Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 156]

Ha! soete Beeckje ick beklaeghje// waerom jaeghje

Stemme: Poliphemus aen de stranden.

HA! soete Beeckje ick beklaeghje// waerom jaeghje
Na de zee van dese Stee?
Lusten u de soute baren// laetse varen,
Of ghy sult soo worden mee.

Zijn u te slecht de kleyne soomen// reyne stroomen,

Siet dit huys is sonder kruys,
Daer Palleysen, groote vloeden// dick soo woeden
Met een schrickelijck ghedruys.

Of wouje voeren goude Schepen// och! sy slepen,

Dat ons noodt tot lusten snoot.
Wy vernoeghen in dit bootje// Speelghenootje;
Wat is onse kleynheydt groot.

Verlanghje nae de groote Vissen// wel te missen,

't Is een goedt dat rooft en woedt:
O wy kennen sulcke Dieren// aen de gieren
Die men in de Steden voedt.

En hoorje niet de Nachtegalen// sy verhalen

[p. 157]

 

Onsen Heer zijn Lof en Eer,

 

En je vliedt nae Meyreminnen// die je zinnen

 

Locken van hem af soo veer.

 

Mijn boosen Anghel soude missen// al u vissen,

 

Kenden sy bedrieghery.

 

Ach! hoe wordt het aes van sonden// in gestonden,

 

En de straf voorweten wy.

 

Ioffrou siet hoe den Schepper roemen// dese bloemen,

 

Met haer geur, met eyghen kleur,

 

En u smeer, en valsche potten, hem bespotten,

 

Of hy most daer wijcken veur.

 

In u de Zon, de Maen, de Sterren// sien van verren,

 

Sulcken toon so onghewoon,

 

Dat sy moeten met my loven// Hem daer boven,

 

Die haer heeft ghemaeckt soo schoon.

 

Aen u behoort mijn Hof en Wooning// hooge Coning,

 

Beeck en dal, en ick voor al:

 

Laet u goetheydt oock dan neyghen// tot u eyghen,

 

En u Naem ick roemen sal.

     Jonck^r. Wijnbergen.