Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

Ware Deught.

Stem: Rosemondt die lagh gedoocken.

'T Schoonste schoonheyt geeft bedincken,
't Geen den mensch hier meest betracht,
d' Schoonste schoonheyt hoort te blincken
Als de Zon of Maen by nacht:
Democrates dichtigh seydt:
Deught is d'eenighe schoonheydt.

2 Deught die klimt op d'hooghste trappen,

Iae tot 't Hemels Tryumphael:
Deught baert Heyl'ghe wetenschappen,
Deught verciert Hoofs Troon en Zael,

[p. 184]

 

Deught een Slaef soo hoogh beloont

 

Dat hy wordt met Goudt bekroont.

 

3 Ioseph, die eerst was een Slave

 

In het Hof van Potiphaer,

 

Deught maeckt hem van Huys en Have

 

Vooght, en noch hoogher daer naer,

 

Dat hy sat aen Pharoos zy,

 

Heerschten met Deughts heerschappy.

 

4 Kandeles een Griecx Schaephoeder,

 

Weydende zijn Vaders Vee,

 

Met Arectes zijnen broeder,

 

Die hem doen oock vraeghden mee,

 

Wat proncksel den mensch meest chiert:

 

Waer hy op gheantwoordt wierdt.

 

5 Kandel sey met korte reden,

 

Heyl-Deught chiert alleen den Mensch,

 

Maer geen wel-gestelde Leden:

 

Ware Deught baert Zielen-wensch;

 

Deught blijft steedts, Schoonheyt vergaet,

 

Als een nietigh Pronck-ghewaedt.

[p. 185]

 

6 Deught baert ontelbare wercken,

 

Die den Heer zijn aenghenaem:

 

Deught baert Liefd', Gheloof in Kercken,

 

Deught baert in 't Hof Eer en Faem,

 

Boet', berouw, en milde handt,

 

Tot der Armen onderstandt.

 

7 Maer in't meeste deel van allen

 

Is gheen Deughts-betrachtingh by,

 

Den Mensch schijnt heel te vervallen

 

In sondts weeld' en hoovaerdy,

 

Heersch-lust, Staet-sucht, hooghmoet, pracht

 

Heeft in den Mensch meeste kracht.

 

8 Peocatus was een Heyden,

 

Sey: de Deughts padt is heel smal,

 

Steyl en glibb'righ, hy oock seyden

 

Dat hen druck ontmoeten sal,

 

Die hem wandelen in't ghemoet:

 

Dit's d'oorsaeck den Mensch 't noo doet.

     Lust nae rust.