Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens
(1609)–Anoniem Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens–
AuteursrechtvrijSingt met aendacht.Die Hemelen seer claer,
Verconden openbaer,
Des Heeren macht seer groot,
T' firmament vast ghestelt,
Ons daghelijcks vertelt,
T'werck sijner handen bloet.
2 D'een dach voor d'ander naer,
| |
[pagina 52]
| |
Gheeft ghetuychnis eenpaer
Ons van God onsen Heere
de nachten alghemeen,
Steedts volghend achter een.
3 Daer is voorwaer yemant,
Gheen sprake noch gheen landt,
daermen niet merckt en hoort,
die leeringhe seer schoon,
die elck uyt s'Hemele troon,
Ontfanckt voort ende voort.
4 S'Hemels loop over al,
Gaet met een groot gheschal,
door die werelt int ronde,
God daer in ghemaeckt heeft
Een wooningh, die hy gheeft
Der Sonnen taller stonde.
5 Daer uyt rijst sy seer claer,
Als een Bruyd'gom eerbaer,
die uyt sijn camer gaet
sy is als een sterck helt,
die hem tot loopen stelt,
End daer van prijs ontfaet.
6 Sy loopt, en van d'een endt,
sy haer tot d'ander wendt,
Des hooghen Hemels spoedich,
Daer can hem (so men siet)
Ter werlt verberghen niet,
Voor haer diet' overvloedich.
Pause.
7 De wet des Heeren doet,
| |
[pagina 53]
| |
Dat hert in overvloet,
Verblijdt zijn end verheucht,
Zijn ghetuychnis ghewis,
Den ongheleerden is,
Een leeringh aller deucht.
8 Heer u gheboden recht,
Verquicken uwen knecht,
End doen sijn hert verblijden,
sy zijn louter en goet
Die der blinden ghemoet
Verlichten t'allen tijden.
9 Die vreese Gods alleyn
Is suyver ende reyn,
End sal eeuwich bestaen,
sijn rechten alle gaer,
sijn oprecht ende waer,
Die niet sullen vergaen.
10 Zy zijn beter dan gout,
Int ghetal menichfout,
Ia dan gout uytghelesen,
Honich is niet so soet
Noch houtchraten goet,
Als u woort Heer ghepresen.
11 Och waer u knecht hem keert,
Hy wert daer door gheleert,
Tot uwen dienst o Heer,
so wie de selve houdt,
Van herten met eenvoudt
Heeft grooten loon en eer.
12 Wie sal doch zijn die man,
| |
[pagina 54]
| |
Die recht bemercken can,
Sijn feylen niet om gronden?
Maeckt my suyver en claer,
Van mijn ghebreken swaer,
End mijn verborghen sonden.
13 Vwen knecht doch bewaert
Dat hy niet sy beswaert,
Met moetwillicheyt quaet,
Dat sulcx niet over my
Heersche: maer dat ick zy
Reyn van sulck een misdaet.
14 Al wat ick spreken sal,
End mijn ghedachten al
Laet u, Heer, welbehaghen,
Ia u, die mijn troost zijt,
Die my verlost altijt,
Wt al mijn quade daghen.
|
|