Salon des variétés

48 der meest geliefkoosde coupletten en comique scènes

[p. 54]

XX.
De Tyroler en zijn kind.

Con sentimento.

O! als de borst van heim-wee zwelt, En traan op traan in 't oog mij

welt, Ik 't hart voel krim-pen keer op keer, Dan drukt der ja-ren last zoo
zeer; Maar lich-ter is het mij om 't hart, En min-der grie-vend
wordt de smart; Zoo-dra ik op mijn kind-je staar, De moe-der in haar
oog ont-waar. Zoo-dra ik op mijn kind-je staar, De moe-der in
haar oog ont-waar!

Ja, toen de moeder ging ter rust,
Ik 't laatst haar lippen had gekust,
Toen smolt mijn ziel van smart ineen,
Verpletterd stond ik daar alleen!
Maar Hij wiens wijsheid gaf dit leed,
Heeft ook daarvoor weêr troost gereed,
Wanneer ik op mijn kindlief staar,}bis.
De moeder in haar oog ontwaar!}

Dan blinkt mijn oog van reine lust.
Als 't wicht mij aan den boezem rust,
Dan denk ik aan vervlogen tijd,
Aan liefde en aan geluk gewijd.
Zoo sloof ik 't eind mijns levens af,
Tot eens aan gene zij' van 't graf
Een stemme roept: verlaat uw kind;}bis.
Daar gij de moeder wedervindt!}

G.L. Kepper.