Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het vij. Capittel.

Mose ende Aaron worden van Godt gesterckt om tot Pharao te gaen, vers 1, etc. wiens herte verhardt wort, 3. Mose ende Aarons ouderdom, doe sy tot Pharao gesonden wierden, 7. Aarons staf wort in een drake verandert, 10. de tooveraers doen dergelijcke, 11. Pharao blijft verhardt, 14. Mose wort wederom tot hem gesonden, 15. De wateren van Egypten worden in bloet verandert, 19. daer van de visschen sterven, 21. De tooveraers doen dergelijcke, 22.

1

DOe seyde de HEERE tot Mose, Siet, ick hebbe u [tot] eenen ¹ Godt gesett over Pharao, ende Aaron uw’ broeder sal uwe ² propheet zijn.

1 Siet bov. cap. 4.16.

2 D. hier te seggen uyt-legger, of tael-man, Exod. 4.16. staet, hy sal u ten monde zijn.

2

Ghy sult ³ spreken alles wat ick u gebieden sal: ende ^a Aaron uw’ broeder sal tot Pharao spreken, dat hy de kinderen Israëls uyt sijnen lande trecken late.

3 T.w. tot Aaron.

a Exod. 4.14.

3

Doch ick sal Pharaos herte ⁴ verharden; ende ick sal mijne teeckenen ende wonderheden in Egypten-lande vermenichvuldigen.

4 Siet Exod. 4. op vers 21.

4

Pharao nu en sal nae u lieden niet hooren, ende ick sal mijne ⁵ hant ⁶ aen Egypten ⁷ leggen, ende voeren mijne heyren, mijn volck, de kinderen Israëls, uyt Egypten-lant, door groote ⁸ gerichten.

5 D. mijne straffen ende plagen, siet dergelijcke manieren van spreken, Exod. 9.3. Iud. 2.15. ende 1.Sam. 12.15. Tren. 3.3.

6 And. op Egypten, ofte aen de Egyptenaers.

7 Hebr. geven.

8 D. straffen, Siet bov. 6.5.

5

Dan sullen de Egyptenaers weten, dat ick de HEERE ben, wanneer ick mijne hant over Egypten uyt strecke: ende de kinderen Israëls uyt het midden van haer uytleyde.

6

Doe dede Mose ende Aaron als haer de HEERE geboden hadde, alsoo deden sy.

7

⁹ Ende Mose was tachtentich jaer out, ende Aaron was drye en tachtentich jaer out, doe sy tot Pharao spraken.

9 Hebr. ende Mose was een sone van 80 jaer, ende Aaron een sone van 83 jaer.

8

Ende de HEERE sprack tot Mose, ende tot Aaron, seggende:

9

Wanneer Pharao tot u lieden spreken sal, seggende: ¹⁰ Doet een wonder-teecken voor u lieden: so sult ghy tot Aaron seggen, Neemt ¹¹ uwen staf, ende werpt [hem] voor Pharaos aengesichte neder, hy sal tot eene drake worden.

10 Hebr. geeft wonder voor u lieden, dat is, om te bewijsen dat ghy van Godt tot my gesonden zijt.

11 Exod. 4.20. wort hy genoemt Godes staf, Exod. 4.2. Mose staf, hier ende vers 12. wort hy genoemt Aarons staf, om dat Aaron nu den selven in sijne hant hadde.

10

Doe ginck Mose ende Aaron tot Pharao henen in, ende deden alsoo gelijck de HEERE geboden hadde: ende Aaron wierp sijnen staf neder voor Pharaos aengesichte, ende voor het aengesichte sijner knechten, ende hy wert tot een drake.

11

Pharao nu riep oock de Wijse ende de ¹² guychelaers: ende de Egyptische ¹³ tooveraers ¹⁴ deden oock alsoo met hare besweeringen.

12 Die door des duyvels konste de oogen der menschen betooverden, dat sy meynden te sien, ’t gene dat in der daet niet en was, ende waren als voor wijse in grote achtinge by de Egyptenaren gehouden.

13 Siet Genes. 41. vers 8. De voornaemste deser Tooveraers noemt Paulus, 2.Timot. 3.8. Iannes ende Iambres.

14 T.w. so veel den uyterlicken schijn aenginck, maer niet in der daet.

12

Want een yegelick wierp sijnen staf neder, ende sy wierden tot draken: maer ¹⁵ Aarons staf verslondt hare staven.

15 D. de drake ofte slange, die uyt Aarons staf geworden was.

13

Doch Pharaos herte ¹⁶ verstockte, so dat hy nae haer niet en hoorde, ^b gelijck de HEERE gesproken hadde.

16 Siet Exod. 4. vers 21.

b Exod. 7.3.

14

Doe seyde de HEERE tot Mose, Pharaos herte ¹⁷ is swaer: hy weygert het volck te laten trecken.

17 Soo dat het sich niet en kan opheffen tot gehoorsaemheyt.

15

Gaet henen tot Pharao inden morgenstont, siet, hy sal uytgaen nae ’t water toe, so stelt u tegen hem over aen den oever der Riviere: ende den staf die in een slange is verandert geweest, sult ghy in uwe hant nemen.

16

Ende ghy sult tot hem seggen, De HEERE, der Hebreen Godt, heeft my tot u gesonden, ¹⁸ seggende, Laet mijn volck trecken, dat het my diene in de woestijne: doch siet ghy en hebt tot nu toe niet gehoort.

18 D. om u aen te seggen.

17

Soo seyt de HEERE, Daer aen sult ghy weten dat ick de HEERE ben: siet ¹⁹ ick sal met desen staf, die in mijne hant is, op het water, dat in dese Riviere is, slaen, ende het sal in bloet verandert worden.

19 Het was Aaron die met den staf sloech, als geseyt wort ond. vers 19. maer Godt geboot het door Mose. Siet dergelijcke maniere van spreken, Mat. 20.32. vergeleken met Marc. 10.49. ende Marc. 15.45. met Matth. 27.58.

18

Ende de visch inde Riviere sal sterven, so dat de Riviere sal stincken: ende ²⁰ de Egyptenaers ²¹ sullen vermoeyt worden, dat sy ’t water uyt de Riviere drincken mogen.

20 Hier uyt is af te nemen, dat niet de Israëliten, maer alleen de Egyptenaren gebreck van goet water gehadt hebben.

21 T.w. door den arbeyt des gravens dien sy rontom de riviere doen sullen, soeckende water als vers 24. And. ’t sal den Egyptenaren lastich, ofte, beswaerlick vallen.

19

Voorder seyde de HEERE tot Mose, Segt tot Aaron, Neemt uwen staf, ende steeckt uwe hant uyt over de wateren der Egyptenaren, over hare stroomen, over hare rivieren, ende over hare ²² poelen, ende over alle vergaderinge harer wateren, dat sy bloet werden: ende daer zy bloet in den gantschen Egypten-lande, ²³ beyde in houten, ende in steenen [vaten.]

22 Ofte, morassen, staende wateren.

23 Hebr. in houten, ende in steenen.

20

Mose nu ende Aaron deden alsoo, gelijck de HEERE geboden hadde, ende ²⁴ hy hief den staf op, ende ^c sloech het water dat in de Riviere was, voor de oogen Pharaos, ende voor de oogen sijner knechten: ^d ende al het water in de Riviere wert in bloet verandert.

24 T.w. Aaron.

c Exod. 17.5.

d Psal. 78.44. ende 105.29.

21

Ende de visch die in de Riviere was ²⁵ storf, ende de ²⁶ Riviere stonck, so dat de Egyptenaers het water uyt de Riviere niet drincken en konden: ende ²⁷ daer was bloet in den gantschen Egypten-lande.

25 Dese plage was des te grooter, om dat de Egyptenaers, ende die daer te lande woonden, veel visch aten, ende haer daer mede geneerden. Siet Num. 11.5. want verscheydener beesten vleesch en aten sy niet, uyt superstitie. Exo. 8.26.

26 Dese plage was oock seer groot, want de Egyptenaers, die dagelix water droncken, en hadden geen ander water, als sy uyt de groote Riviere Nilus, ende de vlieten haelden, dewijle het daer te lande niet en regent, als af te nemen is uyt Deut. 11. vers 10, 11.

27 Hy wil seggen, datter niet alleene in de riviere bloet was, maer oock in alle de andere wateren van Egypten.

22

Doch de Egyptische Toveraers ²⁸ deden [oock] alsoo met hare besweeringen: so dat Pharaos herte verstockte, ende

28 Siet bov. vers 11. ’t water dat sy in bloet veranderden, kregen sy met graven ontrent de riviere vers 24. of sy haeldent van Gosen, oft uyt de huysen der Israëliten, die hier ende daer onder de Egyptenaren woonden.

[fol. 30v]

hy en hoorde nae haer niet, gelijck als de HEERE gesproken hadde.

23

Ende Pharao keerde hem om, ende ginck nae sijn huys: ²⁹ ende hy en sette sijn herte daer oock niet aen.

29 D. hy en gaffer geen achtinge op, ten ginck hem niet ter herten. Siet dergelijcke maniere van spreken, Exod. 9.21. ende 1.Sam. 4.20. ende 2.Sam. 18.3. ende Prov. 22.17.

24

Doch alle Egyptenaers groeven rontom de Riviere, om water te drincken, want sy en konden van het water der Riviere niet drincken.

25

³⁰ Also werden seven dagen vervult, na dat de HEERE de Riviere geslagen hadde.

30 Hebr. ende de weke der dagen wert vervult. So lange duerde dese plage.