Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens

Een nieu Liedeken,

Na de wyse: Alsoo t' begint.

ICk dancke Godt Almachtich, ⁺
O Vader delicaet, ⁺
Van uwer liefden groot en crachtich
Die 't al te boven gaet,
Dat ghy my niet en hebt ghesleghen,
In mijn boos leven quaet, ⁺
Want ick in alle weghen,
Dede na t' vyandts pleghen,
Seer boos en buytertierich,
In dronckenschap seer fel,
In overspel seer onmanierich,
In vechten seer rebel,
Dat waren meest al mijn affeeren,
Met een nydich opstel,
Al na s vyandts begheeren,
Veel goets hielp ick verteeren,
Als een arm ellendich vat:
Noch deed' ick boose keuren,
Wijf, Kinders deed' ick treuren,
In zwaer doleuren, o Heere vergheeft my dat.

Babel liet my alsdan met vreden,

In haer ghemeente coen,
Dat sijn meest al haer zeden,
En haerlieder bevroen,
Maer als ick quam tot den verstande,
En niet en wilde doen,
Voor haer mijn offerhande,
Doen moest ik uyt den Lande:
Ick viel in een jammerlijck suchten,

+ Joan. 3/16

+ Rom. 5/8.

+ 1. Joan. 4/9.

[p. 118]

 

En in een zwaer verdriet,

 

Dinckende waer sal ick henen vluchten

 

Want die te voren siet,

 

Veel vrientschap my plach te betooghen

 

Midts dat ick haer verliet,

 

⁺Keerde van my haer ooghen,

 

Ick en wilde met meer pooghen,

 

Tot sulck vleeschelick leven bloot,

 

Want ick vandt claer gheschreven,

 

⁺Die naden vleesche leven,

 

Worden verdreven, al in d' euwighe doot.

 

⁺Ick roepe als een zware sondare,

 

Heere wilt my ontfaen,

 

Doet my als den Moordenaere,

 

⁺Want als den Publicaen,

 

So belyde ick Heere mijn sonden,

 

⁺Wilt my ter noot bystaen,

 

Giet oly in mijn wonden,

 

Dat ick uwen lof mach verconden:

 

Heere tot u maeck ick mijn ganghen,

 

Toont my u schoone Stadt,

 

En met een hertelijck verlanghen,

 

Soeck ick den rechten padt,

 

Heere wilt mijn herte regieren,

 

⁺Dat ick mach uwen schat

 

Bewaren in al mijn hantieren,

 

⁺ghy ondersoeckt de nieren,

 

⁺Ende oock des Menschen herte fijn,

 

Wilt my doch henen leyden,

 

⁺In de oprechte weyden,

 

Mijn ziele gheleyden, als een goet Medecijn.

 

Of ick my als de levende stenen,

 

⁺Also vonde bereyt,

 

So soude ick al swerelts vercleenen,

 

Lyden met danckbaerheyt,

 

En my van herten wel verblyden,

 

In druck en zwaer arbeyt,

 

Na Petrus belyden,

 

Nu en tot allen tyden:

+ 1. Pet. 4/4

+ Rom. 8/13

+ Luc. 23/28

+ Luc. 18/13.

+ Luc. 10/34

+ 1. Reg. 16,7.

+ Psal. 7/10.

+ Jer. 11/20. 17.10.

+ Apo. 2/23.

+ 1. Pet. 2/5.

[p. 119]

 

So soud' ick my verjubileren,

 

Hooren de soete stem,

 

Maeckt u op sonder cesseren,

 

Ghy stadt Jerusalem, ⁺

 

Staet op ghy ghevanghen teere,

 

Van uwe banden snel,

 

Want also spreeckt de Heere,

 

Ghy sijt in grooten verseere,

 

Vercocht waerlijcx om niet,

 

Om niet voor alle saken,

 

Sal u verlossinghe naken,

 

Met een so vierich haken, uyt al u verdriet.

 

Mijn lieve bruyt weest nu vol feesten

 

Verblijt u nu certeyn,

 

Over welcke alle tempeesten ⁺

 

Gaen, gheacht sijnde cleyn,

 

Siet ick wil u steenen veerdich,

 

Legghen als chieraet reyn,

 

Om dat ghy blijft volheerdich

 

By myne woorden eerweerdich:

 

Al sijt ghy hier in zwaer ellenden

 

Vreest niet ghy cleyne Bruyt,

 

Al ist dat zy het lichaem schenden,

 

Door afgrysich besluyt,

 

Betrouwt op my voor alle dinghen,

 

Met een blyde gheluyt,

 

Suldy t' nieuwe Liedt singhen,

 

Als ghemeste calveren springhen,⁺

 

U droefheyt sal worden een groote vreucht ⁺

 

Siet een eeuwighe Croone,

 

Wil ick u t' uwen loone,

 

Al in mijn rijcke schoone, gheven reyn suyver jeught. ⁺

 

Mijn Bruydegom, o Godt sucadich,

 

Die my ghereynicht heeft,

 

Deur t' waterbadt in 't woort ghenadich, ⁺

 

O Broodt daer 't al afleest,

 

Ghy die my hebt met uwen bloede ⁺

 

Ghecocht, ende noch gheeft ⁺

 

U woort tot mynen behoede,

+ Esa. 52/1.

+ Esa. 54/11

+ Mat. 4/2.

+ Joan. 16.20.

+ Apoc. 2/10

+ Eph. 5/26

+ Act. 20/28

+ Eph. 1/17.

[p. 120]

 

⁺O troost in mijn aermoede:

 

⁺Ghy sijt het reyne Woort des Vaders

 

Die my dier heeft ghecocht,

 

⁺Ende waert onder de misdaders,

 

⁺Gherekent en versocht,

 

⁺Mijn kranckheyt hebt ghy selfs ghedraghen

 

⁺T' verloren Schaep ghesocht,

 

⁺Nae u Vaders behaghen,

 

U lof wil ick ghewaghen,

 

Ghy sijt dat rechte fondament,

 

Ghy sijt den wech tot vrede,

 

⁺Dat eeuwich leven mede,

 

⁺Wijngaert vol soetichede, van myner zielen jent.

 

Princelijcke Bruydt vol trouwen

 

Nae dat ghy my bemint,

 

⁺Soo wilt doch mijn gheboden houwen

 

De werelt niet versint,

 

⁺Maer wilt my voor de Menschen prysen

 

Siet toe dat ghy verwint,

 

Vreest niet Babels afgrysen,

 

In my wilt verjolysen:

 

Ick sal seer haestelijck comen,

 

⁺En mynen loon met my.

 

⁺Men sal u dat heylich volck noemen,

 

⁺Verloste des Heeren vry,

 

Ghy sijt lieffelijck van aenschyne,

 

Ick verblyde my in dy.

 

⁺Seght vry tot desen termyne,

 

⁺Hy is mijn Godt, en ick ben zyne

 

⁺Blijft vast in mijn gheboden vroet,

 

Ghy sult de stemme hooren

 

Als mijn lieve tresooren.

 

⁺Comt hier mijn uytvercooren,

 

Besit mijn rijcke soet.

+ Apoc. 1.5.

+ 1 Cor. 6.20.

+ 1. Pet. 1.18

+ Esa. 53.15.

+ Marc. 15/28

+ Luc. 22.37.

+ Luce 15.4.

+ 1. Cor. 3.1.

+ Joan. 14.6. 15.1.

+ Joan. 14.15.

+ 1. Joan. 2.15.

+ Apo. 22.12.

+ Deu. 7.16.

+ 1. Pet. 2.9.

+ Cant. 6.3.

+ Jere. 31.9.

+ 2. Cor. 6/18

+ Mat. 25 34.