Sommige geestelijcke, christelijcke liederen ende lof-sangen

Om op hooge feest-daghen en andere tijden te singen

[p. 2]

Tot den Leser.

Beminde Leeser,

Alsoo verscheyden voortreffelijcke Leeraers en heylighe Godtvruchtige Maanen, gedreven zijnde door den heylighen Geest, ons beschreeven en naeghelaten hebben, veel schone leeren, troost-rijcke Boecken tot vertroosting ende onderwijsinghe der Christenen, onder welke Boecken het lieve Psalm-boeck, ons van D.M.L. en meer andere voortreffelijcke Leeraers na gelaten, niet een van de minste, maer wel voor een van de voornaemste boecken, en voor een gulden Clenoot der Christenen mach gehouden worden, daer in een Christen in allen Cruys en nooden, seer schoone vertroostinge vindet, maer dewijl dat veel Geestelijcke Liederen en troost gesangen, dewelcke eenige wel meer voor een ghebedt als voor een ghesangh houden (in het Psalm-boeck by de Christelijcke gemeente, der Augsborgschen Confessie toegedaen, tot Woorden ghebruyckt) niet gevonden worden, daer-en-boven oock veel lieffelijcke Voysen ende Melodyen der selven, veelen Christenen niet bekent. Soo heb ick uyt Christelijcken yver d’eenvoudighe Ionckheydt ten besten niet konnenn naelaten eenighe van de principaelste der selver Lieder niet alleen in kleyn begrijp al dus te samen te trecken, ende in openen druck te laten komen, maer oock de Voysen daer by te voegen, op dat die onder de Ionckheydt en eenvoudige mogen gelesen ofte gesongen worden, en door kracht en bystant des H. Geestes vrucht en troost daer uyt scheppen mogen, want een Christ in blijtschap en in droeffenis, jae oock in de uyterste dootsnood daer door verquickt en getroostet kan worden, ick hoope en vertrouwe tot alle Christenen, dat sy haer dit werck (dewijl het uyt sonderlingen yver en begeerte, om de Ionckheyt en d’eenvoudige daer mede te stichten, geschiedt is) niet sullen mishagen. Vaere wel.

V. L. D.

J.H.

[p. 3]

Vande Instellinge des H. Avontmaels
Matth. 26. Marc. 14. Luc. 22. Paulus 4. Corinth. 11.

Op de wijse van den 119 Psalm. oude comp.

Als nu Christus ghebenedijt
Wist dat gekomen was de tijt,

Dat hy van hier soud scheyden,

Aenden dijck met sijn Iongers sat,
En met hun hy het Paesch-lam at,

‘t Was voor ‘t lest doen bereyden:

Hy sprack: Ick hebb’ begeerte groot
Met u (eer dat ick sterf de Doot)

T’eten dit Paesch-lam schoone:

Van nu voortaen, segg’ ick u al,
Dat ick hier af niet eten sal,

Tot hem ‘t Rijck Godts vertoone.

2. Als hy also nu met hun at,
Heeft hy sonderling gedacht, dat

Hun heer niet werd onmachtigh

Set daerom in het Sacrament.
Nam ‘t Brood met danck, brack ‘t hun present,

Gaft hun, en sprack aendachtigh:

Neemt, eet dat is mijn Lichaem,
Dat aen het Cruys voor u ter braem

Haest sal werden gegeven?

Sulcks doet, en gedenckt mijns daer by,
Dat ick u Heer en Heylandt zy,

Al die gheloovigh leven.

3. Desgelijcken als op dat pas
Het Avondtmael voleyndet was,

Sterckt hy sijn Iongers teere:

En heeft dit Sacrament volmaeckt,
Den Kelck oock met sijn Handt geraeckt

[p. 4]

 

Danckt’, gaf hun dien, sprack in ere:

 

Neemt, drinckt alle, dat is mijn Bloet

 

Des nieuwen Testamentes goet,

 

‘t Welck ick aen ‘t Cruys waerachtigh

 

Voor u sonden vergieten sal:

 

Sulcx doet (als ghy daer af drinckt al)

 

Dat ghy mijns zijt gedachtigh.

 

4. Soo Godt in Egypten sloech doot.

 

d’Eerste-geboorten kleyn en groot,

 

En dat op eenen nachte:

 

De Koninck Pharao verdronck,

 

En in de roode Zee versonck

 

Met alle sijn Heyr-krachte:

 

Doen sette Godt in den Paesch-dagh.

 

Daer by sijn Volck te dencken plach

 

Aen all’ sijn Wonder-daden:

 

Waer door sy werden uytgheleyt

 

Met stercker Handt uyt dienstbaerheydt,

 

Door de Roo-Zee drooch traden.

 

5. Also oock Christus onse Heer

 

Door sijn Bloet in het doopsel meer

 

Versinckt al onse sonden:

 

De Doot verworght, de Helt verstoort,

 

De Handt-schrift die ‘t gemoet vermoort

 

Heeft hy aen ‘t Cruys gebonden.

 

Dat sijn Kerck sulcx indachtigh zy,

 

Tot een Paesch-lam hem selfs maeckt hy

 

In ‘t Testament, en stichte

 

Sijn Lichaem t’eten in het Broot,

 

In Wijn te drincken sijn Bloet root,

 

Door sijns Woordts groot gewichte.

 

6. Die van dit Broot (na sijn bevel)

 

Eet, en drinckt van ‘s Heeren Kelck wel

 

Die soud’ sijn Doot oorkonden:

[p. 5]

 

Naemlijck dat Christus onse schuldt

 

Aen ‘t kruys betaelt heeft en vervult

 

En uyt gheveeght ons zonden,

 

Dat ons Godt nu genadigh zy,

 

Soo wy ‘t gelooven, en daer by

 

Ons aen den Doop vast houwen:

 

Soo sullen wy Gods kind’ren zijn,

 

En ‘t Hemelrijck innemen fijn:

 

Dat gunn’ ons Godt vol trouwen.

 

7. Dus proef hem de mensch metter daet

 

Eer hy tot dese Tafel gaet:

 

Dat hy wel ken sijn herte,

 

Of hy in ‘t recht Gheloove staet,

 

Met ware liefde daer toe gaet,

 

Dat hem geen onboet smerte.

 

Dat hy hem selfs niet eet ‘t Oordeel,

 

Om dat hy niet onderscheydt heel

 

‘t Lichaem Christi des Heeren:

 

Dat hy der zonden suur-deegh quaedt

 

Uyt-veegh, door des heyl’gen Geests raedt

 

Christo ‘t Lam Godts ter eeren.

 

8. Daerom soo laet ons al ghelijck

 

Godt den Vader in Hemelrijck

 

Van gantscher herten beden,

 

Door Christum, daer wy al op staen,

 

Die genoegh heeft voor ons gedaen,

 

De doodt voor ons geleden,

 

Dat hy door den heyligen Geest

 

Ons Geloof wil verstercken meest,

 

Om nae sijn Woordt te leven.

 

In rechter liefde sonder nijdt,

 

En dat hy ons nae desen tijdt

 

d’Eeuwige vreughd wil geven.