| |
| |
| |
Gemeyne wellust, ende groote boosheyt der menschen veroorsaken, na een respijt van 120 jaren, den Sundvloet, vers 2. Reusen, 4. Noach vindt genade by Godt, ende ontfangt bevel, ende voorschrift van het maken der Arke, 8, 14. Godts verbont met Noach, 18. bevel van allerley gedierte, ende voorraet van spijse te nemen inde Arke, 19.
| |
1
ENde het geschiedde, als de menschen Ga naar margenoot1 op den aerdbodem begonnen te vermenichvuldigen, ende hen dochters geboren werden;
| |
2
Dat Ga naar margenoot2 Godes sonen de dochteren der menschen aensagen, dat sy Ga naar margenoot3 schoon waren, ende sy namen hen wijven Ga naar margenoot4 uyt alle, die sy verkoren hadden.
| |
3
Doe seyde de HEERE; Ga naar margenoot5 Mijn Geest en sal niet Ga naar margenoot6 in eeuwicheyt twisten met den mensche, dewyle hy oock Ga naar margenoot7 vleesch is: Ga naar margenoot8 doch sijne dagen sullen zijn hondert ende twintich jaer.
| |
4
In die dagen warender Ga naar margenoot9 Reusen op der aerde, ende oock daer na, als Godts sonen tot de dochteren der menschen Ga naar margenoot10 ingegaen waren, Ga naar margenoot11 ende sich [kinderen] gewonnen hadden: dese zijn Ga naar margenoot12 de geweldige, die Ga naar margenoot13 van outs geweest zijn Ga naar margenoot14 mannen van name.
| |
5
Ga naar margenoot15 Ende de HEERE sach, dat de boosheyt des menschen menichvuldich was op der aerde, ende Ga naar margenoota al het gedichtsel der gedachten sijnes herten t'allen dage alleenlick boos was.
| |
6
Doe Ga naar margenoot16 berouwde het den HEERE, dat hy den mensche op der aerde gemaeckt hadde: Ga naar margenoot17 ende het smertede hem aen sijn herte.
| |
7
Ende de HEERE seyde: Ick sal den mensche, dien ick geschapen hebbe, verdelgen Ga naar margenoot18 van den aerdbodem, van den mensche tot Ga naar margenoot19 het vee, tot Ga naar margenoot20 het kruypende gedierte, ende tot het gevogelte des hemels toe: want het berouwt my, dat ickse gemaeckt hebbe.
| |
8
Maer Noach Ga naar margenoot21 vondt genade in d'oogen des HEEREN.
| |
9
Dit zijn de Ga naar margenoot22 Geboorten van Noach: Noach was een rechtveerdich Ga naar margenoot23 oprecht man in sijne Ga naar margenoot24 geslachten: Ga naar margenootb Noach Ga naar margenoot25 wandelde met Godt.
| |
10
Ga naar margenoot26 Ende Noach gewan drie sonen, Sem, Cham, ende Iapheth.
| |
11
Maer Ga naar margenoot27 de aerde was verdorven Ga naar margenoot28 voor Godes aengesicht: ende d' aerde was vervult met wrevel.
| |
12
Doe sach Godt de aerde, ende siet, sy was verdorven: want Ga naar margenoot29 al het vleesch hadde Ga naar margenoot30 sijnen wech verdorven op der aerde.
| |
13
Daerom seyde Godt tot Noach: Ga naar margenoot31 Alles vleesches eynde is voor mijn aengesichte gekomen, want de aerde is Ga naar margenoot32 door hen vervult met wrevel: ende siet ick salse met de aerde verderven.
| |
14
Maeckt u Ga naar margenoot33 eene Arke van Ga naar margenoot34 Gopher-hout, met Ga naar margenoot35 kameren sult ghy dese Arke maken: ende ghy sultse bepecken, van binnen ende van buyten met Ga naar margenoot36 peck.
| |
15
Ende aldus ist, dat ghyse maken sult: Drie hondert Ga naar margenoot37 ellen zy de lengte der Arke, vijftich ellen hare breedte, ende dertich ellen hare hoochte.
| |
16
Ghy sult een Ga naar margenoot38 venster aen de Arke maken, ende Ga naar margenoot39 sultse volmaken Ga naar margenoot40 tot eene elle van boven, ende de deure der Arke sult ghy in hare zyde setten: ghy sultse met d'onderste, tweede, ende derde [verdiepingen] maken.
| |
17
Want ick, siet ick brenge eenen Ga naar margenoot41 watervloet over de aerde, om alle | |
| |
Ga naar margenoot42 vleesch, daer een Ga naar margenoot43 geest des levens in is, van onder den hemel te verderven: al wat op de aerde is, sal Ga naar margenoot44 den geest geven.
| |
18
Maer met u sal ick Ga naar margenoot45 mijn Verbont oprichten: ende Ga naar margenootc ghy sult inde Arke gaen, ghy, ende uwe sonen, ende uwe huysvrouwe, ende de wyven uwer sonen met u.
| |
19
Ende ghy sult Ga naar margenoot46 van al wat leeft, van allen vleesche, twee van elcx doen inde Arke komen, om met u in't leven te behouden: manneken ende wijfken sullense zijn.
| |
20
Van het gevogelte nae sijnen aert, ende van het Ga naar margenoot47 vee nae sijnen aert, van al het kruypende gedierte des aerdbodems nae sijnen aert, twee van elcx Ga naar margenoot48 sullen tot u komen, om die in het leven te behouden.
| |
21
Ende ghy, neemt voor u van Ga naar margenoot49 alle spyse, die gegeten wort, ende versameltse tot u, op datse u, ende hen tot spyse zy.
| |
22
Ende Noach dede: Ga naar margenoot50 Ga naar margenootd nae al, dat Godt hem geboden hadde, soo dede hy.
|
-
margenoot1
- Hebr. op het aengesicht des aerdrijcks, dat is, op het vlacke des aerdbodems.
-
margenoot2
- D. de nakomelingen der geloovige voorvaderen, die de ware religie beleden, ende met hare huysgesinnen (als zijnde Godes Kercke) van het ongeloovich ende vleeschelick geslachte der Kainiten waren afgescheyden. Gelijck daer tegens door de dochteren der menschen meest verstaen worden de nakomelingen van Kain, plegende afgoderye, ende levende nae den vleesche. Siet Deut. 14.1. Iohan. 1.12. ende Luc. 17.27. Iudae vers 19.
-
margenoot3
- Hebr. goet, dat is, schoon, alsoo ond. 24.16. ende 41.22. Exod. 2.2.
-
margenoot4
- Alleenlijck siende op d'uyterlicke schoonheyt, ende wereltsche bevallicheyt: niet op de ware religie ende des HEEREN vreese, ofte harer vroomer ouderen wille. Siet. ond. cap. 26.34, 35. ende 28.8.
-
margenoot5
- D. mijn heylige Geest sal niet langer met dese hartneckige menschen stryden, te weten, door den mont der overige vroomen, ende bysonderlick door Noach. And. mijn gemoet (d. ick) en sal niet langer beraetslagen (menschelijcker wijse geseyt) wat ick met dit boose geslachte sal maken, alsose hen door geene vermaninge noch straffinge en willen beteren: siet 2.Pet. 2.5.
-
margenoot7
- D. verdorven: verstaet niet alleen de kinderen der menschen, maer oock de kinderen Godts. alsoo wort het woordeken vleesch, voor de verdorvene nature des menschen genomen, Iohan. 3.6. Rom. 4.18. ende 8.7.
-
margenoot8
- Dat is: desen tijt sal ick hen noch toestaen tot beteringe, maer daer na mijne straffe niet langer uytstellen. Siet 1.Pet. 3.20.
-
margenoot9
- Dat is, menschen van grooter stature, ende meerdere sterckte, als andere. Siet. Num. 13. vers 34. Het Hebreeusch woort komt van vallen, om dat sy, van Godt afvallich zijnde, de menschen met allen wrevel ende tyrannye overvielen, noch Godt noch menschen vreesende: waer door eenen yederen, diese sach, het herte als ontviel. Dit wort hier oock verhaelt, als eene bysondere oorsake van Godts toorn.
-
margenoot10
- Ofte: gekomen, hier mede wort heuschelick, ende eerbaerlick bediedt de byslapinge van man ende vrouwe. Alsoo ond. 16.2. ende 30. etc.
-
margenoot11
- Ofte: So hebbense hen (te weten, haren mannen) [kinderen] gebaert.
-
margenoot13
- Hebr. van eeuwicheyt, Siet Ierem. 2. op vers 20.
-
margenoot14
- D. vermaerde, beroemde mannen, die nae 't oordeel der werelt groote dingen hadden uytgericht: gelijck ter contrarie gesproken wort van menschen van geenen name. Iob 30.8.
-
margenoot15
- In dit vers is begrepen eene seer naeckte ende grondige beschryvinge vande Erfsonde, ende der selver vruchten.
-
margenoota
- onder 8.21. Iob 15.16. Proverb. 6.14. Ierem. 17.9. Matth. 15.19. Rom. 3.10, 11, 12. ende 8.6.
-
margenoot16
- Aldus wort menschelijcker wyse inde H. Schrift van Godt gesproken; om dat hy sijn werck ofte doen verandert, hoe wel hy in hem selven onveranderlick blijft; Siet het volgende vers, ende Num. 23.19. 1.Sam. 15.11, 29. 2.Sam. 24.16. Malach. 3.6. Iacob. 1.17. Actor. 15.18.
-
margenoot17
- Dit is ooc menschelicker wijse van Godt gesproken, om ons te toonen, dat Godt een groot mishagen aen den mensche, uyt oorsake sijner boosheyt, hadde. Vergel. Iesai. 63.10. soo wort oock Gode droeffenisse toegeschreven, Ephes. 4.30.
-
margenoot18
- Hebr. uytwisschen van op het aengesicht des aerdbodems.
-
margenoot19
- Het Hebr. woort beteeckent hier niet alleen het tam, maer oock het wilt gedierte der aerde. alsoo ond. vers 20. siet bov. 1. op vers 26.
-
margenoot20
- T.w. Dat op der aerde kruypt, ende in het water niet leven en kan. soo wort het Hebr. woort genomen bov. cap. 1. vers 24, 25, 26, 28, 30.
-
margenoot21
- D. heeft hem uyt genade behaecht, niet uyt eygene weerdicheyt. Siet dese maniere van spreken, ond. 19.19. Exod. 33.13. etc.
-
margenoot22
- D. geslacht ende geschiedenissen, ofte, 't gene Noach in sijn geslachte wedervaren is: want het Hebreeusch woort beteeckent niet alleen afcomste, ende nacomelingen, maer oock het gene de selve bejegent: dat is inder daet, eene historie ofte verhael van yemants saken. Vergel. ond. 25.19. ende 37.2. ende Num. 3.1.
-
margenoot23
- D. die in den waren geloove, ende inde vroomicheyt des levens ongeveynst ende sonder valscheyt was. Siet ond. 17.1. ende 25.27. Iob 1.1.
-
margenoot24
- D. onder de menschen die in sijne eeuwe leefden. alsoo ond. cap. 7.1.
-
margenoot27
- Verstaet de menschen, die op d'aerde woonden. siet ond. 41.57. 2.Sam. 15.23. 1.Reg. 10.24. Ezech. 14.13.
-
margenoot28
- D. opentlijck, stoutelijck, vermetelijck sondigende niet alleen sonder schaemte voor de menschen, maer oock sonder vreese voor Godt. Siet ond. cap. 10. vers 9.
-
margenoot29
- D. alle menschen: alsoo moetmen het woort vleesch oock nemen, Ies. 40.6. Psa. 78.39. ende elders.
-
margenoot30
- D. sijn voornemen, seden, leven, ende wandel. alsoo Iob 23.10. Psal. 1.1. Prov. 12.15. etc.
-
margenoot31
- D. de tijt hares ondergancks is voor handen. als Eze. 7.2, 3, 6. Amos 8.2.
-
margenoot32
- Heb. van haer aengesichte, ende: met de aerde. and. van der aerden.
-
margenoot33
- Een houten overdeckt schip, schier inde gedaente van eene kiste, bequaem om te vloten op het water.
-
margenoot34
- Wat Gopher voor een boom ofte hout geweest zy, is onseker.
-
margenoot36
- Het Hebreeusch woort beteeckent eene seer taye, lijmachtige ende vasthoudende materie, onsen pecke niet ongelijck.
-
margenoot37
- Ofte, cubiten, ofte ellebogen. Veler gevoelen is, dat dese mate driederley geweest zy. De Gemeyne, de Heylige, ende de Geometrische: ende dat de Gemeyne soude geweest zijn van 5. palmen, houdende elcke palme de breedte van vier vingeren: De Heylige van 6, Ezech. 40,5. (hoewel eenige meynen dat de gemeyne geweest zy van 6. palmen, de heylige noch so groot) die gebruyckt wert inde heylige gebouwen, als des Tabernakels, ende des Tempels; maer dat de Geometrische sesmael langer dan de Gemeyne soude geweest zijn, ende dat Noach in't timmeren der Arke (soo eenige meynen) de laetste soude gevolcht hebben.
-
margenoot38
- And. klaer licht, het welcke door eene, ofte meer vensteren bequaemlick inde Arke verspreydt wert.
-
margenoot40
- Sommige verstaen dit van het decksel der Arke, het welcke aen beyde zijden van boven af, de hoochte van eene elle soude afgaen, tot bequamen afloop des waters.
-
margenoot41
- Hebr. mabbul, beteeckenende eenen vallenden ende nedervellenden vloet.
-
margenoot42
- Der menschen ende gedierten, uytgenomen de visschen, ende al wat in de Arke was, als volgt.
-
margenoot45
- Verstaet hier door, boven het gemeyn verbont, met alle geloovige gemaeckt, een bysonder verbont, van Noah te sullen behouden inde Arke: mits dat Noah Godt soude betrouwen, ende hem gehoorsamen.
-
margenoot48
- Verstaet, door mijne dryvinge ende beschickinge, sonder uwe moeyte, ofte bekommernisse. Verg. dit met bov. 2.19.
-
margenoot50
- Noach dede alles, ende dat op sulcke wyse, als Godt bevolen hadde. Verg. Exod. 40.16.
|