Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron



[Folio A4r]
Vereeringh, Aen De Juffertjes van Haerlem. NYmphjes van het jeughdigh Sparen, Die staegh haken na wat soets, Geef ick, maer een lang vergaren, Nieuwigheytjes, en wat goets, Tot verheugingh van de sinnen Die somtijdts onlustigh zyn, Als ghy dit maer voelt beginnen, Weet ick raedt voor uwe pijn:
[Folio A4v]
Gaet en laet maer haestigh loopen Eens tot onse Segerman, Om het tweede Deel te koopen, Want ons Spaeren roemter van. Wilt hier in met smaeck wat queelen, Soeckt de blaetjes door en door, Soo sal uwe quellingh heelen Door 't vermaeckelijck gehoor; En ghy sult noch meerder vinden Tot ververschingh van uw' lust: Siet hoe Tyter en Lerinde Grage vreught door soetheyt blust. Ginder wil een Minnaer sterven D'alderswaerste wreedtste doodt, Kan hy nimmermeer verwerven Die by staegh sijn Trouwtje boodt,
[Folio A5r]
Daer krijght yemant blauwe schenen, Die gaet quijnen door verdriet, Al de vreught blijft in sijn teenen, Schoon al is het langh gheschiedt. Wel, de Stadt die is op rollen, Soo ghy 't Spaerens Bron doorsiet, En de Minnaers suysebollen In een jammerlyk verdriet. Nu, ghy aenghename Susjes, Troostse met u lieve stem, En somtijdts door soete kusjes, Tot een prijs van Heere Lem. Eeuwigh lof// komter of. Vredigh.