Van goede op te gheven ende weder te ontfaen. XXXV. (I. 34. § 2)
So welc man syn goet 4) opghevet ende dat weder te lene ontfaet, dien here en helpt die gave niet 5), hi en behoude dat goet in sijnre ledichliker were 6) iare ende dach. Daer na mach die here denghenen dat goet weder lenen 7), so dat hi noch ne gheen sijn erfnamen eyghen daer an beredenen 8) mach; weyghert die rechter mit onrechte dat die man syn eyghen niet gheven en moet, so wanneer die coninc in sassesscher aert 9) coemt, voer hem moet hyt wel gheven, also hyt voer den rechter soude, opdat hys 10) tuuch hebbe dats hem die rechter tonrechte gheweygert hevet.