De Saksenspiegel in Nederland

We van herwede ende gherade erveloes scryvet. XXXVIII. (I. 28.)

So wat aldusdanighes dinghes erveloos verstervet als hervede ende gherade ⁴), dat sal men den richter antworden of hi dat goet eysschet ⁵), in den dertichsten daghe. Ende die rechter sal dat goet houden iaer ende dach onverdaen ende bewaren dat of hem daer enich man mit rechte toe spreken ⁶) wil, voort daer na so mach die rechter dat goet aen sijn nutte ende bate keren ⁷), ten si dat die erfghenaem ghevanghen

[p. 28]

tekstkritische noten

sijn of in des rikes dienste of in Goeds dienst buten landes, so moet die rechter dat goet also langhe waren went hi weder coomt ¹). Want hi en mach hem die wile aen den goede noch erve niet verzwighen noch versumen. Dit is ghesproken van varender haven.

Dat comt vierleye wijs toe dat een goet erveloos wort. Ten eersten of een man niement en had die sijn erve nemen mach, als onechte lude. Ten anderen of hie die erfghenaem wel hevet ende si dat erve niet nemen en moeten als om des doden broken wil. Ten derde of die dode die erfghenaem heeft, datse dat erve doch niet hebben en willen. Ten vierde of die dode die erfghenaem wel hevet, mer dat se dat verlooft hebben te nemen ende versworen ende ooc versumet ende toten erven niet comen en moghen.

1) landes, dat so mach he dat gued ende erve an spreken als he weder to huese kumpt G.
2) dit art. ontbreekt in G. Opschrift in Gr. 2.
3) noch aen hovet nicht verswygen. Gr. 2.
4) en mach hem nummeer verswygen. Gr. 2.
5) An eygene unde an hove mach sych die Sasse verswigen na dertich jaren und jaer und daghe und eer nicht. Dat rike und zwaven moghen sich nicht verswigen an oren erven dye wyle sye yt tugen moghen. L.
6) Een yewelick incomende man de mach. G. Het opschrift uit Gr. 2.
7) al ys he van Beyeren, van Swaven oft van Vrenken. Gr. 2, erve nemen ende ontfanghen na des landes recht ende nicht na des mannes rechte, he sy van wan he sy. G.