Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron



[pagina 55]
Zangh. Voyse: Poliphemus aen de stranden. LAet ons Godt den Heer beminnen Met ons sinnen, Stadigh in ons levens ganck: Want Godt die is heel ons steunsel, En ons leunsel, Hem komt toe een grooten danck. Hy heeft het van oudts bewesen, Soo wy lesen In de Schriftuer overvloedt, En hy heeft verlost ons Landen Vyt de handen Van het wreede Spaensche Bloedt. Hoewel den Spanjaert ginck bannen Vrome Mannen
[pagina 56]
Vyt ons eenigh Nederlandt, En dat hy met vals verraden Ginck beladen Synen Soon en Bloedt-verwant. Die noch daer voor moeste sneven Met sijn leven, Om dat hy socht 's Landts profijt: Men ginck onsen Prins oock moorden, Met ackoorden: Sy waren daerom verblijdt. Meenden het was doen gewonnen, En gesponnen, Maer het was al heel verstiert: Sy die raeckten heel ten onder, 't Scheen vry wonder: Maer Godt die het al regiert, Die hielp trouw den Leeuw bewaren Ende sparen Voor de macht en groot geweldt Van de tyrannig' Vyanden,
[pagina 57]
Die met schanden Moesten wijcken uyt het veldt. 't Is tot heden noch gebleecken Dat het wreecken Is den Spagniaert, met verlies. Laet ons stadigh d'Heere loven, Godt van boven, Dat hy ons soo 't leven blies. Godt was ons hulp. Godt stondt ons by in desen noodt, Dewelcke was met prijckel groot: Lof zy dien Heer, lof zy dien Heldt, Die den Vyandt heeft neer ghevelt. Adriaen P^rs. Waeckt in tijdts.