De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers
(1775)–Anoniem De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers– AuteursrechtvrijZingende de aldernieuwste Liederen, die hedendaags gesongen worden
Op een aangename Wys.1. Wat vlam verteert mijn Ingewant?
En wat een alle kant?
Dat u geen yver vuur verwelkt,
Mijn hert ontfonkt mijn keer op keer:
Ik ken mijn zelf geen meer.
2. Dat het geweld,
Heeft neer geveld:
De roem van mijn Toneelen,
Mijn Kunst-toneel ja daer geen dag,
Geen Schouburg wederga van zag,
ô Nagt vol jammer en geklag!
3. Mijn Boog-verwelfzel valt hier neer,
Hier baet geen tegenweer:
Mijn schuilplaets is aen alle kant,
| |
[pagina 39]
| |
Scheen door het flonkerent diamant,
Te twisten met de brand.
4. Dat cierlyk was,
Verteert in as,
Men hoort Pylaren kraken,
Trek-Konst lief hebbend Amsterdam,
Ons Pronk-Iuweel legt door de vlam:
Als toen ‘t zijn oorsprong nam.
5. Wee ô mijn kinderen, wee mijn kroost!
Wie is u hulp of troost?
Weent gy als een yvere By!
U honing stort ik vry ja vry,
Gy deelt in het lot van my!
Schept moed nogtans,
Ligt dat u glans.
6. Overlang sal weer verrysen,
Maekt dat mijn wel toneel die hygt:
Haer oude luister weder krygt:
En sal nog hoger stygen.
|
|