Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens
(ca. 1625)–Anoniem Schoon suverlijck boeckxken–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Een Meysken heb ick soo seer bemint.Een nieu liet soo heffen wy aen
hoordt toe ghy Christenen allen,
van onsen eersten vader Adam,
hoe dat hy by is gevallen,
zijn eygen wijsheyt heeft hem bedroghen,
hy heeft gevolght zijns selfs raedt,
Een mensch die op hem selfs staet,
Gods Gheest wort hem ontoghen.
Adam was binnen den Paradijse,
Gestelt van onsen Heere Godt,
den boom des wetenschap ginck by hem bewijsen
En hy gaf Adam een gebodt
dat hy daer af nz en soude eren
Adam vernam door des duyvels raet,
dat hy soude weten
| |
[pagina 114]
| |
goet ende quaet,
Doe heeft hy in den Appel ghebeten.
Adam is van Gods woort geweken,
en so in zonden gecomen
Doe heeft hy bekent zijns selfs gebreken,
en heeft Vijghebladeren genomen,
maer ten mocht hem geenen troost geven,
zijn herte dat bleef altijt verstoort
Want alleen by des Vaders woordt,
Daer moet de Ziele by leven.
Godt die niemant begrijpen en can,
die hadde den mensche seer uyt vercoren,
En sach alle de kinderen van Adam an,
dat sy moesten sijn verloren,
doe heeft hy hen een belofte gegeven,
Dat sy noch een saet souden crijgen,
twelck des Duyvels hoordt al doorcrijghen,
daer zijn sy vast op gebleven.
De Vader heeft de Bruyloft bereyt,
om ons zijnen son te geven,
de liefde die hy tot ons seyt
heeft hem daer toe gedreven,
dat hy ons voor zijn Bruydt wil trouwen,
En maken ons alle zijn goedt ghemeen,
door t’gheloove moet dit geschien,
dat wy zijn beloften houwen.
Christus is uyt zijn glorie gegaen,
Ende is in den vleesche gecomen,
Ende heeft de Wet voor ons voldaen,
dus en mach ons niemant verdoemen,
Wy waren daer aen ghebonden,
Maer Christus die heeftse nu opgeheven,
Want sy en heeft ons niet meer ghegeven,
dan kennisse van onse zonden.
Gelijck wy alle voor Adam sterven,
Als Paulus heeft beschreven,
so werden wy nu door Christum erven,
kinderen van dat eewige leven,
Wy zijn door hem genesen,
door Adam is de zonde gecomen,
Christus die heeftse weder wegh genomen,
Laet ons danckbaer wesen.
Christus heeft doch selve gesproken,
eer dat hy ontsinc zijn wonden,
dat zijn Lichaem sou worden gebroken,
Ende gegeven worden voor onse zonden,
ende mijn bloet wil ic u schincken
Dit is eenen put vol genaden
so wie mijn ziel nu wil versaden
Hier uyt so moet hy drincken.
Door Christum alleen moeten wy bestaen,
Tot den Vader is vergaren,
die van elders in zijn Rijcke wil gaen,
Dat zijn dieven ende moordenaren,
en laet u dit cleyn ooc niet beroven:
De Sone des Menschen moet zijn verheven,
op dat sy alle souden hebben dat leven,
Die in zijnen Naem gelooven.
Wy en zijn niet verlost door silv’ of gout,
maer door tbloet ons Heeren
Hemel ende Aerde is in zijn gewout,
wat soude hy van ons begeeren,
Wort den Hemel door wercken verworven,
Soo comt de rechtveerdighz door de Wet,
Van Christo en hadden wy dan niet te bet,
Ende waer te vergheefs ghestorven.
Doort geloof zijn wy in Christo rechtveerdig,
ende niet door
| |
[pagina 115]
| |
onse wercken,
Maer van ons selven zijn wy Gods onweerdigh,
Op ons en soude Godt niet mercken,
Maer in zijnen Sone heeft hy behagen,
Hy is sonder ons verdienste tot ons gecomen,
En heeft onse zonden op hem genomen,
Ende is aen de Cruyce gheslaghen.
Niemant en mach tot Christum comen,
ten waer hem van God ghegeven,
Niemant en wil hem van zijn geloove beroemen,
Maer bewijst u geloove met den leven,
En volgt wel nae Christus exempel,
Leert u selven altoos versmaen,
En wilt altijt op Christum staen.
Sulcken hert is recht een Gods Tempel.
Laet ons God loven na sijn geboden,
En niet den mensche aencleven,
En wilt niet aenbeden vreemde Goden,
want sy en moghen u niet gheven
Godt heeft zijn heylighen in grooter weerden,
Maer wy en hebben niet dan Iesus naen,
Daer wy saligheyt door moghen ontfaen,
In den Hemel noch op der Aerden.
Laet ons menschen malcanderen vereenen,
Ende altoos liefde bewijsen,
Weduwen ende Weesen bystant verleenen,
Ende mildelijck den Armen spijsen,
Wilt alle misdaet vergeven,
Al hebben wy ghesondight tot der doodt,
Gods bermhertigheyt is soo groot,
Ghy sult comen int eewigh leven.
Och Christenen als ghy van hier moet gaen,
Voor wien wilt ghy doch vresen,
Christus sal voor zijnen Vader staen,
Om u voorsprake te wesen,
Want hy heeft selce ghesproken,
Comt alle tot my die beladen zijt,
Ick sal u maken al u zonden quijt,
En wilt geen ander soecken:
Ic bidde u alle Christenen zijn,
Wilt aen Gods woorden cleven,
En schout quade leeringen als fenijn,
Oft ghy wort daer door vergeven,
Aen den Pharizeus neemt exempel,
van opgeblasenheyt ginc hy hem beroemen,
ende ginc den Publicaen verdoemen,
Die achter lach in den Tempel,
Die dit liedeken heeft gemaect
God wil hem sijn gratie geven
dat hy niet tot hoverdie raect
Want daerom zijn verdreven
Die Engelen uyt Gods rijcke,
En David is daerom geplaegt
En Adam uyt den Paradijse ghejaeght.
Met zijnen kinderen alle gelijcke.
Finis. |
|