Dystorie van Saladine

(1998)–Anoniem Saladine, Dystorie van– rechtenstatus


[Dystorie van Saladine]
[pagina A2r]
O Edele herten ghij blijde gheesten Ghij consteghe minnaers van ystorien Ledt vp de navolghende scone ieesten Die ic sal bringhen ter memorien Van auontueren ende van victorien Van minnen van edele gheweerken Het es een tijtcurtinghe vul van glorien Vp voorledene saken meerken Voorledene saken vooroghen bringhen Behoort wel virtueuse zinnen Tsijn spieghels / van toecommende dinghen Die tquade doen schuwen en duecht beminnen Schone coronijke salic beghinnen Van eenen moghenden sarasijn Leael in hende ende in beghinnen Ghenaemt de hoofsche Saladijn Hoe hij ghecreech in zijn bandoen Iherusalem die helighe stede Die dedel gheslachte van builloen Besaten met groter moghenthede Hoe hij daer naer quam in kerstinhede Tot noerantoen met groter macht Daer chavengy eenen camp om dede Ieghen briante / ende seghe vacht Hoe saladijn trac te lande hier naer Hoe kerstinen trocken int helich lant Ende wonnen akers zonder vaer Ende babilonien so ict vant
[pagina A2v]
Hoe seghin meliden bracht tzijnder hant Bij hulpen van hughen van tabarien De doot van saladijn den saudant Suldi in dese ystorie zien Int curte es dese ystorie schone Ghenomen vter coronike Bidt voor den maker dat hij te lone Naer steruen mach hebben gods hemelrike Dit copulaet gheen dyesghelike Wilt lesen tes al vraey ende waer Behelst in curter rethorike Het volcht van worde te worde hier naer
[pagina A3r]
EEn copulaet ystoriael Vollecht hier warachtich ende scone Vanden hoofschen saudaen loyael Saladine van babilone Als de iherusalemsche crone Drouch van sibborch die baroen Baudewijn was genaemt de ghone Vanden gheslachte van builloen Rees voor iherusalem der stede Een al te compasselic dyscoort Onder de princhen van kerstinhede Duer tanghereids steruen viel dese moort Daer bleuen in haer bloet versmoort xl. princhen gods rudders alle Daer dedelheyt noch om es verstoort Op yden / cause vanden mesualle Als de saudaen van babilone Vernam der kerstinen messchyen Met xxx. coninghen spannende crone Quam hij ten lande van suryen Meer dan viii. hondert duust payen Haddi onder zijn moghentheyt Baudewijn dede hem wel voorsyen Want deffyanche was hem gheseyt Een edel coninc hiet esclaudie Noch ix. coninghen in zijn ghewelt Met hondert duust volcx in zijn bayllie Quam voren om te bestane tvelt
[pagina A3v]
Sijn voor iherusalem gheuelt Daert baudewijn de coninc sach Verbust recht als een leeu ontstelt Reet vut met al dat hi vermach Daer voer hi als donuervaerde Inde sarasinen slaen Dwelc was tsaudaens auangaerde Daer lettel payenen af sijn ontgaen Viii. coninghen doot / ende twee gheuaen Ghehanghen waren de prisonieren Want zijne wilden niet af staen Apolinus wet noch vernoyeren Baudewijn dedel coninc vry Dede haer afgoden van goude root Hanghen den prysonieren bij Ende de acht coninghen die waren doot Kerstenen dreuen blijscap groot Ende deelden minlic haer ghewin Dauangaerde bleef dus inden noot Maer laes ten was maer een beghin De vrauwe van iherusalem Bat baudewine den ruwaert Dat hij hughen ontbode them Ende den edelen bastaert De connic [sic] was van so vromer aert Dat hij sourcours versochte node Maer duer den vrauweliken moet bezwaert Was amedelijs ghecoren bode
[pagina A4r]
Den bode latic henen varen Te meekes waert an dodekine Van eenen ghequetsten hoort my verclaren Die quam ter tenten van saladine De welke was met vromen schine Voor eenen starken casteel gheleghen Vertelde daer met groter pinen Hoe die auangaerde was versleghen Dies de saudaen was verlogierende Van daer met alder achterhoede Onderweghe al tvolc scoffierende Stelden kerken huus ende hof in gloede Mans wijfs ende kinderen met wreeden moede Daedsi al te male ten zweerde Dlantvolc verslouchsi sonder hoede Gods beelden sleepten zij op deerde Dus quamen zij berghe dale ende velde Dat zij iherusalem beseten De saudaen slouch zijn ghetelde Vp den berch van oliueten Saghen daer een galghe groot onghemeten Dies zij droufheyt danof [sic] ontfinghen De welke zij hebben ni [sic] sticx ghesmeten Duer haer afgoden die daer an hinghen Baudewijn de vermaerde heere Bestierde zijn volc met vromicheden Met tachtentich dusentich volx of meere Quam hi snachts vter stat ghereden
[pagina A4v]
Saladijn stont in een dal beneden Met hondert duust volcx in zijnen rinc Ghewapent pietons ende som ghereden Die baudewijne tstat onderghinc Maer baudewijn voer als die coene De scaren sterkelic duer brekende Verbrandende tenten ende pauwelloene Met hoghen moede zijn toren wrekende Met zweerden slaende / met scachten stekende Tien coninghen verslouch hij inden grase Ende bouen dien dwelc men dmeeste rekende Saladijns vadre ende baudaloerdase De wile de coninc baudewijn Den paijenen dit grief beriet Bestreec de stede saladijn Maer hij en constse ghewinnen niet Eer baudewijn vanden velde schiet Bleuer hondert duust saragoene Maer vanden kerstinen hij oec daer liet Meer dan tseuentich duust campione Nochtan moeste hem tgheluc gheuallen Dat hij de scaren al door brac Ende quam int stede ondancx hem allen Daer saladijn wonder groot af sprac So my dystorie net vertrac De patriarke bleef daer gheuaen Saladijn die al barraet verstac Dedene voor hem bringhen saen
[pagina A5r]
Hoort kerstin sprac die saragoen Muechstu dijnen coninc doen schauwen my Ic schelde di quijte dijn rentchoen Viertienacht vrede gheuic dy De pape vraegde den coninc twy Hij baudewijne so gherne saghe Saladijn sprac ic segt hu vry Duer zijne gheweldegde grote slaghe Ia sprac die pape of baudewijn Niet commen wilt in dijn pauwelloen Daer op andworde saladijn Keert dan weder in mijn prysoen Dat consenteerde die gods baroen Nam orlof an alle de princhieren Hem te bescuddene voor mesdoen Dedene saladijn conuoijeren De patriarke quam in de stede Daer men vriendelic ontfinc Den coninc hijt te wetene dede Daer hij abuus groot omme bevinc Nochtan bereeddi zijne dinc Naer coninclike singlorie Met xii. peerden in zijnen rinc Quam hij in saladijns partie Saladijn edel van manieren Ontfinc den coninc van surien Naer vele ionstelike chieren Sprac totten coninc die paijen
[pagina A5v]
Edel rudderlic engien Wildi dees orloghe paysieren Ghelooft an onse mamettrien Mijn hulde willic hu ottroyeren Noch meer duer dine edelhede Weder segdi my dit ghemeene So latic hu lant ende krstinede [sic] Maer doet my manscap rudder reene Baudewijn sprac twaer my te cleene Dat ic dlant daer god in es ghestoruen Soude houden van eenen payen te leene Die noch gheen rudderscip heeft verworuen Wat es dat rudderschip edel man Sijn rudders meerder dan ic en zij Ia zij vorwaer / Berecht my dan De weerde van dien / In sal / waer bij Om dat rudderscip es so vrij Het ware mijnder eeren een verlies Soudic de weerde ontpluken dij Ghij zijt payen / niet weerdich dies Als saladijn hoorde dat besceet Liet hij de questie henen varen Naer maeltijt dedi hem gheleet Ter stede waert duer zijne scaren De princhen die beede moedich waren Schieden met edeler manieren Maer int verscheeden hoordic verclaren Seydsi elc andren een deffyeren
[pagina A6r]
Amedelis hadde binnen desen Te meekes hughen van damast Verclaert al dit vorseide wesen Hoe tkerstin volc was ouerlast Dies hughe meneghen kerstinen gast Hadde versaemt in zijn bandoen Ende maecte zijn ghereescip vast Metten bastaert van builloen Orlof namen zij an synamonden Ende voerden henen al haer ghespan De vrauwe bleef vul drucx ghebonden Om haer kint ende om haren man De dachuaerden ic niet ghenomen can Maer zij quamen met vromen schine Logyeren in eenen schonen dan Vp twee milen naer saladine Daer was bij rade vanden bastaert Een bode ghesonden an den saudaen Wien dach en velt was gheopenbaert Ende deffyance doen verstaen Ten dage was menich bloedich traen Ghelaten vten vromen liuen Natuere croont ieghen dit vermaen My iammert dat ict moet bescriuen Nochtan hoe dat den strijt verghinc Moetic hu op een curt verhalen Elc kerstin reedde zijne dinc So hem te strijde dochte falen
[pagina A6v]
Die edele kerstine vassalen Stelden in een scare al haer partie Ende saladijn stelde daer binnen palen Viii. scaren elc alzo groot als die Noch sonden gods rudders van hogher namen An baudewijne / coninc van surien Ontboden dat zij hem thulpen quamen Met C.^m kerstinen wel voorsien Sat op met cleender cheuauchien Ende nam orlof an zijnder vrauwen Die naer veel iammers door dit messchien Hem nemmermeer waende met oghen scauwen Corsubel met xij. coninghen wreet Twee hondert duust volcx in zijn bandoen In deerste bataylge hij voren vut reet Vp den bastaert van builloen Iherusalem riepen die gods baroen Ende babilone / die sarazijnen Daer ruumde menich zijn archoen In dit versamen met groter pijnen Nu komt baudewijn vut gheuaren Met .x. duust volcx in zijn beleet Duer brekende de payensche scaren Ondanc den sarazijnen wreet Quam daer de bastaert ende hughe street Die zeere verblijdden vanden ghenoot Beloofden elc andren met ionsten heet Gods toren te wrekene toter doot
[pagina A7r]
Den strijt van alisant / noch roncheuale Noch alle de fayten van broyere En daden noynt kerstenen so grote quale Als dese bataylge fel van dangyere Tsaudaens cracht was so meneghertiere Ieghen der kerstinen ghewelt Dat zij so snee smeldt vanden viere Haer menichte smelten beghan op tvelt De nacht verghinc / schijn vander manen Bracht haer clareyt binnen palen Een vorssche bataeylge quam daer ter banen Die alle scoten venijnde stralen Die edel bastaert met gods vassalen Was berinct in dit onghevouch Duerschoten ghewondt met groter qualen Daer hem vter perssen zijn peert ontdrouch Dus dolende reet de rudder vry Bedauwende met zijne bloede deerde Tot hi quam teender fonteynen bij Ter doot ghewondt spranc vanden peerde Zeere beclaeghde die hoghe weerde Der kerstinen ieghenspoedeghen noot Bat vterlic gode of hijt begheerde Om hughen te sprekene voor zijn doot Onder de sarasijnsche scaren Met cleender menichten hughe vacht Daer zij al meest bleuen waren Ten dade de donkerheyt vander nacht
[pagina A7v]
Hughe aensach der kerstenen cracht te nieuten / ende den wijch verloren Ter stont anhoorde dat reyn ghedacht Een peert neyen / daer hi na slouch met sporen Quam ter fonteynen daer die bastaert Ghestrect lach met bebloedden oghen Den iammer die daer was gheopenbaert En soude gheen meinschelic zin betoghen Ontboet daer hi dus lach in doghen Sijnder moeder een groeten met drouuen schine Ende zijne broeders dat zij hem poghen Zijn doot te wrekene vp saladine Bat hughen den vromen rudder weert Dat hij gheeraerde wilde gheuen Sijn ors blankaert / schilt ende zweert Theenen lijcteekene beseuen Noch bat die edel bastaert verheuen Dat hughe zijn alsberch so duerscheurt Sijn broeders toeghe / dat zij deurt sneuen Zouden ter wrake meer zijn beceurt Naer vele compasselike tale Die de bastaert sprac in zijn doot Quam hughen van iammer sulke quale Dat hij in ommacht viel ouer doot Als hij bequam besief hij bloot Den edelen rudder ouerleden Ne wiste duer desen wederstoot Wat bedriuen van iammerheden
[pagina A8r]
Een prinche vut vranckeric ghebannen Om te versoukene thelich lant Quam ontrent met .ij. hondert mannen Daer hy al dit volc versleghen vant Sach den edelen man vayllant Baudewine / onder zijn pert bezwaert Beuant / hoe dat die vrome wygant Van iherusalem was rewaert Dandre verlichtene vanden peerde Ende ondervraegde al dit dangier Doen sprac tot hem die hoghe weerde Hoe comdi alle onghewapent hier Als peelgrim / antworde die princhier Ghebannen / ende mijns lants verdreuen Om uwen wille coninc fier Die hier wille steruen / met hu ende leven Van pontieu / heetic hertoghe ian Die metten gheslachte van builloen Ieghen den coninc hilt ghespan Dus moetic dolen ni [sic] dit saysoen Weenende wart / die gods baroen Duer die fortune wreet van schine Den iammer / die daer gheuiel int groen Ware elken ommoghelic ghecondicht tsijne Bij baudewijns rade / die edel man Met zijnen ghesellen in zijn conroot dede vanden dooden de wapene an Om thelpen wrekene desen noot
[pagina A8v]
Den patriarke die daer lach doot Nam de banniere die hertoghe weert De coninc ende hij in desen stoot En hadden maer elc ter noot een peert Inde paijenen zij tsamen reden Wonder werkende metten speere Ende hughe stont noch vul drucx ghekneden Bijden doden bastaert met cleender weere Anhoorde tgheruusch sach in dat heere Den standaert blaeyen alzo hem dochte Ryep builloen met groten gheere Reet duer de persse clouc int ghedochte Daer onderkende hij baudewine Ghewondt ter doot al thender cracht Sprac them och prinche van vromen schine Laet hu onthellemen of ghi versmacht Daer wart onthellemt dat reyn ghedacht Reet bloot verstoremt inde payene Saladijn sach donuersaegde macht Dwelc hem abuselic was tansyene Wye bestu vraegde die saudan Die dus bloots hoofts tvolc hebs verdreuen Noch bem ic hier coninc sprac dedel man Alzo langhe als god in my laet dleuen Och baudewijn wilsti dy up gheuen Haudt van mi die surriensche crone Ic late di thelich lant ende leuen Sprac de saudaen van babilone
[pagina B1r]
Noch storuic my lieuer hondert weruen Andworde die coninc van surien Dan ic dlant daer god in wilde steruen Saude houden van eeneghen payen Dat edel coninclic engien Wart so verstoremt in zijn bedriuen Dat saladijn moeste van daer ontvlien Of hem verslaen of selue bliuen Daer verslouch hij tvroemste grein Dat in de weerelt doen was in liue Een claerheyt quam vut des hemels plein Ommerijngde den coninc reyn van bedriue Saladijn reet voort quam ten ghekiue Daer dander stonden berijnct int groene Ende vincse beede besproken riue Dat mense stellen sal te renchoene Vp hertoghe ian sach de saudaen Wiens herte hem ionst toocht als tsinen broedere Vraegde zijnen name ende heeft verstaen Dat hertoech ians sustere was sijn moedere Niet wilde hij hem maken der saken vroedere Duer zijne hoochmoedicheit van machte Maer bleef voortan zijns lijfs behoedere Als die beminde zijn gheslachte Den onbegripeliken drouuen moet Der coninghinnen moetti verstaen Om weten hoet metten coninc stoet Sant eenen bode an den saudaen
[pagina B1v]
Hoort van saladine reyn vermaen Der stat en wildi niet ontbeeren Maer wilden si vten lande gaen Hy en dade niemende belet noch deeren Voort sprac die edele saudaen vermoghen Segt dijnder drouuer hoogher vrauwen Dat ic drie daghen vut haren oghen My hauden sal wiltse my niet anscauwen De boodscip quam haer in sulker vauwen Ende tsteruen van haren edelen man Die naer vele claghens starf van rauwen Wart in den tempel begrauen dan Hughe quam in de stat drie daghe Stelde al de beelderie ghemeene In een murage met groeter claghe Die bij haer seluen sloot alleene De ghemaelden beelden groot en cleene Die int stat an die mueren stonden Verghinghen tsamen net ende reene Dwelc groete mirakelen zijn om vermonden Alle de versleghen edel mannen Worden te iherusalem begrauen Die kerstene hem tsamen tuuswaert spannen Elc draghende een last van zijnder hauen Als een verhuerluecht landsheere beschauen Bat hughe om weten zijn rentchoen hondert duust bisanten van hogher gauen Steldemen / den edelen baroen
[pagina B2r]
Nu wilde de moghende saudaen De weerdde weten van rudders daet Daer naer rudderscip ontfaen Van hughen ende dies ne gheen verlaet Cont maecte hem hghe den hoghen graet Den rudders name ende hare weerde Daer vele verhalens es inden staet Gaf hem den rudders slach metten zweerde Veel coninghen hebbic op tvelt verloren Sprac saladijn toten heere hugoen Meer coninghen hebbic ghestelt daer voren Bidt elken hulde om hu rentchoen Selue gaf die hofsche saragoen .L. duust bisante tzijnder noot Haelde te bouen an zijne baroen X.m duust bisante van goude root Als dedel gheslachte van builloen Dus hadde verloren dlant van surien Wilde de moghende saragoen Dlant van kerstinheyt varen zien Nam met hem hughen van tabarien Ende van pontieu den hertoghe wijs Die brochten den edelen paijen Als peelgrim int stede van parijs Naer den coninc deedzij ghevrach Die doe ter tijt daer was absent Tsent omaers dede men hem ghewach Hilt hij nootsakelic parlement
[pagina B2v]
Omme te gheuene iugement Van eenen fayte onlancx ghedaen Bij eender vrauwen edel bekent Ten worde met campe wederstaen Van pontieu was su hertoghinne De sustere vanden hertoghe ian Een hertooch van berri boot haer zijn minne Maer zu en begheerde gheenen man Dies hij ontsteken vul nijts began Huer te bederuene van eeren Om haer te bringhene in sconincx ban Sochte hij menegherande keeren Stroeyde venijn ghemijngt met gallen Vp spyse die hij den coninc sneet Daer hijse liet voor zijn voete vallen Sloctense de honden up ghereet Storuen ter stont alsoot menich weet Dwelc hij up teech der vrauwen vry Huer segghende met eenen ghesichte wreet Ghij hebbet vortijts versocht an my Seide meer / hu broeder was verdreuen Bij onrechte vten vrancschen rike Wildic in wraken van dien vergheuen Den coninc / ghij naemt my thuwelike Dus blijct de wareyt wel publike Mids dat ghijt niet cont an my verweruen Wilt selue den coninc dus valschelike Vergheuen ende my bederuen
[pagina B3r]
Bij desen zijn daer versaemt de heeren Om der vrauwen te nemene tleuen Willet niement met campe keeren De vrauwe moet int onrecht sneuen Als saladijn ende hertooch ian beseuen Haer bloet in sulker scoffieregher blame Beghan hem therte van thoorne beuen Omme te wrekene die diffame Tsentomaers reedsi haestelike Der vrauwen thelpene vander doot Daer die meeste princhen van kerstenrike Tsamen versaemt zijn / in een conroot Saladijn nam an den camp ter noot Maer hertoghe ian die wildene doen Bij causen zij vreesden den wederstoot Mids dat saladijn was saragoen Doen zwoer die houessche saudaen Den god diet al heeft in voogdien Hij soude persoonlic den camp bestaen En quame dies hem mochte gheschien Maer ter bede van hughen van tabarien Dede hij deuotelic zijn orisoen Knielende voor tbeelde van marien Rechts als een kerstin gods campioen Trac dus ten crite met moede vri Daer hij victorieus bedeech Dus leet die hertoghe van berri Dat hij der vrauwen onrecht op teech
[pagina B3v]
Die hofsche saladijn vercreech Zijns viants paeys met neerster bede Zeer ionstelic hem die vrauwe neech Bedanckende zijnder manlichede Als desen camp dus was gheuochten Ende ghewonnen soot blijct hier voren De vrauwe verlost / de reyne ghedochten Verhuegden van alle guldene sporen Daer dede de vrauwe hoghe gheboren Maken in teekene van deser daet Eene capelle scoen vut vercoren Die noch op de maert tsent omaers staet Eenen tornoy om vruegt vermeeren Was daer beroupen op ghenen dach Te camerijc / den vremden rudders teeren Dwelc saladijn alte gherne sach Want daer zijn principael op lach Als hij ruumde dlant van surien Dat hij de vroomste op eenen dach Princhen van kerstinrike wilde zien Rychaert coninc van inghelant Met zijnen edelen sone soyhier Henegauwe / brabant / ende vlaenderlant Ende de vrancsche coninc fier Stanfoort / monfoort / ende die princhier van lucemborch die graue van bloys Lisengloen / van castelloen gautier Chauengy ende die baroys
[pagina B4r]
Van florines die edel man Ende saladijn sonder vaer Hughe / ende van pontieu hertoghe ian Quamen allen ten tornoye daer De vrancsche vrauwe ende oec met haer Vier hondert vrauwen tharen deele Wiens scauwen was als die sonne claer Die gauen den danc daer ten tenneele Een coopman daer een rosside brochte Te costelic allen den ghenoot Dwelc saladijn ieghen den coopman cochte .X. hondert florinen van gaude root Zeere verwonderden cleyn ende groot De princhen in die buebancherie Zij meercten bij zijnen samblante bloot Dat hij was van hogher singlorie My ghedinct noch sprac die vlaemsche graue Hoe dat die coninc cornubarant Als een truwant van cleender haue Quam bespieden dit kerstin lant Sghelijcx mach commen dese wigant Want naer dbetoghen der prophesie Ses inder sarazijnen hant Godefroeds conquest ende singlorie De questie lieten de princhen staen Zij wilden leuen met bliden zinne Een couuerture was den saudaen Ghesonden vander coninghinne
[pagina B4v]
Die an hem hadde gheleit haer minne Hopende op zijn goet gheual Dat hij ten kerstinen onghewinne Sal werden heere / der weerelt al Voor de vrauwen met groter ioye Daden de heeren vespereye Tsanderdaechs quaemsi ten tornoye Rechts up den tienden dach van meye Menich ruumde daer zijn ghereye In dat versamen met omminnen Elc die poochde in die contreye Om danc van vrauwen / ende om winnen De vlaemsche graue die was verladen Van saladine die op hem vacht Maer chauengy quam hem in staden Wan troestelic tpeert / met zijnder cracht Ian / ende hughe met harer macht Wonnen tpeert weder binnen banen Maer chauengy verhaelde zijnen pacht Vp tpeert vanden damphin van vianen Als saladijn weder op was gheseten Voer hij op chauengy den baroen Diene haefscerhant heeft af ghesmeten Nam troestelic tpeert in zijn bandoen Maer in zijn hiele gaf hem hugoen Den slach daer hij verminct af bleef Tpeert moeste laten die campioen Dwelc vinc soyhier so men ons screef
[pagina B5r]
Om dit peert rees so groten moet In alle de heeren van daden reyne So dat de vrancsche raet ter spoet Den olifant blasen dede int pleyne Dhyrauden riepen al ghemeyne Vp den vremden saudaen iolijs Hij was ghepresen van groot van cleyne De vrauwen gauen hem den prijs In deser wijs es ouerleden Dit tornoyeren die hoghe staten Thoue was die saudaen ghebeden Daer hij gheeert was bouen maten Naer eten houeren naer blide ghelaten Nam saladijn orlof an die heeren Hij wilde smorghens ter eester daten Met zijnen ghesellen te lande keeren Hem latic zeylen hoort voort verclaren De vlaminc bat met hoofscher tale De princhen die ten tornoye waren Met hem te commene int hof te male Daer quaemzy al binnen den vlaemschen pale Sonder de ghequetste heynewier Die tornich om tpeert lach inder quale Nydich vp den inghelschen soyhier Ghenesen wart chauengy de fiere Secretelic hij te brugghe reet De rechte wapene van oliuiere Die voerde hij in zijn wapencleet
[pagina B5v]
Een maecht gheliker wijs bereet Met eender ketene van seluere fijn An hem ghehacht dede hem gheleet Ter plaetsen daer hij wilde zijn Voor thof te male quam de wigant Daer hij vant eenen messagier Ende gaf hem eenen brief in dhant Int hof te draghene den heeren schier Den vlaemsschen graue gaf men tpappier Die las dinhouden dus ouer luut Een rudder van auenturen hier Ontbiet hu allen ionst ende saluut Fortune wilt desen rudder grieuen Haueloes es hij sonder goet Hij biedt hu allen maecht hu ghelieuen Dat ghij een bede door hem doet Om peert om wapene rasch metter spoet Wilt ieghen hem elc drie speeren riden Elc abuseerde in zijnen moeti [sic] Wye dat die rudder was te dien tiden Daer quamen de princhen deen naer dandre Jeghen den vremden met groten gheere Die hem gheliet als alexandre Ende stacse al af tenden speere Soyhier hadde de meeste deere Om thoors dwelc chauengy bescreet Maer naer de iosten dedi zijn eere Sant elken tzijne zoot menich weet
[pagina B6r]
De vrancsche vrauwe die waende wel Dat saladijn dese vaert bestont Quam anden rudder met haesten snel Toeghde hem haers hertsen volmaecten gront Bat voort op dat hij haer liefde iont Int hof te commene bijden heeren Dus wart hij eerst vander minnen cont Die sonder spreken andveerde tkeeren Dus schiet dit hof / elc trac te lande Chauengy coelde zijnen moet Nu moetti horen vanden wigande Die naer iherusalem seylt inde vloet Int herte hij grote courage loet Als die waent kerstinhede winnen Int stat daer god ant cruce stoet Was hij ontfanghen met groter minnen Tot hughen sprac saladijn van hogher namen Kerstinheyt willic om winnen poghen De meeste heercracht sal ic versamen Die men noint yewers aensach met oghen Maer waer ic best sal ghelanden moghen Dat moetti my varen int lant bespien Hertooch ian sal hu de marche toghen Hij weet al dmeeste conduyt van dien Dus namen de rudders an de vaert Tornich om den beroumeghen mont Ende seilden ter starcster marchen waert Die ander kerstinen pale stont
[pagina B6v]
Dats inghelant daer zij maecten cont Saladijns vu / ende dies ghelike Hoe hij tsentomaers den camp bestont Ende hoe zij waren te camerike Hoe verloren was dlant van surien Wye zij waren ende hoe zij sochten Tcranchste pas / baden bij dien Dat zij tstercste ghevinden mochten De coninc leedde de reyne ghedochten Te noerantoen ende toochde hem tpas Daer zij saladijns aermeye brochten Die waenden dat daer ten crancsten was Coninc richaert die sant soyhiere Anden hoghen coninc van vranckerike Dien hij verclaerde al de maniere So voren condicht dese coronike De coninc zeere ouermoedichelike Ontseyde hem hulde ende zijn ghespan Om dat men niet teerst quam binnen zijnen wike End om dat bode was hertooch ian Verbolghelic schiet die ionghe wygant Reet tot valenchijn met deser maren Daer hij meest alle de princhen vant Die inden tornoey te cameric waren Ghinc daer tvorscreuen al openbaren Ende hoe de coninc hem hulde ontseyde Ieghen de sarazijnsche scaren Die crachtelic quamen up kerstinheyde
[pagina B7r]
De vlaemsche graue sprac hoofschelike Weest dies te vreden edel bloet Wij sullen den coninc van vranckerike Spreken ende sachten zijnen moet So vele dat wel soyhier verstoet Dhulde vanden leeu int gaut rampant Naer grote chieren met ionsten goet Vertrac soyhier in inghelant Bider vrancscher maiesteyt Trocken dees edel princhen tsamen Claegden dat hij hadde zijn hulde ontseyt Gods volc begripende point van blamen Nochtan en wilde die hooghe van namen Gheenseins varen in Inghelant Maer wist hem allen danc dier quamen Ende sourcours daden den wigant Elc prinche bereedde zijnen vaert Ende namen om een versamen dach doen scaemde hem dies den vrancschen aert Als hij de princhen ghewillich sach Voer metten heeren hoordic ghewach Den inghelschen thulpen met zijnen scaren Saladijn die in de marine lach Quam metter vlote vast toe gheuaren Viere ende vijftich coninghen groot Met achthondert dusentich man Bracht de saudaen in zijn conroot Twee milen vlootte dat ghespan
[pagina B7v]
Nu quamen de kerstine princhen an Ontfanghen waersi met bliden doene Voor tpas in eenen sconen dan Slouchsi haer tenten ende pauwelloene Nu quamen de paijensche vloten Gheseilt tot an dit sterke pas Si liepen op met haren roten Want scone daer de marche was Twee hoghe berghen alzo ic las Daer neuen lopende eene riuiere Daer ouer een brugghe ende in dat gras Een torre dit was des pas maniere In dessyde vander montaynge Vp de brugghe ende int casteel Laghen donse in de tsampainge Banderside en wistmens twint noch deel Vijf coninghen ende haer volc geheel Waenden tpas liden sonder weere Sij vonden ghemoet ende fel chambeel Menich ghescut scilt ende speere Meer dan .xx. duust sarasine Die waren in dit pas versleghen Ten onsen verghinct ter groter pine Maer de victorie hebzy vercreghen Chauengy gaf den roup van zeghen Loste den markijs vter noot Van briante den fellen deghen Vier coninghen bleuer versleghen doot
[pagina B8r]
Briant corsubel met haren scaren Quamen ter tenten van saladine Riepen datsi verraden waren Vp ianne ende hughen dodekine Hughe sprac ziet ghij sarasine Hier pant te vechtene ieghen hem Die my tusschen twee sonnescine Wilt toghen dat ic verrader bem Saladijn slouch den camp van monde Hij hadde daer ander dinc te doene Sant picolette ter seluer stonde Om te bespiedene gods campioene Dus liep de scalke knecht int groene Ouermeerken al de bannieren schone Die hij naest zijnen opinioene Verclaerde den saudaen van babilone Bij instruxctien van hertooch ianne Verstont die wapenen die saudant So dat hij inder kerstine manne xxvi hogher princhen vant Den xiii waren vut inghelant Ende dander die ouer commen waren Dies saladine wonder ghnic [sic] in hant Hoe zy daer quamen met haren scaren Vueerde hij soude den hoghen vorsten Tsanderdaechs de passage af winnen Al soudt ccc duust mannen costen Dus quam tversamen met omminnen
[pagina B8v]
Steken ende slaen was daer tbeghinnen Menich paijen die vlau van vare Maer op de staute ghemoedde sinnen Quam crachtelic eene verssche scare Beede de coninghen vut kerstinrike Ende de graue van vlaenderlant Waren gheuanghen crachtelike Int heer vanden fellen ruese briant Dat hoorde chauengy die wigant Clam up den berch op thoochste pas Wierp vanden berghe de doode int sant Spranc selue van bouen inden tas Riep verblijdt alle met luder kele Ghij kerstine heeren nu ten stonden Het reynt rudders vten hemele vele Zelue ben ic een an hu ghesonden De princhen tsamen vant hi ghebonden Onder drie ruesen die hi verslouch De mare liep onder de heydensche honden Dat rudders reinde meer dan ghenouch Paijenen begonsten hem te veruaren Darchiers zij daden hem al de moort Al quamen dicwijle de versche scaren Donse bleuen in een accoort Als de saudaen dit heeft verhoort Dedi tvolc eersselen om tontvliene Op dyen dach bleuen int bloet versmoort xx coinnghen [sic] twee hondert duust paijene
[pagina C1r]
Niet meer en was op tpas ghestreden Stille lach vi. weken die saragoen Sant anden coninc richaert met beden Te commene tot in zijn pauwelloen Vi. moghende coninghen bracht daer hugoen Onder de kerstinen in oystagen Hem sester van princhen reet die gods baroen Tot saladine / vry in alle passagen Hoort saladijns milde presenteren Hondertich peerden last gauds gheladen Boot hij den coninc mochti passeren Tpas daer hij ontfinc so vele scaden Maer so en mochti met gheenen daden Duerlijden / noch om trisoor ne gheen Dies noopte hij een ander nieu beraden Ende steldet in deelingen / campwijs van tween Dats te verstane twee campioene Kerstin op dat zij den camp verloren Ieghen twee kempen saragoene So soude men rumen tpas sonder thoren Maer vochten victorie gods volc vercoren So trocke te lande die saudaen Die nemmermeer kerstinheyt mochte storen In deser wijs was den camp bestaen Gods volc beriet hem metter spoet Om te vindene twee campioene Chauengy om zijnen vermincten voet Was daer gheweyghert den camp te doene
[pagina C1v]
Hier en es gheen prinche nochtan so coene Sprac chauengy in hebbe in heymelicheden Zijn wijf natuerlic ghehat in bandoene Ofte speerds steerte hem afgereden Die heeren worden verstoremt alle zeere Duer den beroumeghen mont vilein Chauengy sprac met snellen keere Tghoont dat ic segghe es waer certein Voor thof te male was ic int plein Wan op hu allen harnasch ende peert Ghelachen was daer om dedel grein Te campe ghecoren so hijt begheert Ende te markijs van monferaet Dit waren gods campioenen tsamen Saladijn sat in zijnen staet Die hem beduchte tpoint van blamen Om weten of die hoghe van namen Chauengy deen kempe soude wesen Sant onder de princhen van hogher famen Een zweert vutwendichlic goet ghepresen Nochtan een letten was an dit zweert Te curt veel meer dan eenen voet De wete om betren hij begheert Sonder stael yser of colen gloet Chauengy nam dat zwert ter spoet Tart in een scherde op den payen Hier met eist lanc ghenouch en goet Sprac chauengy so ghij nu mnochte [sic] sien
[pagina C2r]
Om dese mare louch de saudant Ende coos zijn campioene vry Dat was corsubel ende briant Veruaerlic enden wreet in haren cry Quamen int crijt / ende chauengy Sprac hoort briant verstaet mijn meenen Laet ons teerst vechten hu ende my Verwindi ghij zijt ghij twee op eenen Dit consenteerde die ruese wreet Ende elc verhaelde zijnen loop Chauengy op briante reet So dat hij vanden peerde stoop Daer hadde de ruese den quaetsten coop Ne ware de hoofscheit van andriese Want hij in ommacht lach ouer hoop Al tender cracht en te verliese Chauengy riep stant vp payen So dat die ruese daer bij ontspranc Die hem stelde ter weere met dien Der hoofscheit seidi den rudder danc Daer vochten zij eene wile lanc So dat leet meer dan vespertijt Chauengy sprac den dach wert cranc Laet ons becurten desen strijt Ter eerden sal ic ligghen bloot Twee slaghen suldi slaen op mi Bliuic dan niet versleghen doot So rijsic / dan suldi ligghen ghi
[pagina C2v]
Eenen slach sallic slaen op dij Dus suldi altoos int voordeel wesen Duerende tot deen versleghen zij Maer dat ic teerst mach mijn bedinghe lesen Dit consenteerde briant al gheel Naer de bedinghe de rudder lach De slaghen en deerden hem twint noch deel Briant ghinc ligghen daert menich sach Chauengy die slouch zijnen slach Te mids ontwee den saragoen Corsubel / diet sach al dat hij mach Vlau tot in saladijns pauwelloen Doen wildemen den saudaen doen volghen Om te verslane gods campioene Daer saladijn ieghen sprac so verbolghen Dat niement dat dorste bestaen te doene Ticht van verraderscepe ghinc op hugoene Dies hij andverdde camp naer tbetamen Dwelc in presentien vanden baroene Was vut ghestelt tot zij te lande quamen Om tzweert daer tslaen met sulc een last wouch Sant de saudaen met neester bede Dwelc hij om prouuen in eenen mast slouch Maer ten scheen niet tselue zweert van sneden Andworde sant / chauengy reyn van seden Al sant ic hem tzweert in zijnen staet Ic en sant hem niet gods moghenthede Noch zijnen aerme / noch dhantghedaet
[pagina C3r]
Naer dat saladijn trac te lande Met zijnen paijenen al te male Vertrocken ons edele wigande Versamende te parijs in de zale Daer hoorde elc prinche onhoofsche tale Ende schimpich vander coninghinne Die heymelic hadde int herte quale Dat saladijn faelde van ghewinne Maer als chauengy daer quam ghestreken Rees sou ende prees zijn hoghe weerdde De welke schimpich verstont haer spreken Stacse metten voete ieghen deerde Dies was die rudder so goet ten zweerde Ghebannen soot ons de ieste toocht Die hem secretelic gheneerde Onder zijnen oem den vlaemschen voocht Te lande trac elc naer desen ban Te iherusalem quam de saudaen Campen ghinc hughe dedel man Ieghen den coninc der moriaen Die in dat crijt so was bestaen Halsberch ende wapene al duer scuert Bat dat hij om andre mochte gaen Dwelc hughe hem heeft ghewillecuert Aldus ontquam hij vter pijne Hughe verwachte zijns inde bane Maer en begheerder niet meer te zijne Want hi was al te vernoeyt van slane
[pagina C3v]
Hughe was rasch ghenouch van verstane Onder zijn volc quam de wigant Gaf eenen bode last om tegane Secretelic tot int kerstin lant Den princhen ouer de marine Ontboot hughe die edel man Hoe dat hij ontseit heeft saladine Hoe coninc van akers es hertoghe ian Bat datsi quamen in een ghespan Voor akers zij sauden de stede saen Winnen / ende mits gods hulpen dan Dhouerdaet vellen van den saudan Naer dit ghinc hughe den saudaen Deffijeren ende al zijn macht Dies hij om vanghen daer was bestaen Daer hij zeere manlic ieghen vacht Verslouch met rudderliker cracht Den coninc moriaen ende quam te peerde Zij vollegden hem naer met groter iacht Tot buten daer hij hem verweerde Sijn volc van die te liue bleuen Voor iherusalem in den strijt Waren den edelen man beneuen Ende meest versleghen in dit berijt Ontpeerdt was saladijn vp desen tijt Dwelc hughe rasch biden toghel greep sauueerde zijn leuen al hadzijs nijt Hem allen hij metten peerde ontreet
[pagina C4r]
Duer menighe wostine groot Reet hij tot opden tienden dach Te meekes quam die vrome ghenoot Daer sinamonde in slape lach Haer dromende dat sou hughen sach Bestaen van meneghen fellen diere Daer al zijn volc bleef int ghelach Maer hughe ontquam vanden dangiere Haer dochte dat de bastaert naer dit Voor haer stont bleec in zijn coleur Ghecleedt in eenen mantel wit Maer streex van hem verloes sou tspeur Dies rees in haer sulc een ghetreur Dat sou ontwiec met groter quale Ter stont quam de niemare an heur Hoe een vremt rudder daer was in dsale Streex quam de scone sinamonde Daer hughe sat op eene banc De vriendelicheyt die daer begonde Was elken om condeghen te lanc Daer teldi haer al den ouerghanc Van hem de doot vanden bastaert Rijc god hoe daer haer handen wranc De vrauwe / seghin ende gheeraert Gheeraert hietmen le beel armeyt Om dat zijn wapene hem stont so wel Zeghin es orguilleus gheseyt Om dat hij so hoochmoedig was ende fel
[pagina C4v]
Dese zeghin bleef int ghequel Te groeninghe voor de vlaemsche macht Nochtan zijn cracht viel zo rebel Dat hij de vlaemsche scare duer vacht Naer groten iammer naer douersprake Als seghin op zijnen vader keef Naer tsvaders toorne die bat om wrake Dwelc sichtent op zijn kint becleef Naer dat hughe so men ons screef Zijn kinders rudders maecte int pleyne Naer datmen rudderlicheyt bedreef Metten niewen rudders op eene quinteyne Naer dat hij hadde doen versamen Een heercracht moghende ende scone Reet die prinche van hogher namen Met zijnen kinderen te babilone Hem latic varen maer op de ghone Die bode ghesonden was van hugoene In kerstinheyt an de vrancsche crone Stellic nu mijn beleet te doene De boodscip so hughe te doene beual In vranckerike ende in inghelant Die was ghecondicht gheheel ende al Daer men de princhen ghewillich vant Elc ghereedde zijn ghewant Ende namen tcruce deuotelike Meest alle de princhen clouc ende vayllant Die tsamen waren te camerike
[pagina C5r]
Ende hughe die stichte brant ende roef Vp de babiloensche crone De mare so verre henen stoef Dat zijt vernamen in babilone Dorguilleuse zeghin was de ghone Die voor de stat ten seluen tijden Theeren vanden edelen vrauwen scone Om peert ende harnasch wilde riden Ieghen hem quam een vut ghestreken Reet twee glauien met moede groot Ter tweester was hij af ghesteken In ommacht ligghende ouer doot Paijene quamen op den ghenoot Hem te vermoordene zeere verlaecht Naer grote manslacht ende stoot Waerzy van hughen in tstat gheiaecht Naer dat de stede wart beseten Voer gheeraert naer eenen euer iaghen So verre ridende buten meten Datten zijn rudders niet meer en saghen Quam daermen met subtijlden laghen In dwaut / door eene duwiere vinc De welke crochte van auden daghen Onder door babilone ghinc Nu waren te babilone binnen Twee vrauwen wiens zyen was een verbliden Edel ghecroonde coninghinnen Van babilone ende van meliden
[pagina C5v]
Nature die haer niet can vermiden Tontstekene venus brandich vier Brachte salatrien in bitter liden Van minnen op desen prisonnier Ende van meliden vrauwe morinden Hoorde van seghin sulke fame Dat sou den rudder bouen al beminde Dwelc dese gheuanghene was grote vrame Hughe sochte den hoghen name Zijns kints gheuanghen in de stede Dies hij ende zeghin reyn sonder blame Hem stelden naar sarazijnsche zede Te dese tijden quam de niemare Te iherusalem an den saudant Hoe eene onnomelike scare Van kerstinen quam op thelich lant Ter seluer tijt quam een tirant Condeghen den hoghen saladine Hoe al den babiloenschen cant Beleyt was van hughen dodekine Dies hij bleef wachtende sine palen Ende sant corsublen met groter macht Op onse kerstine vassalen In staden der sarazijnscher cracht Binnen der babiloonscher gracht Quam hughe ende zeghin coopmans wyse Worden bekent / bij na versmacht Gheuanghen duer sulke entrepryse
[pagina C6r]
Vanden carkere was picolet Ruwaert ende camerlijnc van salatrien Die stille gheloofde an christus wet Mitsgaders morinden dor venus plyen Aldus was hughe van tabarien Met zijnen kinderen gheaysiert Sach daer dat minlic engien Hoe lief van lieue was ghefestiert Den raet van hemlieden die ghedrouch Dat hughe ende zeghin duer die duiere Ontquamen daert tkerstin volc om louch Ontfijnghene met lusteliker chiere Als de paijene putertiere Gheeraerde vraechden naer de saken Seide mijn vadre weet de maniere Van coniuracien die sloten braken Een prinche coninc van nubien Teech tfait op de twee vrauwen daer Specialic vp salatrien Ende wildet met campe toghen waer Picolet andveerdde de camp hier naer Maer zeghin quam duer de crocht al stille Als picolet vacht sonder vaer Den camp wan den paijen te wille De maghen des conincs van nubie Waenden dat kempe was picolet Quamen up zeghine met felle crie Om hem te nemene lijf ende let
[pagina C6v]
Hughe bereet met volke net Iaegde paijene in de stede Die ghesconfiert niet mochten bet Dan te ghecrighene der vrauwen vrede Nu moetti van corsublen horen Die ten sourcourse den sarazijnen Quam met .ij. hondert duust volcx vercoren Daer hem dachuaert verghinc te pinen Want hughe slouch hem soot bleec in scinen Int gras den aerme metter hant Noch bleuer hondert duust vanden zijnen Ende .iiii. coninghen doot int sant An hughen santmen vut babilone Dat hij vertrocke van voor de stat Ofte men zoude zijnen zone Onthoofden ende setten op een rat Maer gheeraert was commen den seluen pat Metten vrauwen duer de duyere Ende picolet dies worden mat De sarazijnen vul van dangiere Kerstin waren zij ghedaen Zeghin / wart coninc van meliden Gheeraert / van babilone saudaen Elc traude zijn liefste in een verbliden Ouer gaf men te desen tiden Babilone de scone stede De sarazijnen mochten riden Waert hem gheliefde .v. daghe vrede
[pagina C7r]
Hoort voort een scone coronike Van onse kerstine vassalen Die metten coninc van vranckerike Quamen vten nederlandsche palen Ghij hoordet hier voren wel verhalen Hoe van akers was / coninc ian Die vutwaert sach inde marijnsche dalen Groot volc van wapenen hem commen an Ontboden den edelen wigant Up dat hij akers wilde ouer gheuen Men sal hem gheuen pays ende lant Daer hij voortijts vut was verdreuen Hoort hoe de coninc dit ghinc beleuen Tot den paijenen sprac de princhier Die niet der kerstinen wet wilt ancleuen Vertrecke in zijn behaut van hier Paijene vertrocken den meesten deel Ende namen goet wijf ende kint met hem Condichden de sake al gheheel Saladine van iherusalem Corsubel ontleedt ghemaect al tem Van hughen / quam oec bijden saudaen Sprac / saladijn neue / merct hoe ic bem Verminct tes qualic met ons vergaen Daer verteldi al de maniere Van zijnder zustere salatrien Ende van morinden / die vut dangiere Helpen huugs kindren van tabarien
[pagina C7v]
Saladijn vloucte zijn mamettrien Sprac tot corsubel hoe onse manne Akers nu hadden in voochdien Mits hulpen vanden hertoghe ianne Beual den sarasinen daer Tcarin te reedene ter seluer tijt Reden takers vp drie milen naer Ontboden Gods rudders velt ende strijt xxx. haddi coninghen in zijn berijt Met haren volke van machte groot Dies vanden kerstenen in dat crijt De ix. bleuen versleghen doot Chauengy ballinc slands verdreuen Verloste den coninc van vranckerike Vromicheyt wrekende bouen screuen Bracht meneghen payen ten slike Zwart was zijn wapene secretelike Hilt hij hem onder den vlaemschen rijnc De vromicheit vander coronike Meest op den zwarten rudder ghijnc So langhe stredensi op den velde Dat den auent den dach verwan Payenen trocken in haer ghetelde Ende takers binnen al gods ghespan Bedect hylt hem de zwarte man Wiens stanc van wonden elc dede vlien Dit seyde de vlaminc duer de ban Om datten de coninc wilde zien
[pagina C8r]
Nu moetti weten als gods ghesinne Met scepen quam ouer de marine Voer mede de vrancsche coninghinne Duer de liefde van saladine Wien zij liet weten al de comine Der kerstinen ende der heeren staet Die thueren versoeke duer venus pine Sant anden coninc ende zijnen raet Beriepene als voocht van alden heere Drie iosten te ridene op dat sant Ware hij verwonnen metten speere Hij gaue hem akers als eyghin lant Maer wonne de iosten de saudant So soudemen akers ouer gheuen Ende rumen den sarazijnschen cant Inder manieren waest bedreuen Daer in besproken de coninc mochte Voor hem drie campioene kiesen Twee rudders / edel clouc van ghedochte Sachmen de iosten op tvelt verliesen De vlaminc robbrecht die vanden vriesen Den name drouch nam de derde ioste En rekende hem seluen niet twee biesen Verlore hijt ieghen den hoghen vorste Sourcours bewaende die edel man Op chauengye den gods baroen Die tornich lach om zijnen ban En wilde gheenerseins die ioste doen
[pagina C8v]
Dus stelde hem verbolghelic als campioen De vlaminc / ende riep met luder tale Om eenen dronc wijns maer duer tsaysoen De outheyt beefde dhant metter scale Och viellaert moedich van natueren Sprac chauengy / wat sal vus ghescien Wildi hu leuen auentueren Ieghen den fiersten man van tuerkien Of ghij den nap soot blijct int sien Niet tuwer mont en brinct dhant en beeft Hoe suldi den scacht / op den paijen Bedwijnghen daer sulc ghewichte an cleeft Naer vele redene was de wigant Chauengy / selue gheachemeert Oft ware de graue van vlaenderlant Drie speren in een wel ghesaudeert Bij causen daer waren gheiosteert Int sant twee kerstin campioene Hoopt de drie steken vercouuereert Met eender steken bij zijnen doene Aldus reet chauengy duer die stede Daer hij zeere wonderlic was bekeken Saladijn die zijns wacht op de hede Was metten peerde int sant ghesteken Dus bleuen gods rudderen onbezweken In eeren / ende die saudant Es van voor akers tuuswaert ghesteken Ende chauengy ghecreech pays ende lant
[pagina D1r]
Hoort voort hoe hughe babilone Verbrandde ende liet de stat alleene Trac te meliden met zijnen sone Voor claredoen die hij besat ghemeene Daer hadde morinde de vrauwe reene Twee hoems die hilden meliden lant Ghelijc haer eyghin goet in leene Om dat sou kerstin was so ict vant Dees twee ontboden camp ende strijt Ieghen de mannen van harer nichten Besproken verwonnen zij int crijt So saude hughe de siege lichten Ende bleefsi tonder zij souden zwichten Haer wet ende gods gheloue an cleuen Zij worden verwonnen duer Gods verlichten Dus hebsi dlantscip al op ghegheuen Een coninc ghepaelt bij desen lande Hiet clariant maech van sinamonden Met zijnen zone vacht op den sande Camp ieghen tgheloue van christus wonden Beede huugs kindren van hoghen conden Verwonnen den camp met vromen doene Dies quamen de sarazijnsche honden Gheiaecht op dese twee campioene Up zijne lieden was clariant Tornich om sulke verraderie Ende wederstontse als een man vaillant Wart vander kerstinen partie
[pagina D1v]
Hughe ende al zijn cheuauchie Quam hem in hulpen met groter druust Wonnen bij crachte de voogdie Paijenen bekeerden wel xl. duust Hier naer bereedden zij hare vaert Om saladijns lachter dat zij poghen Ic laetse commen takers waert Ende wille hu andre materie toghen Daer onse princhelicheyt vermoghen Takers secretelic namen raet Quam sconincx vrauwe die daer vooroghen Vremde materie vertellen gaet Hoe snachts voorleden in haer gordine Quam wit ghecleedt een vrauwe an hare Beuelende ganc te saladine Segt hem tkerstin gheloue int claer Ende gods beuelen int openbaren Dat hij verloochene mamets leeren Hij ende al zijn paijensche scaren Tot godefroeds palen salt al bekeren Hoort hoe ghedrouch der heeren raet Die groot verwonderen hier af namen Seyden es hare meeninghe quaet Laetse vertrecken tzijn onse vramen Want hoe secretelic dat wij ramen Saladijn weet van huer den raet Ghecoren was chauengy naer tbetamen Met huer te treckene in hueren staet
[pagina D2r]
Dus reet sou naer haers hertsen kies Die hem rasch ieghen haer comste doet Daer bleue van chauengy andries Ne ware duer saladijns loyalen moet Naer menich solaselic minlic groet Naer eten alst quam den auont bi Sprac saladnn [sic] ieghen gods rudder goet Rijdt wech dese vrauwe sal bliuen mi Selue gheleeddene de saudaen Ter poorten quam mede de vrauwe fier Chauengy riep hoort mijn vermaen Raed om met eeren te bliuene hier De vrauwe ghinc neuen den princhier Die stappende den paijene leet Swancse met machte vp zijn destrier Hem allen hij metten peerde ontreet Quam takers metter coninghinnen Daer sou verkende al haer bedrijf Bij rade der princheliker sinnen Sant men in aragoen dwijf Daer dede haer broeder haer nemen dlijf Die coninc van aragoen was Hier af so latic nu een blijf Hoort hoe ic voort vter istorie las Saladijn vernam al de maniere Hoe hughe meliden heeft doen bekeeren Ende vanden bekeerden coninghinen [sic] viere Takers ontfanghen met groter eeren
[pagina D2v]
Dies hij zyn heercracht heeft doen vermeeren Maer al den winter stille laghen Dies hij hadde groot verzeeren Wilde vp iherusalem zijn leuen waghen Reet metten hertoghe vanden baren Met twee bannieren ontploken schone Verwapent dat zij beede waren Naer inghelant ende naer de vrancsche crone Ontrent .v. hondert clouc van persone Waerzij sonder yemends weten Roofden ende brandden alle de ghone Die bij iherusalem sijn gheseten Saladijn dede ouersien Haer menichte die hij vernam gheheel Quam vut met .xxx. duust payen Daer donse af hadden tonsienste deel Ontquamen vp rochefier tcasteel Daer men vp stormen ghinc en kiuen Maer chauengy bluste dat chambeel Met dat hij camp nam op hem viuen Saladijn quam vp chauengye Campen met vier saudanen groot Die bij gods hulpen verslouch de drie Den vierden in ommacht ouer doot Nu vecht saladijn vp den ghenoot Daer de payenen om zorghen zeere Ende maecten zy dusentich een conroot Quamen vp chauengy den heere
[pagina D3r]
Saladijn tornich fel van ghebare Om sulke onghetrauwichede Wederstont al de paijensche scare Toghende zijne loyale zede Chauengy quam naer grote bede In tslot sauueerde zijn edel leuen Saladijn dupsetters hanghen dede Ronds omme tcasteel die dit bedreuen Beleyde tslot met groter macht Chauengy sant den castelein Takers an der kerstinen cracht Datmen onsette dedel grein Maer als de coninghe certein Ghescandeleert haer wapene weten Nament ondancbaer ende voor vilein Wrake mortele / zij hem vermeten Nu was hughe in vruegden groot Takers met zijnen volke ontfaen Die metten vlaminc tzijnder noot Chauengy wilden in staden staen Sghelijcs zo daden daer vermaen Al dander princhelicheyt vayllant Ende trocken te velde vut ghedaen Vranckerike ende inghelant Maer als zij de ghewillichede Saghen den kerstinen beleuen Vollechden duer scaemte mede Daer de gods ruddren vruegt om dreuen
[pagina D3v]
Saladine was grote macht becleuen Drie coninghen quamen ghescaert in drien Up hare voyage waersi beseuen Belaecht van hughen van tabarien Die al bedect in een bosschaelge Verwachte naer de derde scare Zij xl. duust in een bataylge Scoffierde de prinche clouc van ghebare Met groter vlucht quam de niemare Vanden ghequitsten an saladine Die naer tvraghen besief int clare Den standaert van hughen dodekine Ghecondicht was hem ter seluer wijle Dat onse edele singnorien Logierden daer op een halue mile Die hij hem tweester reet ouerzyen Rechts int ghemoet quam den payen Seghin met twintich saudenieren Sach saladine sonder harnasch bij dyen En wildene bespringen noch sconfieren Naer hoofsche tale reyn ende bequame Van dese twee princhen vutuercoren Condichde elc andren zijnen name Daer zeghin verstoremt om wart int horen Saladijn gaf dese belofte voren Als elcx bataylge sat staen om striden Dat si om bluschen haers hertsen toren Op andre een glauie souden riden
[pagina D4r]
Daer in besproken dese dinghen Dat seghin zijnen broeder sal Met hem in saladijns tente bringhen Paeysiuel verzekert voor mesual Dit was gods rudderen ghecondicht al Dus coos men dese twee princhieren Dat zij payene groot ende smal An saladine sauden gaen deffijeren Quamen ter tenten vanden saudaen Daer zij haer deffianche daden Ende deden hem dach ende velt verstaen Soot vanden gods rudderen was gheladen Saladijn conste hem niet versaden Te meerkene gheeraerds manlic doen Vreesde eenpaerlic zijn verladen In wraken des bastaerts van builloen Daer presenteerde hij den ghenoot Zoendinc te gheuene voor den bastaert Ghewichte van pueren gaude root Gheweghen ieghen thors blanckaert Maer als de vrome man gheeraert Hoorde vermonden zijn ongheuouch Loet hij so ouer fellen aert Dat saladijn de questie van monde slouch Nochtan waest cause principale Dat hij beghererde [sic] den man te siene Conuoijerde selue na langhe tale De rudders door vreese van messchiene
[pagina D4v]
Ten daghe zijn kerstenen ende paijene Versaemt met crachtegher ghewelt Daer gheene meenninghe was van vliene Elc wilde verwinder zijn op tvelt Chauengy sach al dit vergharen Ende den wijch groot bouen screuen Quam metten hertoghe vander baren Met vijftich ghesellen int heer ghedreuen De coken die in de tenten bleuen Ende andre knechten in haer partie Hebben zij tsamen ghenomen dleuen Ende verbrandden de artilgerie De vrancsche coninc was ommegaen Vanden paijenen in een conroot Zijn paert ghebeult ende zeere bestaen In groter vreesen vander doot Daer beette chauengy die ghenoot Presenteerde den coninc zijn destrier Sochte ghenade met beden groot Die men ontseyde den rudder fier Chauengy wetende zijne doot Voorsproken naer tvoorseyde pleghen Spranc op zijn peert met moede groot Wilde vanden paijenen zijn versleghen De coninc bij crachte van goeder seghen Was gheholpen up zijn destrier Ende chauengy doorreet de stercste weghen Hem seluen te bringhene int dangier
[pagina D5r]
Gheraert ende seghin van meliden Saghen dwonder van chauengye So vromelic inde paijene riden Als die zijns leuens niet en acht een bie Quamen hem thulpen met vromen crie Vollechden tot inden hooftstandaert Die zij velden in haer voogdie Daer menich paijen om wart veruaert Als de saudaen aensach gheuelt Den standaert ende de ghemeene vlucht Gaf hij verloren al de ghewelt Vlau metten zijnen duer den ducht Den auent nam den dach zijn lucht Kerstinen verboden tvolghen naer Maer chauengy vollechde voort int gherucht Als die zijns leuens niet acht een haer Dede zijn volc bij crachte keeren Bedanckende / haers dienst met groter trauwen Ontboot een groeten den vlaemschen heeren Als die hij nemmermeer waent anscauwen Reet onder de paijenen hauwen Die zeere verwonderden in dit bestaen Een menichte van ancxste voor hem vlauwen Maer emmer ten lesten wart hij gheuaen Als de saudaen verkende andriese Was zijne blijscip alzo groot Als al den druc vanden verliese Daer .xiii. coninghen om bleuen doot
[pagina D5v]
Meenende te wrekene zijnen noot Vp chauengy den vromen deghen De mare quam onder gods conroot Dat hij gheuanghen was of versleghen Groten druc was daer beseuen Maer richaert sloucht voor clein mesuaren Begheerde datmen hem soude gheuen Te wille den hertoghe vanden baren Dwelc de coninc der vrancscher scaren Ontseyde / dies richaert verbolghelike Met zijnen volke wilt ouer varen Om brant te stichtene in vranckerike Dese mare quam saladine De toecomst / cause / hoe / ende twy Die hij om meerderen zijne pine Cont maecte den vromen chauengy De welke duerwondt den steruene by Bat om te vermakene zijne wonden Dwelc saladijn consenteerde vry Sprac dit naervolghende vermonden Hoort chauengy edel man vaillant Wildi bliuen hier in tuerkijen Ende nemmermeer keeren in kerstin lant Dijn wet begheuen ende zijn paijen So en sal dijns lijfs een twint messchyen Maer anderseins naect hu sleuens quale Chauengy tornich verstoort bij dyen Refuseerde al dese voorsprokene tale
[pagina D6r]
Groot parlement discort enuie Rees onder drie coninghen in dit conroot Elc wilde de wrake op chauengye Wiens maghen hij hadde ghesleghen doot Ende hiesschene met begheerten groot Om te doen steruene elc in zijn lant Ghegheuen was chauengy de ghenoot Van damas den amistant Dus wart ghesonden dees prisonnier Te damas in den kaerker diep Atainguant dat goet destrier Neuens den ruddere te toorne liep De vrauwe duert scauwen ghenouchte sciep Int wesen van desen rudder vry Die haer smans minne al weder riep Gaf therte den vromen chauengy Ghesellenede vanden amistant Ende saladijns nichte was dese vrauwe Damas was huere ende al dat lant Dese hilp den ruddere vut zijnen rauwe Mids harer dienstvrauwe goet ende ghetrauwe Ende hueren camerlinc mamucet Die mamets leere loos van bescauwe Begauen gheloofden an christus wet An dese vrauwe wan eene vrucht Chauengy duer dat minlic doghen Die sichtent zeere wart gheducht So de naeruolghende iesten toghen
[pagina D6v]
Den edelen kerstinen vermoghen Was dese sake ghecondicht al Die tsamen te damas waert toghen Hem te bescermene voor mesual Noch lach de coninc richaert daer Hadde .x. weken ghewacht naer wint Vollechde onsen gods rudders naer Duer scaemte / niet duer haer liefde twint Saladijn die dit al heeft versint Quam te damas eerst toe gheuaren Ende onse gods rudderen bemint Beleyden de stat met haren scaren Ten muren waert vut / sach die saudaen De kerstinen voor damas ghesleghen Ende menighe scone banniere ontdaen Daer hij tsanderdaechs voer striden ieghen Hoort van chauengy den vromen deghen Die vut damas reet sonder vaer Verwapent rechts naer zijn aude pleghen De welke hij hadde doen scilden daer Ghemoette ter stat waert commen in Den amistant / dien hij duer reet Paijenen bleuen int onghewin God nam de kerstinen in zijn beleet Saladijn was vten storme wreet Ghewondt ghedreghen ouer doot Paijenen vlauwen verre ende breet Ter stat waert in / duer desen noot
[pagina D7r]
Gheuanghen waren de vrauwen beede Ende mamucet bij desen doene Diemen teech van den beleede Dat chauengy was vten prisoene Vutstel hadden zy toter noene Oft yement met campe dat wederstonde Ende vondemen gheenen man so coene Men saudse verbernen door de sonde Haer broeder coninc van abilant Ghecreech noch eenen dach respijt Int heer an chauengy hij sant Om tsanderdaechs te znie [sic] int crijt Dus quam de ruddere in dit berijt Wilde wesen zijns lijfs behoedere Vacht victorie ter goeder tijt In de wapene van haren broedere Aldus verloste hij vut dangiere Zijn vrienden vander doot in vare Vertrac van danen naer grote chiere Heymelic in de kerstene scare Vi. weken waest vrede int openbare Omme te deluene de dode opt velt Ons kerstenen bleuen verwintert dare Voor tstede in menich onghewelt In hulpen quam saladijns hoghe macht Vier hondert dusentich saragoene Daer hij met staende betailge vacht Vp onse kerstenen gods baroene
[pagina D7v]
So durstich worden ons campioene Dat zij van durste droncken bloet Mirakelic spronghen daer int groene Drie dusentich fonteinen schone soete vloet Hier met bequamen de reine ghedochten Gheeraerd ende seghin van meliden Vonden saladine die zij sochten In een schoon pauweilloen van zijden Daer hij te schepinghe waende ontriden Spranc vanden peerde in eenen boot Warp hem gheeraerd ter luchter side Eenen spiet die door de darmen scoot Ten stride waert in reed de ghenoot Niet wetende dat saladijn was ghewont Die hem besief ghequitst totter doot Seilde te iherusalem waert ter stont Victorie was onsen gods rudders cont Ieghen al de paijensche macht De vlucht daer menich in bleef verslont Duerde twee daghen ende eenen nacht Gods kerstinen princhen vertrocken alle Takers waert de ghewondde aysieren Dancten Gode vanden gheualle Datsi ontquamen de dangieren Hoet voort gherees vanden princhieren Daer zwichtic dit copulaet Hoort saladijns doot goet van manieren Daer dese istorie met ute gaet
[pagina D8r]
Een sarazijns meester ende oec een iode Ende een artiste vut kerstinhede Quamen te saladijns ghebode Die hij elken zijn wet verhalen dede De kerstine wet ende al haer zede hylt hij voor tbeste / in ghedincken Dede crijeren achter stede Sijn doot al omme met bellen clincken hoe hij vijf daghen daer te voren hadde onder zijn heerscippie V. hondert duust vechtende volc vercoren Te velde ieghen een cleyn partie Moeste laten zijn singnorie Alleene trecken ne wiste waer Gheen ander goet in zijn voochdie Met hem / dan lijnwaet vier ellen maer Een guldin beckin met water claer Brachtmen den edelen saragoen Zijn camer dede hij rumen daer Trac vten liue dat groot trenchoen Wart kerstin in zijn opinioen Doopte hem seluen in de vloet Beual zijn ziele in gods bandoen Ende starf met eenen ghedochte goet hyer hendt dystorie van saladine Int curte ghecopuleert van nijen Luste dede my bestaen de pine Ende dedelheyt vanden paijen
[pagina D8v]
Taudenaerde gheprendt

Dystorie van Saladine

[Dystorie van Saladine]

Over dit hoofdstuk/artikel

titels