Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 45]

Hand-booghs Doelen-vreught,

Stemme: O Neus, bedenckt u saecken.

WIlt nu uyt lust beginnen,
Met een vroolijck soeten geest,
(Die den ed'len Handt-boogh minnen)
Op dees heerelijcke Feest.
Hier stroomt Godt Bacchus Vijver,
By den opghedisten Dis,
Men weet van schrift noch Schrijver:
Want wy shieten nu by de gis,
O! Doelen, Doelen, Doelen, Doelen,
Ghy maeckt dat wy hier bly
In volle vreught krioelen,
Door u edele Schuttery.

2 Ons Conick siet men blincken,

Hy behaelt den hooghsten Prijs:

[p. 46]

 

Hey lustigh, laet ons drincken

 

Sijn welvaren, nae d'oude wijs.

 

Tsa Ganimeed' wilt gieten,

 

Volbrenght 't geen icker u segh,

 

Soo laet ick vrolijck schieten

 

Den Hemelschen Nectar wech:

 

O! Doelen, etc.

 

3 De schermen niet en keeren,

 

Sy beletten hier vlucht noch schoot,

 

Gheen Pijl krijght natte veeren,

 

Want wy weten nu van geen sloot:

 

Men breeckter Boogh noch Peesen,

 

En de doppen die blijven heel:

 

Men toont geen grimmigh wesen,

 

Noch om 't heul is geen krackeel:

 

O! Doelen, etc.

 

4 Geen Schutter kan nu missen,

 

Is dat niet een nobel dingh?

 

Hy kan hem nauw vergissen,

 

Want de mondt die is nu ringh:

[p. 47]

 

Wel laet ons dan ghebruycken

 

Dees tijdt, met lust en vree:

 

Want als Apoll' gaet duycken,

 

Soo duyckter ons vreught mee.

 

O! Doelen, etc.

 

5 Dus eermen komt te wijcken

 

Van dees aenghename plaets,

 

Laet ons doen vrolijck blijcken,

 

Als schutterlijcke Maets,

 

Om vriendelijck te scheyden,

 

Met soetigheydt, onbetreurt,

 

En dan den tijdt verbeyden

 

Tot weder werdt ons beurt.

 

O! Doelen, Doelen, Doelen, Doelen!

 

Ghy maeckt dat wy hier bly

 

In volle vreught krioelen,

 

Door u edele Schuttery.

     J. L.

     Nut, en schadelijck.