Roeping. Jaargang 25

[p. 40]

Albert de Longie
Daphnis en Chloë

Aan de broze boog van een schouder
en de klaarte van haar gelaat
wordt een jongeling dadelijk ouder
in een enkelen dageraad.

Als dààr zijn gelaat mag liggen
en zijn vingeren strelen zijn haar,
geen uur en zal het daar liggen
of zijn hart is altijd van haar.

Aan haar schouder verkillen twee tranen.
Zijn ogen zijn blinkend bedauwd.
Hij werd man, maar een leven van wanen
is het leven, waarop hij bouwt.