De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers

Zingende de aldernieuwste Liederen, die hedendaags gesongen worden

[p. 23]

Een nieuw Lied, gemaakt van J: F: G.

Kan gesongen worden op een nieuwe Wys.

1. Ik heb de Waerelt door gezworven,
En het alles ondersogt:
Was ik ‘er Wel af gestorven,
Mijn smert was als ten eynd gebragt;
Maer ô! neen laet nog niet wesen;
Ik zit heden onbewoog’,
Dagelijks vol smert en vresen,
Een walg in mijn eigen oog.

2. De Waerelt is voor elk bysonder,
Een wonder rat, dat keer op keer:
d’Een draeit boven de ander onder,
Gelijk een Vogel vliegt op en neer:
So verlopen straks de Tyden,
Dan weer droefheyt, dan weer vreugd;
Den Mensch treft altoos een van velden,
Het beste Deel, is matig verheugt.

3. En op zijne Zaek te passen,
Dat men tot geen Val geraekt:
Ontugt, Zwieren, Suipen, Brassen,
Moet van ons zijn ‘t meest gehaet:
Dan sal men ‘t best bevinden,

[p. 24]

 

Want de Deugd, de Deugd selfs is,

 

Wilt u daer straf aen verbinden,

 

Dan loopt gy alle Onheyl mis.

 

 

 

4. Nooit beklaegt iemand zijn saken,

 

Voor dat hy zit in ‘t Geval;

 

Dan wou men ‘t wel anders maken,

 

Maer dat helpt dan niemendal:

 

Ryk of Arm, Iong of Oude,

 

Laet ik geven u dees’ Raed,

 

Vry-gesel, Maegd of getroude,

 

Houd in alles de middel maet.

 

 

 

5. Laet geen drift u ooit vervoeren,

 

Wy U so wel voor schyn als daet:

 

Man geslagt aenschou geen Hoeren,

 

Tot u begeerte, dat is quaet:

 

Vrysters, Vrouw zyt niet begerig,

 

Op Een die des Anderen is;

 

Wagt op u Deel, ik zeg tot Lering,

 

Of gy loopt geen Onheyl mis.

 

 

 

6. Alle Quaet komt ons te voren,

 

Alsje ziet op veele plaets:

 

Drift die kan den mensch beroeren,

 

Tot een staet seer gantsch melaets:

 

Hier mee sal ‘k Vars besluiten,

 

En aen alle die het Leest,

 

Teffens mijne wensch ook uiten,

 

Leeft eeuwig vergenoegt van Geest.