Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens, ghemaeckt uyt den ouden ende nieuwen testamente,
(1593)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijnu onlancx ter eeren Gods, ende tot stichtinghe des eenvuldighen sanghers by malcanderen vergadert ende uytghegheuen
op de wijse: Nae mijnen sanck wilt hooren altemale.SOnder Godt, niet zijn alle Menschen wercken, Ga naar margenoot+
So men mocht mercken // ter tijt Eli wel,
| |
[pagina 140]
| |
Zijn sonen, twee onnutte boose clercken,
Deden verstercken // den tooren Gods fel,
Tusschen t'volck van Israel ghepresen // wijdt,
Is op desen // tijdt,
Met den Philistijnen op gheresen // strijdt,
Al bewesen // vlijdt,
Dapper snel // Israel // liet daer op den velde,
In des doots ghewelde // vier duysent getelde,
Hoe haer Godt so quelde // spraken sy daer naer
En die Arcke claer,
Des Verbondts eerbaer,
Namen sy met haer,
Op dat haer gheholpen waer.
Ga naar margenoot+Hophni, Pinehas, Elijs sonen t'samen,
Met de Arcke quamen // in den legher gaen,
Ga naar margenoot+Een groot gheschal, van vreucht was daer te ramen,
En dit vernamen // haer vyanden saen,
Hoe die Arcke Gods haer quam ghenaken // by,
Ga naar margenoot+Beangst spraken // sy,
Wie sal ons van dese Goden maken // vry ?
Hoe ontraken // wy?
Die vailliant // hebben t'landt // Egypti gheslaghen,
Met allerley plaghen,
Weest sonder vertsaghen,
Wilt in't strijden dragen // u als Mannen fijn,
Ga naar margenoot+Ghy elck Philistijn,
Dat wy met ghepijn
Gheen dienaers en zijn
Der Hebreen op dit termijn.
Ga naar margenoot+Alst nu ginck dan, op een strijden en vechten,
Israel met slechten // moede henen vloot,
End' liet daer doodt // dertich duysent voetknechten,
Ga naar margenoot+T'was wel ten rechten // eenen slach seer groot,
Elijs sonen storven daer beschuldich // dat
Ga naar margenoot+Arcken guldich // vat,
Werdt ghenomen, Eli seer sorchvuldich // sat
| |
[pagina 141]
| |
Onverduldich // mat,
Dit ghehoort // rechte voort // viel gheheel t'onvreden,
Achter om beneden // brack den hals ter steden, Ga naar margenoot+
En is overleden // maer die Arcke tot
T'Philistijnen lot // bevoer tot Asdod,
In den Tempel bot,
By Dagon haren Afgod. Ga naar margenoot+
Smorghens als die van Asdod vroech op stonden, Ga naar margenoot+
Haren Dagon vonden // sy ghevallen daer
Op zijn aenschijn voor d'Arcke ongeschonden,
En gingen hem gronden // op zijn plaetse, maer
T'volck der Philistijnen smorgens anden // dach,
Meer met schanden // sach,
Hoe dat Dagon sonder hooft oft handen // lach, Ga naar margenoot+
En noch vanden // slach,
Die Godt gaf // fel end' straf // daer in alle palen,
Leedt t'volck sonder dralen
Heymelijcke qualen, Ga naar margenoot+
Die Arcke te falen // waren sy bedacht,
T'samen met eendracht,
Doch waer mense bracht,
S'Heeren handt met cracht Ga naar margenoot+
Was de lieden te onsacht.
Prins als de plagen seer werden te graeyen,
End' t'landt t'overvloeyen // van menige muys,
Sonden sy d'Arcke met twee jonghe Koeyen, Ga naar margenoot+
Die men hoorde loeyen // wederom nae huys,
Dit exempel dient t'onsen vermeere // yet
Dat men leere // siet
Hoe Gods Gheest den Afgodisten seere // vliet, Ga naar margenoot+
En den Heere // niet
En heeft sin // te zijn in // een Ziel onbequame,
Boosachtich infame,
Oft in een lichame,
Zijnde ghehoorsame // noch de zonde mal,
Want Christus voor al,
Gheen deel noch aenval
| |
[pagina 142]
| |
Heeft met Belial,
Noch oock nemmermeer en sal.
Een is noodich. |
|