Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)
(2008)–Anoniem Statenbijbel– Auteursrechtelijk beschermdIacob nae by Haran zijnde, komt door eene wonderlicke schickinge Godes in kennisse met Rachel, Labans dochter, vers 1. etc. die het haren vader loopt seggen, 10. Laban loopt Iacob te gemoete, ende brengt hem in huys, hoort alles wat hem bejegent was, ende houdt hem by sich, 13. Sy verdragen t'samen, dat Iacob om Rachel seven jaren dienen sal, 15. maer, als hy Rachel meynt te trouwen, wort hem Lea, Rachels outste suster, bygeleyt, 21. bekomt nochtans oock Rachel, voor den dienst van noch seven andere jaren, 27. Rachel is lief, maer onvruchtbaer: Lea daerentegen baert Ruben, Simeon, Levi, ende Iuda. 31. | |
1DOe Ga naar margenoot1 hief Iacob sijne voeten op; ende ginck nae het lant Ga naar margenoot2 der kinderen van 't Oosten. | |
2Ende hy sach toe, ende siet, daer was een put in't velt; ende siet, daer waren drie cudden schapen nevens dien nederliggende; want uyt dien selven put drenckten sy de cudden: ende daer was een groote steen op den mont van dien put. | |
3Ende derwaerts werden alle de cudden versamelt, ende sy wentelden den steen vanden mont des puts, ende drenckten de schapen: ende leyden den steen weder op den mont van dien put, op sijne plaetse. | |
4Doe seyde Iacob tot hen; Mijne Ga naar margenoot3 broeders, van waer zijt ghy? ende sy seyden; Wy zijn van Haran. | |
5Ende hy seyde tot hen; Kent ghy Laban den Ga naar margenoot4 sone Nahors? ende sy seyden; Wy kennen [hem]. | |
6Voorder seyde hy tot hen; Ga naar margenoot5 Ist wel met hem? ende sy seyden; 'T is wel, ende siet Rachel sijne dochter, die komt met de schapen. | |
7Ende hy seyde; Siet, Ga naar margenoot6 het is noch hooch dach, 't en is geen tijt dat het vee versamelt worde, drenckt de schapen, ende gaet henen, weydt [se]. | |
8Doe seyden sy; Ga naar margenoot7 Wy en konnen niet, tot dat alle de cudden te samen sullen versamelt zijn, ende datmen den steen van den mont des puts afwentele; op dat wy de schapen drencken. | |
9Als hy noch met hen sprack; so quam Rachel met de schapen die haren vader toebehoorden; want Ga naar margenoot8 sy was eene Herdersche. | |
10Ende het geschiedde, als Iacob Rachel sach, de dochter van Laban sijnes moeders broeder, ende de schapen van Laban sijnes moeders broeder; dat Iacob toetradt, ende Ga naar margenoot9 wentelde den steen van den mont des puts, ende drenckte de schapen van Laban sijnes moeders broeder. | |
11Ende Iacob Ga naar margenoot10 kuste Rachel: ende hy hief sijne stemme op, ende Ga naar margenoot11 weende. | |
12Ende Iacob gaf Rachel te kennen, dat hy hares vaders Ga naar margenoot12 broeder was, ende dat hy de sone van Rebecca was: doe liep sy henen, ende gaf 't haren vader te kennen. | |
13Ende het geschiedde, Ga naar margenoot13 als Laban die tijdinge hoorde van Iacob, sijnes susters sone, so liep hy hem te gemoete, ende omhelsde hem, ende kuste hem, ende bracht hem tot sijn huys: ende hy vertelde Laban Ga naar margenoot14 alle dese dingen. | |
14Doe seyde hem Laban; Voorwaer ghy zijt Ga naar margenoot15 mijn gebeente, ende mijn vleesch: ende hy bleef by hem Ga naar margenoot16 eene volle maent. | |
15Daer na seyde Laban tot Iacob; Omdat ghy mijn broeder zijt, soudt ghy my des halven om niet dienen? verklaert my, wat sal u loon zijn? | |
16Ende Laban hadde twee dochters; de name der Ga naar margenoot17 grootste was, Lea; ende de name der Ga naar margenoot18 kleinste was, Rachel. | |
17Doch Lea hadde Ga naar margenoot19 teedere oogen: maer Rachel was schoon van gedaente, ende schoon van aengesicht. | |
18Ende Iacob hadde Rachel lief: ende hy seyde; Ga naar margenoota Ick sal u Ga naar margenoot20 seven jaren dienen, om Rachel uwe kleynste dochter. | |
19Doe seyde Laban; Ga naar margenoot21 Het is beter dat ickse u geve, dan dat ickse eenen anderen manne geve: blijft by my. | |
20Also diende Iacob om Rachel seven jaren: ende die waren in sijne oogen Ga naar margenoot22 als eenige dagen, om dat hyse lief hadde. | |
21Doe seyde Iacob tot Laban; Geeft Ga naar margenoot23 mijne huysvrouwe, want Ga naar margenoot24 mijne dagen zijn vervult, Ga naar margenoot25 dat ick tot haer ingae. | |
23Ende het geschiedde des avonts, dat hy sijne dochter Lea nam, Ga naar margenoot27 ende brachtse tot hem: ende hy ginck tot haer in. | |
24Ende Laban gaf haer Zilpa sijne dienstmaecht, aen Lea sijne dochter Ga naar margenoot28 [tot] eene dienstmaecht. | |
25Ende het geschiedde des morgens, ende siet, het was Lea: daerom seyde hy tot Laban; Wat is dit [dat] ghy my gedaen hebt? heb' ick niet by u gedient om Rachel? waerom hebt ghy my dan bedrogen? | |
26Ende Laban seyde; Ga naar margenoot29 Men doet alsoo niet te deser onser plaetse, datmen Ga naar margenoot30 de kleynste uytgeve voor de eerstgeborene. | |
27Ga naar margenoot31 Vervult de weke van dese; Ga naar margenoot32 dan sullen wy u oock die geven, voor den dienst die ghy noch andere seven jaren by my dienen sult. | |
28Ende Iacob dede alsoo; ende hy vervulde de weke van dese: doe Ga naar margenoot33 gaf hy hem Rachel sijne dochter, hem tot eene vrouwe. | |
29Ende Laban gaf sijne dochter Rachel sijne dienstmaecht Bilha; haer tot eene dienstmaecht. | |
30Ende Ga naar margenoot34 hy ginck oock in tot Rachel; ende hadde oock Rachel liever dan Lea: ende hy diende by hem noch andere seven jaren. | |
31Doe nu de HEERE sach dat Lea Ga naar margenoot35 gehaet was, Ga naar margenoot36 opende hy hare baer-moeder: maer Rachel was onvruchtbaer. | |
32Ende Lea wert bevrucht, ende baerde eenen sone, ende sy noemde sijnen Ga naar margenootb name, Ga naar margenoot37 Ruben: want sy seyde, Omdat de HEERE mijne verdruckinge heeft aengesien, daerom sal mijn man my nu Ga naar margenoot38 liefhebben. | |
33Ende sy wert weder bevrucht, ende baerde eenen sone, ende seyde; Dewijle de HEERE gehoort heeft, dat ick gehaet was, so heeft hy my oock desen gegeven: ende sy noemde sijnen name, Ga naar margenoot39 Simeon. | |
[Folio 15v]
| |
34Ende sy wert noch bevrucht, ende baerde eenen sone, ende seyde; Nu sal hem ditmael mijn man by my voegen, dewijle ick hem drye sonen gebaert hebbe: daerom noemde Ga naar margenoot40 hy sijnen name, Ga naar margenoot41 Levi. | |
35Ende sy wert weder bevrucht, ende baerde eenen sone, ende seyde; Dit mael sal ick den HEERE Ga naar margenoot42 loven: daerom noemde sy sijnen name, Ga naar margenoot43 Iuda: ende sy Ga naar margenoot44 hieldt op van baren. |
|