Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 170]

Met-Liedt.

Stemme: Musijcks gheschal, &c.

DEn Boriam
Met felle Koude quam,
En roofd' elck stam
In't Woudt zijn blad'ren,
't Veldt hy benam
't Groen Looff, soo dat gheen Lam,
Of Koe, noch Ram
Daer kond' vergad'ren
Voedtsel noch onderhoudt:
Den Mensch selfs was benouwt,
Door Yses strengh ghebiedt:
Wiens macht nu is te niet.
Seer schoon men siet
Den Mey voortbringhen

[p. 171]

 

't Ghewas dat nu-schiet

 

Vyt d'Aerd', dus droefheyt vliedt,

 

Wilt een nieuw Liedt

 

Met vreughde singhen.

 

2 Vermeyden gaet,

 

Smorgens, wanneer op staet

 

Den Dagheraet,

 

De schoon' Aurora:

 

Als Phoebus slaet

 

De Paerden aen, en laet

 

Schijnen tot baet

 

Van d'Edel' Flora,

 

Zijn gulde stralen heet,

 

In haren Hoff seer breedt:

 

Soo dat Apatika,

 

En roo Anemia,

 

Oock den Tulpa

 

Nu chierlijck bloeyet:

 

Al deed' den Winter schae,

 

Met koude, vroegh en spae.

 

Door God's ghenae

 

Het al we'er groeyet.

 

3 De Kruyden veel

 

Staen nu groen, schoon, en eel,

 

Iae toonen heel

 

Des Meys Fiertuyten:

 

Schilders Penceel

 

Treft met recht, maer ten deel

 

Hoe op zijn steel

 

Elck wast hier buyten.

 

Fruyt-boomen groenen mee,

 

Die onlanghs met de Snee

 

Noch waren wit belaen

 

Daer nu weder de bla'en

 

En Bloeysels staen,

 

Schoon om t'aenschouwen:

 

Men siet het Gras op-gaen,

 

Iae oock het Kooren-graen,

 

En 't Vlas voortaen,

 

Door 't soet bedouwen.

[p. 172]

 

4De Harders vry

 

Haer Vee nu brenghen by

 

In 't veldt, daer sy

 

Goe weyde vinden.

 

De Voghels bly

 

Zijn oock verheught als wy,

 

Haer zangh hoort ghy

 

Op Eyck of Linde,

 

In't groene Bosch, aldaer

 

Elck met zijn wederpaer

 

Seer lieflijck singht, en soet

 

Zijn Ionghen teelt en broedt,

 

Iae aest en voedt

 

Met vlijt en sorghen.

 

In Duyn ons oock ontmoet

 

't Konijn, dat daer om wroet,

 

Alwaer dit goedt

 

Hem houdt verborghen.

 

Prince.

 

5 Prince, voor 't slot,

[p. 173]

 

Mijd' alle schimp en spot,

 

Prijst desen Godt,

 

Soo groot van waerden:

 

Die ons schenckt tot

 

Een nut en heylzaem lot,

 

't Gheen dat als rot

 

Lagh in der Aerden:

 

Door douw en reghen fijn,

 

Door warmte' en Zonne-schijn

 

Lockt hy als met der handt

 

De vruchten uyt het zandt,

 

O! groot verstandt!

 

Selfs de Wijnrancken,

 

Schoon of zy zijn verplant

 

Groeyen weer door Liefd's bandt

 

Aen dese kant,

 

Dies wy Godt dancken.

     W. E. D. T.