts toorn ende vonnisse tegen de ongehoorsame, 34. Die tegen Godts bevel op-treckende, van de Amoriten geslagen, ende klagende van Godt niet verhoort en worden, 41. | |
1DIT Ga naar margenoot1 zijn de woorden, die Mose tot gantsch Israël gesproken heeft, Ga naar margenoot2 aen dese zijde der Iordane: in de Woestijne, op het Ga naar margenoot3 vlacke velt tegen over Ga naar margenoot4 Suph, tusschen Ga naar margenoot5 Paran ende tusschen Tophel, ende Laban, ende Hazeroth, ende Di-zahab. | |
2Elf dach [reysen] zijn ’t van Ga naar margenoot6 Horeb, Ga naar margenoot7 [door] den wech des geberchtes Ga naar margenoot8 Seïr, tot aen Ga naar margenoot9 Kades Barnea. | |
3Ende ’t is geschiet in ‘t Ga naar margenoot10 veertichste jaer, inde Ga naar margenoot11 elfste maent op den eersten der maent; dat Mose sprack tot de kinderen Israëls, nae alles, dat hem de HEERE Ga naar margenoot12 aen hen bevolen hadde: | |
4Ga naar margenoota Na dat hy geslagen hadde Sihon den Coninck der Ga naar margenoot13 Amoriten, die te Hesbon woonde: ende Og, den Coninck van Basan, dewelcke woonde te Ga naar margenoot14 Astharoth, te Edreï. | |
5Aen dese zijde der Iordane, inden lande Ga naar margenoot15 Moabs, Ga naar margenoot16 hief Moses aen Ga naar margenoot17 dese wet uyt te leggen, seggende: | |
6De HEERE onse Godt sprack tot ons aen Horeb, seggende: Ga naar margenoot18 Ghy zijt Ga naar margenoot19 lang genoech by desen berch gebleven. | |
7Keert u, ende vertreckt ende gaet in Ga naar margenoot20 ’t geberchte Ga naar margenoot21 der Amoriten, ende tot alle hare gebueren, in ’t vlacke velt, op ’t geberchte, ende inde leechte, ende Ga naar margenoot22 in ’t Suyden, ende aen de haven der Zee: het lant der Canaaniten, ende den Libanon, tot aen die groote riviere, de riviere Ga naar margenoot23 Phrath. | |
8Siet, ick hebbe dat lant gegeven | |
[Folio 82v]
| |
Ga naar margenoot24 voor u aengesichte: gaet daer in ende besittet erflick dat lant, dat de HEERE uwen vaderen, Ga naar margenootb Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen heeft, dat hy ’t hen, ende haren zade na hen geven soude. | |
9Ende ick Ga naar margenoot25 sprack ter selver tijt tot u, seggende: Ga naar margenootc Ick alleen en sal Ga naar margenoot26 u niet konnen dragen. | |
10De HEERE uwe Godt heeft u vermenichvuldicht: ende siet, ghy zijt heden Ga naar margenoot27 als de sterre des hemels in menichte. | |
11De HEERE, uwer vaderen Godt, doe tot u, alsoo ghy [nu] zijt, duysentmael meer; ende hy segene u, gelijck als hy tot u gesproken heeft. | |
12Hoe soud’ ick alleen Ga naar margenoot28 uwe moeyte, ende uwen last, ende uwe Ga naar margenoot29 twist-saken dragen? | |
13Ga naar margenoot30 Neemt u wijse mannen, ende verstandige, ende Ga naar margenoot31 ervarene, van uwe stammen, dat ickse tot uwe Ga naar margenoot32 hoofden stelle. | |
14Doe antwoorddet ghy my, ende seydet; Dit Ga naar margenoot33 woort is goed, dat ghy gesproken hebt, om te doen. | |
15So nam ick de hoofden uwer stammen, wijse ende ervarene mannen, ende steldese tot hoofden over u, Overste van duysenden, ende Overste van honderden, ende Overste van vijftigen, ende Overste van tienen, ende Amptlieden voor uwe stammen. | |
16Ende ick geboodt uwen Richteren ter selver tijt, seggende: Ga naar margenoot34 Hoort [de verschillen] tusschen uwe broederen, Ga naar margenootd ende richtet recht tusschen den man ende tusschen sijnen broeder, ende tusschen Ga naar margenoot35 des selven vreemdelinck. | |
17Ga naar margenoote Ghy en sult het Ga naar margenoot36 aengesicht in ’t gerichte niet kennen; ghy sult den Ga naar margenoot37 kleynen, soo wel als den Ga naar margenoot38 grooten, hooren: ghy sult niet vreesen voor yemants aengesichte; want het gerichte Ga naar margenoot39 dat is Godes: doch de sake, Ga naar margenoot40 die voor u te Ga naar margenoot41 swaer sal zijn, sult ghy tot my doen komen, ende ick salse hooren. | |
18Alsoo geboodt ick u te dier tijt alle saken, die ghy soudet doen. | |
19Doe vertogen wy van Horeb, ende doorwandelden die gantsche groote ende vreeslicke woestijne, die ghy gesien hebt, op den wech van ’t geberchte der Amoriten, gelijck de HEERE onse Godt ons geboden hadde: ende wy quamen tot Kades Barnea. | |
20Doe seyd’ ick tot ulieden: Ghy zijt gekomen tot het geberchte der Amoriten, dat de HEERE onse Godt ons geven sal. | |
21Siet, de HEERE uwe Godt heeft dat lant gegeven Ga naar margenoot42 voor u aengesichte: treckt op, besiet het erflick, gelijck als de HEERE, uwer vaderen Godt, tot u gesproken heeft; vreest niet, ende ontsett u niet. | |
22Doe naderdet ghy alle tot my, ende seydet; laet ons mannen voor ons aengesichte henen senden, die ons het lant uytspeuren; ende ons Ga naar margenoot43 bescheyt weder brengen, wat wech wy daer in optrecken sullen, ende tot wat steden wy komen sullen. | |
23Dese sake nu Ga naar margenoot44 was goet in mijne oogen: so nam ick uyt u twaelf mannen, van Ga naar margenootf elcken stam eenen man. | |
24Ga naar margenootg Die keerden sich, ende togen op nae ’t geberchte, ende quamen tot het Ga naar margenoot45 dal Ga naar margenoot46 Escol, ende verspiedden dat selve. | |
25Ende sy namen vande Ga naar margenoot47 vrucht des lants in hare hant, ende brachtense tot ons af, ende seyden ons bescheyt weder, ende seyden; Het lant, dat de HEERE onse Godt ons geven sal, is goet. | |
26Ga naar margenooth Doch ghy en wildet niet optrecken: maer ghy waert Ga naar margenoot48 den monde des HEEREN uwes Godts wederspannich. | |
27Ende ghy murmureerdet in uwe tenten, ende seydet; Ga naar margenoot49 Om dat de HEERE ons haet, heeft hy ons uyt Egyptenlant uyt gevoert, op dat hy ons levere inde hant der Amoriten, om ons te verdelgen. | |
28Waer henen souden wy optrecken? onse broeders hebben ons herte Ga naar margenoot50 doen smelten, seggende: Het is een volck, Ga naar margenoot51 grooter ende langer dan wy; de steden zijn groot, ende gesterckt tot Ga naar margenoot52 inden hemel toe: oock hebben wy daer kinderen der Ga naar margenooti Ga naar margenoot53 Enakim gesien. | |
29Doe seyd’ ick tot u: Verschrickt niet, nochte en vreest niet voor hen. | |
30De HEERE uwe Godt, die voor u aengesichte wandelt, die sal voor u strijden: nae alles, dat hy by u voor uwe oogen gedaen heeft in Egypten, | |
31Ga naar margenoot54 Ende inde woestijne, daer ghy gesien hebt, dat de HEERE uwe Godt u daer in gedragen heeft, Ga naar margenoot55 als een man sijnen sone draegt; op al den wech, dien ghy gewandelt hebt, tot dat ghy quaemt aen dese plaetse. | |
32Maer Ga naar margenoot56 door dit woort, en Ga naar margenoot57 geloofdet ghy niet aen den HEERE uwen Godt, | |
33Die voor u aengesichte op den wech wandelde, Ga naar margenootk om u de plaetse uyt te sien, daer ghy soudet legeren; ’s nachts in ’t vyer, Ga naar margenoot58 op dat hy u den wech wees, daerin ghy soudet gaen, ende ’s daechs inde wolcke. | |
34Als nu de HEERE de stemme uwer woorden hoorde, so wert hy seer toornich, ende swoer, seggende: | |
35So yemant van dese mannen, [van] dit quaet geslachte Ga naar margenootl sal sien dat goede lant, ’t welck ick gesworen hebbe uwen vaderen te sullen geven, Ga naar margenoot59 | |
36Behalven Ga naar margenoot60 Caleb, de soon van Iephunne; die sal het sien, ende hem sal ick Ga naar margenoot61 het lant geven daer hy op getreden heeft, ende sijnen kinderen: Ga naar margenoot62 om dat hy volhardt heeft den HEERE te volgen. | |
37Oock vertoornde sich de HEERE op my Ga naar margenoot63 om uwent wille, seggende: Ga naar margenootm Ghy en sult daer oock niet in komen. | |
38Iosua de sone van Nun, die Ga naar margenoot64 voor u aengesichte staet, die sal daerin komen: sterckt den selven, want hy sal het Ga naar margenoot65 Israël doen erven. | |
39Ende uwe kinderkens, daer ghy van seydet; sy sullen tot eenen roof zijn, ende uwe kinderen, die heden Ga naar margenoot66 noch goet noch quaet en weten, die sullen daer in komen: ende dien sal ick het geven, ende die sullen ’t erflick besitten. | |
40Ghy daerentegen, keert u, ende reyst nae de woestijne, den wech van de Ga naar margenoot67 schelfzee. | |
41Doe antwoorddet ghy, ende seydet tot my; wy hebben aen den HEERE gesondigt, wy sullen optrecken ende strijden, nae alles dat de HEERE onse | |
[Folio 83r]
| |
Godt ons geboden heeft: Als ghy nu een eygelick sijn Ga naar margenoot68 krijchs-gereetschap aengorddet, ende Ga naar margenoot69 willens waert, om Ga naar margenoot70 nae ’t geberchte henen op te trecken; | |
42So seyde de HEERE tot my; Segt hen; En treckt niet op, noch strijdet niet, want ick en ben niet in ’t Ga naar margenoot71 midden van u: op dat ghy niet voor ’t aengesichte uwer vyanden geslagen en wordet. | |
43Doch als ick tot u sprack, so en hoordet ghy niet, maer waert den monde des HEEREN wederspannich, ende handeldet Ga naar margenoot72 trotselick, ende toogt op nae’t geberchte. | |
44Doe Ga naar margenoot73 togen de Amoriten uyt, die op dat geberchte woonden, u te gemoete, ende vervolgden u, gelijck als Ga naar margenoot74 de byen doen: ende sy verpletterden u in Seïr tot Horma toe. | |
45Als ghy nu weder quaemt ende weendet voor het aengesichte des HEEREN, so en verhoorde de HEERE uwe stemme niet, ende en neygde sijne ooren niet tot u. | |
|