Een schone ende ghenoechelijcke historie van Ioncker Ian

Dat xvi. Capittel. Hoe heer Ian met groote droefheyt van Gloriande gescheyden is, ende is ten lesten gecomen byden Coninck van Enghelant die hem by hem onderhouden heeft.

ALs Gloriande al dese dingen hoorde werdt zy zoo bedruckt dat zy van rouwe bedoude, ende doen zy weder tot haer selven ghecomen was sprack zy ende zeyde: O Godt hoe mooghen dese verraders ende flacteerders deese boosheydt ende onduecht versiert heb-

[fol. D4r]

ben, daer ghy mijnen Vader anders niet dan alle Duecht beweesen hebt, maer het is alsmen plach te segghen, haet ende nijt en bestorven noyt. Voor waer schoon lief sprack heer Ian ghy seght de waerheydt, maer nae dien dat het aldus met my ghestelt is, zoo wil ick oorlof aen v nemen met alzo grooten Hert-rouwe als oyt Ridder deede van zijnre Vrouwe, maer ist dat het lichaem van u vertrect, mijn herte sal nochtans nacht ende dach by u blijven ende ic hope dat ghy van my hooren sult binnen vier iaren ist dat my God mijn leven spaert, ten waer dat ic eer weder quame. Mijn schoon Vriendt sprack Gloriande hoe neemt ghy den tijdt zo langhe ick en weet niet wat aengaen, want my twijfelt dat ick bevrucht ben Ay lacen ic en weet nu gheenen vrient ter Werrelt daer ick mijnen noodt teghen claghen mach, doen sloodt haer tHerte toe van rouwe. Daer waren haer blyder herten zo vol drucx, dat sy van groter benautheyt niet spreken en conden. Dan zy deen den anderen in den arm namen, ende met dien vielen hen de tranen wt den ooghen als twee loopende Fonteynen. Doen zy weder tot haer selven quamen zoo zeyde heer Ian Schoon lief stelt u te vreeden het beste dat ghy cont, ende wanneeer ghy siet dat ghyt niet langher verberghen en cont soo gheuet uwer voetster-vrouwen Sibilla te kennen, doen zy lange met malcander ghesprooken hadden, is Gloriande opghestaen ende heeft een Somer gheladen met Goude ende dien heeft zy den Ridder gheschoncken om teer Ghelt te hebben, ende daer na zijnse met grooten druck van een ghescheyden, hy nam oorlof, ende kustese vrientlijcken aen haren Mont. Heer Ian ginck in zijn camer ende sloot sijn duere na hem toe ende wert hem selue beclaghende ende zeyde: Nu ben ick de alder ongevallichste Mensche diemen mach vinden, want ick nu moet verliesen alle mijn ghenuechten op deeser aerden, want ick moet dat landt vlien onverdiendt daer alle mijn troost ende ghenuechte in rust ende hi weende seer deerlijcken alst ghoet te bedencken is. Ende als hi langhe tijt hadde geweest in dit verdriedt, trooste hy hem seluen ende greep eenen moedt t'beste dat hy conde. Gloriande hadde aen d’ander zijde zo groten rouwe, dat huer camenieren haer niet te vreden stellen en conden. Daer nae riep Heer Ian zijnen Schiltknecht ende beval hem dat hy zijn dinghen ghereedt maken soude, hy nam oorlof aen dat Hoff ghesinde die alle droevich waeren van zijn vertrecken hy soude hem oock ghaerne ghewroken hebben aen Gouweron, maer hy en conde hem tzijnen wille niet vinden, ende Gautier de Hertoghen ontriet het hem. Aldus zijnder veel Heeren met hem een mijle weechs ghereeden, die seer droevich waeren van zijn vertrecken. Als zy met hem een stuck weechs ghereden hadden, zoo hielt hy zijn Paerdt stille ende badt henlieden dat zy wederomme rijden wouden. Ende zo hebben zy alle oorlof aen hem al wenende ghenomen. Daer na riep Heer Ian den Coninck Alphonsus ende den Hertoghe Gautier aen deen zijde ende seyde: Mijn lieve heeren ouermidts dat ick u beyde betrouwe als Broeders, zoo moet ic v een sake te kennen gheven die my opt herte leyt, u is wel kenlijcken hoe dat de Keyserlijcke mayesteyt my zijn dochter ghelooft heeft, door den dienst die ic hem gedaen hebbe Nu door de liefde die wy tot malcanderen hebben, zoo hebben wy deen den anderen ons trouwe ghegheven, ende ick hebse nu bevrucht ghelaten, twelc my nu hertelijcken leedt is dat het zoo verre gecomen is nu wy van malcanderen scheyden moeten, ende ouermits dat ick nu in vreemde Landen reysen moet, soo begheer ick ootmoedelijcken aen u beyden, wanneer den tijt compt

[fol. D4v]

dat zy een vrucht ter Werelt brenght, dat ghy niet ghehinghen en wilt, datmen die vrucht ofte de Moeder eenich ledtsel aen doe, want ick sweere u by mijn Ridderschap ick salt zoo hoochwreken datmender ten eeuwighen daghen af sal weeten te spreken, daeromme beveel ickse in uwer beyder hoede begheerende dat ghy uwe wterste beste hier meede doen wilt, want ick sorghe dat de verraders daer seer op wt sullen zijn om ten minsten de vrucht te bederven. Als de heeren dit hoorden, hebben zy hem wt ghoeder herten belooft dat beste daerinne te doen. Ende heer Ian nae den oorlof reedt zijnder vaerden ende aldus rhoende door bosschen door haghen ende ouer velt soeckende zijn avontuer, peynsde hy altijdt op de ouer Schoone Gloriande die hy bevrucht ghelaten hadde, ende sorghende oft haer eenich misquaeme ghebueren mochte, zoo is hy gereyst door Aelmanghen ende Deenmarcken. Ten lesten heeft hy voor hem ghenomen te reysen nae Enghelant, want de fame vanden Coninck ghinck door alle Landen dat hy alle vroome Ridders onderhielt in grooter eeren, ende hy is zoo lange gereyst dat hy in Engelant ghecomen is De Coninck hieldt hem doen ter tijdt t'meestendeel binnen Lonnen, ende heer Ian is derwaerts ghereyst, binnen Lonnen comende, zoo is hy ghelogeert geweest in een goede ende eerlijcke herberghe, daer veel Edelmans vanden hove daghelijcx derkeerden, ende heeft daer kennisse mede ghemaect. Onder ander wasser een Ionck Ridder uyt Vranckrijck ghebooren ghenaempt Guydo ende ouermidts zijn ghetrouwen dienst hadde hem de Coninck opper iagher ghemaeckt, met desen hielt Heer Ian meest kennisse, alzoo dat zy ten lesten malkander beminden, als Broeders, ende dese ionghe Ridder nam heer Ian by hem in des Conincx Hof ende dede zoo veel aenden Hofmeester als dat hi daer ooc onderhouden worde