hy wel sach dat hy van buyten ende van binnen verraden was. Doen ginck hy in hem selven versieren hoe hijt best soude aenstellen, hem dochte het beste zijn, dat hijse teghen zoude rijden, hy beval hem selven inde handen Godts ende sprack sal ick ymmers moeten steruen zo woude ick, dat ick mijn lief de schoone Gloriande eens mochte aenschouwen, ic soude te dierder mijn leuen teghens dese honden vercopen. Als de schoone Gloriande sach haren vriendt teghen de Sarasijnen rijden, zo wert huer zoo bange, dat zy ter aerden ghestort soude hebben, en hadden huer camerieren ghedaen, diese ouer eynde hielden, ende droegense in huer camer op huer bedde, daer bedreef zy zoo grooten misbaer dat het een stenen herte mochte ontfermen. De Ridder by de Sarasijnen comende zo reet hy den eersten die hem teghen quam zoo dat hy hem wel een voedt diep int lijf ran, ende viel vanden paerde ende hy brack zijn lance. Doen track hy zijn swaert, daer hy wonder mede bedreef verslaende ende quetsende veel Sarasijnen, maer want hem den hoop te groot viel zo is hy onder de stadt gheweken want hy was oock seer moede maer de Sarazijnen zijn hem rasschelijck nae ghevolcht ende drongen hem tot aende vesten vander stadt, nu stont hem een groote sorghe aen, want zy dreven hem tot voor die poorte, die mijn heer Lanceloot in zijn bewaringhe hadde, daert menich Ridder aensach ende twas hen allen leet ende souden hem gaerne gheholpen hebben ende de poorte ontsloten, maer zy ontsagen alle te seer Gouwerons macht. Heer Ian weerde hem als een vroom Ridder, maer ten lesten worde zijn paert onder hem doot ghesteken alzo dat hy was in grooter noot ende weerde hem zo hy best mochte Als heer Lanceloot dit heeft gesien ende mercte wel dat hijs niet langhe en soude moghen teeghen houden, zoo sprack hy totten Keyser ende zeyde: Hier blijft Huyden den besten Ridder doot die Godt oyt ter Werelt gheschapen heeft, wy sullen altegader in zijn doot schuldich zijn indien wy hem niet te hulpe en comen ic en cans niet langher ghedoghen dat hy hier voor mijnen oogen sal moeten sterven ick sallen helpen wt der noodt oft ick salder den doot om sterven daeromme begeer ick dat ghy my oorlof wilt geven. Doen seyde Gouweron: By mijnen rade en suldijs niet doen, en ghedenct u niet dat hy uwen broeder versloech ende hadde u gaerne vanden selven ghedaen. Lanceloot zeyde. Ick en achte des niet, dat gheschiede in feyten van oorloghe en zijdt ghy met v adherenten een oorsaecke daer inne gheweest dat weet ghy wel, ick hebbe ghesworen alle Ridders die in nooden zijn by te staen oft daer voor Doot te blijuen. Als Gouweron dit hoorde sweech hy al stille, maer hy was op Lanceloot seer ghestoort ende peynsde hem noch eens op Lanceloot te wreeken. Lanceloot is sonder eenich toeven met twee-hondert ridders die in zijnen dienste waren ter poorten wt ghereeden. Soo haest hy buyten der Poorten was, zoo heeft de verraeder Gouweron de poorte weder wel vast doen sluyten, verbiedende datmen niemandt meer wt oft in laten en soude. Lanceloot is ter plaetsen ghecoemen daer hy heer Ian sach vechten te voet, hy doorbrack met crachte de schaeren tot hy by heer Ian quam die daer geheel stondt geverwet met het bloet der Sarasijnen die hy versleghen hadde. Als Heer Ian hem sach sorchde hy van binnen verraden te zijn ende dat Lanceloot daer was ghecoomen om hem te crincken ende inde handen der Sarasijnen te leueren om dat hy hier voortijts zijnen Broeder verslaghen hadde ende zeyde in hem selven, hier comt de ouermoedighe Lanceloot ick
Auteursrechtvrij