Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen

Een aerdig klugtig Lied.

Voys: Van de Merliton.

TOt Bruggen woond eenen maget
Van twee en twintig jaren oud,
Zy wou trouwe en niemand vragen,
Dikwils riep zy seer benouwd:
Ik marre dom marre dom marre deyne
Ik marre dom scheef en krom.

Roode Kousjes met geel klenken,

Muyltjes met galon van goud,
Daer men de Jonkmans mee wenken,
Nog soo leef ik ongetrouwd:
Ik marre dom marre dom marre deyne
Ik marre dom scheef en krom.

Ik heb twee Hemden twee Cornetten;

Een paer schoentjes net adret,

[p. 59]

 

Om mijn lijf Zatijn Gorletten,

 

Og Jonkmans hier wel op let:

 

Ik marre dom marre dom marre deyne

 

Ik marre dom scheef en krom.

 

Men zietze daer soo fraey braveeren,

 

In een zilver Spiegel klaer,

 

Niemand kwam haer pretendeeren,

 

Dikmaels riep zy met bezwaer:

 

Ik marre dom marre dom marre deyne

 

Ik marre dom scheef en krom.

 

Vier paar Kousse die wel blenke,

 

Eenen zak met Bruylofts geld,

 

Jonkmans wilt u niet bedenken,

 

Daerom komt maer met geweld:

 

Ik marre dom marre dom marre deyne

 

Ik marre dom scheef en krom.

 

Als 't mijn Moeder kwam te hooren,

 

Door het venster zy wierd gram,

 

Ik draey u d'Nek t'agterste vooren

 

Soo gy my denkt om een Man,

 

Ik marre dom marre dom marre deyne

 

Ik marre dom scheef en krom.

 

Moeder gy was vijftien Jaren,

 

En ik ben al Ouder ziet;

 

Doe Vader u versogt te paren,

 

Toen waerd gy terstond geriet:

 

Ik marre dom marre dom marre deyne

 

Ik marre dom scheef en krom.

 

Zie daer dan moeder ik wil Trouwen,

 

Ik zeg Jonkmans komt maer uyt,

 

Het en zal u niet berouwen,

 

Wilt van myn maken een Bruyd:

 

Ik marre dom marre dom marre deyne

 

Ik marre dom scheef en krom.