Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

Harders-liedt.

Stemme: Rogier bon Temps.

EY groene Telghjes van het wout,
Noch nat bedouwt,
Die vaeck Aurora siet op staen,
En

[p. 65]

Phoebi Wagen// schier alle dagen

Weer onder gaen.

Hebt ghy niet d'alderschoonste Maeght,

Die d'Aerde draeght,

Sien wand'len door dit Klaver-gras,
Voorby dees boompjes// of langs dees stroompjes

Nae 't bloeyend' Vlas?

Of langhs dit paetjen, nae den steen,

Of daer beneen,

Alwaer een schoon Lust-hofje staet,
Daer sy haer leedtjes// met soete treedtjes

Verlusten gaet?

By 't klaer Riviertje dat daer stroomt

Sy dickmael koomt,

Als sy vermoeyt is op den dagh,
Op dat sy soetjes// haer teere voetjes

Daer baden mach.

Sy heeft my menighmael geseydt,

[p. 66]

 

Met goedt bescheydt,

 

Dat aen den oever van die Vliet

 

Duysent ghenughjes// en soete klughjes

 

Zy daegh'lijckx siet.

 

Wijst my den wegh, op dat ick vin

 

Mijn Harderin,

 

Ik sal vercieren t'uwer eer

 

Haer hooft met Fruytjes// en groene Kruytjes,

 

Iae noch veel meer.

     Denckt en swijght.