De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers

Zingende de aldernieuwste Liederen, die hedendaags gesongen worden

[p. 77]

Op het Arriveeren van de Oostindische Compagnie Scheepen, en het swieren van de Matrosen.

Op een Aangename wijs.

1. De Oostinje-vaars zijn binnen:
Te zamen van ‘t Iaar,
Komt laat ons beginnen,
Te wenschen malkaar,
Wellekom mijn welbeminden,
Wellekom liefjes al,
Het gelukt my u te vinden,
Hier aan de Amstel-wal.

2. De Amsterdamse Waardinne:
Die zyn weer vol zwier;
Het Na-schip is binnen,
‘t Is haar een plysier,
Nog meerder de Hoeren,
Met haar geveinst gestreel,
Die leggen te loeren,
En wenschen haar deel.

3. Nu zitten de Hoeren,
Als met open keel,
Om u te vervoeren,

[p. 78]

 

Door haar zoet gestreel.

 

Zy weeten Oost-Inje

 

De naam brengt het mee

 

Om je gelt, ik beminje

 

Wyn Vrind, weest te vree.

 

 

 

4. De Oost-Indiesche Matroozen,

 

Als zy zyn aan wal,

 

Zy gaanen Liefkozen

 

En dat overal.

 

By Nagten en dagen,

 

En ‘s Morgens vroeg,

 

Komt men na haar vragen,

 

Zy zyn in de kroeg.

 

 

 

5. Ia ook de Officieren:

 

Die leven briljant:

 

Zy gaan eens zwieren,

 

Met Iuffrouws van de trant,

 

Bardeel en Biliarte;’

 

Die houden weer aan:

 

Zy laaten zig niet tarte;

 

Het kan ‘er op staan.

 

 

 

6. Des ‘s Middags niet te Eeten,

 

Des ‘s Avonds niet ‘t huis,

 

Men moet dan ook weeten,

 

Dat daar is munt nog kruys,

 

Zo lang dat is by haar,

 

Soo is ‘t schenk maar in:

 

Sa Hospes rap ons maat,

 

Dat gaat na ons zin.

 

 

 

7. Dan kan men ze vinden

[p. 79]

 

Des ‘s Avonds zeer laat

 

Met Snol of Beminden

 

Men wandelt op straat

 

Men hoort zoete Liefje

 

Wilt gy met myn gaan

 

(Seg zoete lieve diefje,)

 

Niet veer hier daan.

 

 

 

8. Maar dog voor het leste,

 

Oost Indies-vaarders al,

 

Ik raad uw ten besten,

 

Als gy zyt aan Wal.

 

Wilt uw wat toonen,

 

En leven zoo niet voort,

 

Ofse zult weer haast koomen,

 

Aen een ander Scheepsboort.