Het speel-schuytje met vrolyke naay-meysjes zingende en queelende de aldernieuwste gezangen

Harders Minne-klagt.

Stem: Waar zal ik myn klagt volenden.

GRoote Goon! wat ley ik al plagen,
Nu ik myn Fillis missen moet.
'k Ley een pyn niet om te dragen,
In myn jong en jeugdig bloed,
Fillis gy kunt my behagen,
'k Bid dat gy myn leed voldoet.

[p. 24]

 

Als ik denk aen uw zoet wezen,

 

't Geen de zoete Lent' verbeeld,

 

Daer de schoonheyd is te lesen,

 

En de God der Min in speeld,

 

Dan roep ik de schoonste is dese,

 

Die natuur heeft voort geteeld.

 

Heeft Apol zijn glans onttoogen,

 

Aen den Jagd Godin Diaen,

 

Dan zo ziet men haer bewogen,

 

Treurig aen den Hemel staen,

 

En de Starre 's Hemels oogen,

 

Ziet men droef ten ryen gaen.

 

Zo treur ik, wyl ik moet derven,

 

Fillis lief uw schoon gezigt,

 

'k Moet bedroeft in duyster swerven,

 

Wyl gy my ontrekt het ligt,

 

't Geen myn quynent hart doet sterven,

 

Daer 't een AEtna heeft gestigt.

 

Ik bid, o Cyprus Koninginne!

 

Dat gy dog uwe Zoon gebied,

 

Dat hy Fillis hart en zinne,

 

Met de Pyl der min doorschiet,

 

Op dat ik haer mag verwinnen,

 

Dat zy nimmer van my vliet.

 

'k Zou met haer mijn Schaepjes weyden

 

In een jeugdig klaver veld,

 

En met haer een leven leyden,

 

Vol van min met deugd verseld,

 

Tyd nog neid sou ons doen scheyden,

 

Als de dood door zyn geweld,