Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens
(1609)–Anoniem Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens–
AuteursrechtvrijSingt met aendacht.Quelt u daer met niet so ghy in dit leven
t'Geluc der godlosen moet schouwen aen
Den corten voorspoet die hen God wil gheven,
Misgunt hen niet, want sy seer haest vergaen
2 Sy moeten als dat hoy opt velt verdwijnen
End oock ghelijck dat gras verdorren saen.
3 Vertrout God, laet u goede wercken schijnen
Ghy sult dat aertrijck besitten hier naer,
End gebruycken met vreuchden vry van pijnen
4 In God sal u blijschap wesen eerbaer,
Hy sal u al uwes herten begheeren,
Laten volghen na sijn belofte claer.
5 Werpt die sorgh op God, wilt die van u weeren
Vertrout op hem, ende hy sal seer snel,
Wtrechten u saecken, ende u gheneeren,
6 V vromicheyt sal hy condt maken wel,
End openbaren uwe deucht ghepresen.
Gelijck den middach die claer is end hel.
7 Laet God doen wacht op hem stille wesen
| |
[pagina 104]
| |
zijt onbeswaert, vergramt u noch sorcht niet
Als de schalcken door spoet zijn hooch geresen
8 Doet u sulcx wee, laet varen sulck verdrieten
Verbint u niet tot boos doen, wat sy tallen
En dat ghy haren wil niet doet, wel toesiet.
9 Want eeq tempeest sal snel over hen vallen
Maer die vastelijck verwachten den Heer,
die sullen erven d'aertrijck met hen allen.
10 De boose sullen vergaen met oneer,
So dat als haer stadt gesocht wert na desen,
daer van en sal ghevonden zijn niet meer.
Pause.
11 De vrome sullen een lant uytghelesen,
Erven, end niemant benouwen aldaer,
Sy werden verheucht, verquickt, ja genesen,
12 De boose soecken het is openbaer,
den vromen met angst en noodt te beladen,
End bijten de tanden samen eenpaer,
13 Middeler tijt so bespot God de quaden,
Want hy seer claerlijck siet ende verstaet
dat de stond comt sijns vals en sijner schaden
14 Sy trecken haer sweerden seer obstinaet,
Ende spannen booghen sonder vertsaghen,
Om den vromen te schieten daer hy gaet.
maer haer eygen sal hem waerlic plaghen
Want haer hert sal daer mede zijn doorwont
Haer boogen werdne tot stucken geslaghen.
16 Dat cleyn goet des vromen is taller stont
duysent mael beter dan tgoet overvloedich,
des boosen is, die groots is in den gront,
| |
[pagina 105]
| |
De stercte des boosen menschens hoochmoedich
Wert gebroken, maer God door sijne cracht,
Sal zijn der vromer en verhoudingh goedich.
18 De Heere neemt altijt vaderlijck acht,
Op der vromen die hem behaghen,
Haer erfgoet blijft eeuwich dach ende nacht.
19 Sy werden niet beschaemt tot genen dagen
In dieren tijt, maer sy werden ghevoedt,
Met broot als de ander van hongher clagen
Maer de boose v'gaen gantsch in cleyn moet,
die God niet lieven, verdwijnen end falen,
Ghelijck den roock end als de haghel doet.
ij. Pause.
21 Haer hant ontleent steets sonder te betalen
Maer de vrome hebben ghenoech altijdt,
Om in liefden den naesten te onthalen,
22 God maeckt sijn gesegende seer verblijt,
Hy sal haer een vruchtbaer eertrijc bereyden,
Maer de vervloeckte hy te gronde smijt.
23 Den vromen sal hy in sijnen wegh leyden
End in sijnen padt die eng' is end smal,
Sal hy hem sijn jonst' rijckelijc uytbreyden.
24 Doch so hy onversiens comt tot den val,
Hy sal dan niet tot stucken zijn gheslaghen,
Want Gods hant hem wel onderhouden sal.
25 Ic was eens jonc, en ben nu out van dagen
doch ick sach den vromen verlaten noyt,
Noch sijn kindren bedelen noch te claghen.
26 Maer hy deeld' uyt den armen seer betoyt.
Ende leerde: dies sal sijn zoet vercoren,
| |
[pagina 106]
| |
Gheseghene zijn waer dattet zy verstroyt,
27 Vliet dan dat quaet tgoede hebt altijt voren
So sult ghy blijven in der eeuwicheyt,
Door Gods goetheyt hy laet doch niet v'lore[n]
De goede, want hy lieft de vromicheyt,
Hy bewaert die sy sullen ooc steets blijven,
Hy verderft die doen ongherechticheyt.
iij Pause.
29 De vrome sullen groote vreucht bedrijven
End besitten d'aerde met haer vrucht,
Sy sullen met haer wooningh vast bevlijven
30 Den vromen mont leert niet dan eer en tucht
Sijn tonghe sal niet dan wijsheyt verconden
En dat goet is en van een goet gherucht.
31 Want Gods wet is in sijn herte bevonden
Daerom sal niet struyckelen sijnen voet,
Waer dat hy oock gaet tot eenigen stonden,
Tis wel waer dat de boose met hoochmoet
Den vromen bespiet en soeckt te doen sterven
Hy loert op hem ghelijck een Wolf verwoet
33 Maer God sal hem sulcx niet laten v'werv[en]
Dat hy den vromen benouwe met cracht,
Noch dat hy hem met schijn des rechts v'derve[n]
dies wacht op God, en wandele met aendacht
In sijn wet, hy sal u int goet lant stellen,
Ghy sult sien vergaen de boose vol pracht.
35 Ick sach dat de boose met sijn gesellen,
Seer was gevreest, ic sach hem hooch op gal,
Als een Laurier vol tacken niet om tellen,
36 Maer comende daer is hem voor sach stal,
| |
[pagina 107]
| |
Soo en was hy daer gantsch niet meer te vinden
Maer hy en sijn plaets waren gantsch v'gaen.
37 Wacht u voor schade, wilt onderwinden
Wel te doen, want die hebben tot loon reyn,
Lust en stilheyt, als des Heeren beminden,
38 Maer de boosdaders sullen groot en cleyn
Vergaen, dat haer betalinghe sal wesen,
Met baren nacomers alle ghemeyn.
39 Onse God is die salicheyt ghepresen,
Der vromen die oock altijt wesen sal,
haer steect, als tcruys groot sal sijn opgeresen
40 Hy sal hen verlossen in sulcken val,
Verlossende sal hy die oock ghenesen,
Want op hem hebben sy betrouwet al.
|
|